கள்வெறி கொண்டேன் 4 ஆம் பாகம் - EP 73

 ஆனால், ஷோபனா குருமூர்த்தியை அதிக நேரம் காக்க வைக்க வில்லை, அன்று இரவே போன் செய்து .,

"எனக்கு என்ன ஆனாலும் சரி, என் வாழ்க்கைக்கு நீங்கள் துணையாய் இருப்பீங்க அப்படிங்கற உத்தரவாதத்தை கொடுப்பீங்களா?" என்று மட்டும் கேட்டாள்.

" ஏன் ஷோபனா என் மேல உனக்கு அந்த நம்பிக்கை வரலையா இல்ல?"

" எனக்கு எப்பவும் ஒரு பயம் லைஃப்ல இருக்கு,  இனிமே  என் லைப் மாற போகுதுன்னு நினைப்பேன். சட்டுன்னு பயங்கரமா புரட்டி போட்டுடும்.. நிறைய தடவை அது மாதிரி ஆச்சு. இனிமே ஆச்சூன்னா என்னால தாங்க முடியாது குரு. நாளைக்கு யாராச்சும் என்னை, “ நீ ஒரு வீட்டுல கல்யாணம் பண்ணிட்டு, ஒருத்தன் கூட படுத்தவ தானே’ ன்னு சொன்னா நான் தாங்க மாட்டேன்"

"லூசு மாதிரி பேசாதே"

" நான் இன்னும் சுத்தமாதான் இருக்கேன். சுத்தமா இருக்கறதால தான் இதுக்கு ஒத்துக்கறேன்"

"உனக்கு பிள்ளங்க இருந்தா கூட,  எனக்கு பிரச்சனை இல்ல அம்மு. என்னை நம்பு"

" குரு.. நீங்க எனக்கு சரியா இருப்பீங்களா? இல்லையா ? அவள் மனசிறங்கி கேட்க,

"நீ கீர்த்தனை. நான் பிரார்த்தனை எப்படி பொருந்தாமல் போகும்" என்றான் அன்று இரவு முழுக்க அவர்கள் பேசினார்கள். ஏதேதோ பேசினார்கள்.

 காதல் தவிர எல்லாம் பேசினார்கள். ஆனால் அவர்கள் இடையே காதல்தான் மண்டி கிடந்தது. அவன் அவனுக்காக எழுதியிருந்த பல காதல் கவிதைகள் படித்து காட்டினான்.

வயது ஏறி போனால் என்ன

வாழ்க்கை நமக்கெதிராய் ஆனால் என்ன

பொய் அன்பு போகும் , மெய் அன்பு வரும்

எனது பாசத்தில் பருவம் இல்லை

நான் செய்யும் அன்புக்கு உருவம் இல்லை

வானோடு இந்த பிரபஞ்சம் முடியவும் இல்லை

உனது தலை சாய்க்க இடமா இல்லை

உன் கூந்தலை ஆதரவாய் கோத என்னிடம் விரலா இல்லை?

 நீ மட்டும் சம்மதி

உன் மடியே எனக்கு சன்னதி

இன்றென்பது உண்மையே

நாளை என்பது அண்மையே

எறும்புக்கும் வாழ்க்கை உள்ளது - கனியமுதே

உன் வாழ்க்கையும் அர்த்தமானது

அவன் வாசிக்க வாசிக்க அவள் விம்மி விம்மி அழுதாள்.

ஆனால் மனசோரம் அவளுக்கிருந்த அந்த பயம் திரும்ப வந்தது. எல்லாம் சரியாக இருக்கும் போது ஒரு பெரிய சறுக்கல்.. மகிழ்ச்சியான விஷயத்துக்கு காத்திருந்தால் காத்திருக்கும் ஒரு பெரிய இடி..

அந்த  நகைக்கடைகாரன் ஓனரின் பிள்ளை மணியை பொய் சொல்லி , தோழி வந்தனா தன்னிடமிருந்து அபகரித்து போனாள். இனி வாழ்க்கை மாறும் என நினைத்த போது உண்டான துரோகம் அது. அன்று. ஷோபனா  நொறுங்கி போயிருந்தாள். அதன்பின் டெல்லிகாரன் கண்ணனைக் கட்டிக்  கொண்டாள். இனி வாழ்க்கை மாறும் என நினைத்த போது அவனுக்கு ஆண்மை என்பதே அனுவளவும் இல்லை என்கிற  விஷயம் அவளை புரட்டி போட்டது.

இப்போது வாழ்வில் மூன்றாவது ஆணாக கண்ணியவான் குருமூர்த்தி வந்திருக்கிறான். இனியாவது என் வாழ்க்கை சுகம் பெறுமா?

எறும்புக்கும் வாழ்க்கை உள்ளது - கனியமுதே

உன் வாழ்க்கையும் அர்த்தமானது

குருமூர்த்தியின் கவிதை வரிகள் அவள் காதில் ஒலித்தது.

இனியும் அவளால் பூட்டி வைக்க முடியும் என தோன்றவில்லை. மறுநாள் மாலை அந்த பெருமாள் கோயிலில் அவள் தன் உள்ளத்தை தான் இதயத்தை திறந்து அவளுக்கு காண்பித்தாள்.

காதலை சொல்வதற்கு முன்பாகவே வீட்டுக்கும் அழைத்துச் சென்று பெற்றோரை காட்டிய அந்த கண்ணியமான கம்பீரமான ஆண்மகனை அவளுக்கு மிகவும் பிடித்து விட்டிருந்தது. அவள் அவனுக்கு எஸ்’ சொன்னாள்.

 அவனை நம்பி அவனுடன் அவள் கைகோர்த்தாள். அவர்கள் மெல்ல மெல்ல கோயிலை விட்டு விலகினார்கள்.

 காரியம் ஆகும் வரை தானே கோயில்?  காரியமான பிறகு கோயிலிலா கூத்தடிக்க முடியும்?. தென்சென்னை முழுக்க அவர்கள் சுற்றினார்கள். அவர்களுக்கு இடையே இருந்த இடைவெளியில் பெருமளவு குறைந்தது.

 ஒருவரது வாசமும் இன்னொருவருக்கு பழக்கமானது.  சரிசம மேதாவி தனம், அழகு, அறிவு, குரலும் பேச்சும் சிந்தனையும் எண்ணமும் இருவருக்குள் ஒன்று கலந்தது. அவன் தன்னை பற்றி எல்லா விஷயங்களையும் சொன்னான்

 அவன் இளம்பிராயத்தில் டென்னிஸ், பேட் மின்டன் , டிடி  ஆடியது, பிளஸ் டூவில்  மாவட்டத்தில் முதல் ரேங்க் எடுத்தது. அப்பா அம்மாவிற்கு ஒரே பையனாக ஒழுக்கமாக வளர்ந்தது படித்தது, வேலை செய்வது, வாங்கும் சம்பளம் என ஒன்று விடாமல் ஒப்பி வைத்தான் .

மாதம் பிறந்தால் 4  லட்ச ரூபாய் சம்பளம் வாங்குகிற ஒரு பெரிய பதவி அதுவும் கௌரவ பதவி, இவ்வளவு பெரிய ஆளா என் பின்னால், ஒரு டீன் ஏஜ் பையன் போல சுற்றி கொண்டிருந்தான்?

 அவனைப் பார்க்க அவளுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது. ஆண்களிலும் நல்லவர்கள் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். எங்கு போனாலும் அவர்கள் எங்கு போனாலும் ஷோபனா அவனது கைகளை விடாமல் பத்திரமாய் பாதுகாத்து பிடித்துக் கொண்டாள்.

முன்னொரு  காலத்தில் எவனையோ ஒருவனை திருமணம் செய்து கொண்டு எதற்கும் உதவாத அவனுக்கு தன்னை கொடுத்தும் அது உதவாமல் போக., அதற்கு பிறகு அவனை விட்டு விலகி அதன் பின்னே இனிய ஆண்களே நம் வாழ்க்கையை வேண்டாம் என முடிவெடுத்த பின்,.

 ஆண்டவன் எனக்காக அனுப்பிய மகத்தான ஆண் இவன் என்பதாய். அவனை ஷோபனா கட்டிக் கொண்டாள். விடாது பிடித்துக் கொண்டாள்.

அவளது காதல், அவர்களது காதல் மிகவும் வலுவாக இருந்தது. விடலை பிள்ளைகளின் காதல் போல் அல்லாமல் அந்த முதிர்ந்த கனிந்த  காதல் சீக்கிரமே வளர்ந்து திருமணத்திற்கு தேதியை தேடியது .

ஒரு அவர்கள் இடையான ஸ்பரிசங்கள், தீண்டல்கள் இனி ஓரளவுக்கு மேல் எல்லைக்குள் கட்டுப்படாமல் எந்த நேரமும் கோடு தாண்டும் என்கிற பயம் இருவருக்குமே வர , ஒருவரை ஒருவர் விழுங்க தயாரக இருக்க, அவர்கள் திருமணத்தைப் பற்றி பேசினார்கள்

"வருகிற தை மாத தை மாதத்தில் கல்யாணம் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும்" என அவள் முடிவு செய்தாள்.

" எதுக்கு இன்னும் ஆறு மாசம்?  சோ லேட் பேபி "

"ஜனவரி தானே"

"ம்கூம்...மேக்சிமம் டூ மந்த் தான். குளிர் காலம் வேற வருது"

"ச்சீ"

" என் சைடு பேரண்ட்ஸும் உன்ன பாத்துட்டு ஓகே ன்னு சொல்லிட்டாங்க. உன் சைட்ல என்ன பிரச்சனை?"என கேட்க

"ஒரு பிரச்சனையும் இல்ல, எங்க அப்பா அம்மா மறுபடியும் ரீ மேரேஜ் பண்ணிக்கோன்னு சொல்லி தான் கம்பல் பண்ணிட்டு இருக்காங்க நான்தான் வேண்டாம் என்று இத்தனை வருஷம் தள்ளி போட்டுட்டேன் இருந்தாலும்,"

" இருந்தா என்ன ஷோபனா."

" கொஞ்சம் வெக்கமா தான் இருக்கு "

"எதுக்கு வெட்கம்?"

" நான் பார்த்து பொறந்து வளர்ந்த ஒரு பொண்ணுக்கு இப்பதான் கல்யாணம் பண்ணி கொடுத்திருக்கோம்'  என் அக்கா பொண்ணு ஷிவானிக்கு கல்யாணம் பண்ணி கொடுத்து, அவ இப்பதான் புருஷன் கூட வாழ ஆரம்பிச்சிருக்கா, அதுக்குள்ள வயித்துல இப்போ  அஞ்சாவது மாசம் முழுகாம இருக்கா"

"ஓ. கிரேட் நியூஸ்"

" இந்த சமயத்துல என் கல்யாணத்தை பற்றி பேசறதுக்கு எனக்கு வெக்கமா இருக்கு. "

' இதுல என்ன வெட்கம் ஷோபனா?. அது உங்க அக்கா பொண்ணு.  அவளுக்கும் உனக்கும் 14 வருஷம் வித்தியாசம் இருக்கு,  நீ எதுக்கு அவ கூட உன்ன முடிச்சு போட்டுக்குறே? அது அவளை லைப் இது உன் லைஃப்.  இன்னும் என்ன ரொம்ப நாள் காக்க வைக்காதே ஷோபி"

" ப்ளீஸ்பா புரிஞ்சுக்கோ உங்களுக்கு பொண்ணுங்க கஷ்டம் தெரியாது. தன்ன விட சின்னவங்களுக்கு  கல்யாணம் ஆகி பிள்ளை பெத்த அப்புறமா,  நாம வயித்தை  சாய்ச்சுக்கிட்டு இருந்தா அது ரொம்ப சங்கடமா இருக்கும். முதல்ல அவ குழந்தை பெத்து எல்லாம்  முடியட்டும்.  அதுக்கப்புறம் நாம திருச்சியில் இருப்போம். ஒரே சமயத்துல பொண்ணும் கர்ப்பம் , சித்தியும் கர்ப்பம்னா பாக்கரவங்க சிரிப்பாங்க., என்னால தாங்க முடியாது"

" அடடா உனக்கு ஒன்னும் தெரியாத அப்பாவி நினைச்சேன். ஆனா ரொம்ப விவரமா இருக்கே?"

" நான் என்ன விவரமா இருக்கேன்?"

" இப்பதான் கையையே  புடிக்க ஆரம்பிச்சிருக்கேன். அதுக்குள்ள கல்யாணம் பெத்து, வயிறு வீங்கி,  புள்ள பெத்துக்கிறது எல்லாம் கணக்கு போட்டியா?" என சொல்ல அவள் வெட்கத்தில் முகம் சிவந்தாள்.

" சொல்லு என்ன? புள்ள பெத்து தரியா? " அவள் எதுவும் சொல்லமால்

'சீ போடா ' என்றாள்.

" சொல்லு ஷோபனா எனக்கு பிள்ளை பெத்து தரியா?"

" பொம்பள புள்ளையா ? ஆம்பள புள்ளையா? "

"ஏதாச்சும்"

"ஏதாச்சுமா?"

" இல்லடி என் பொம்பள புள்ள வேணும்,  சோபனா மாதிரி ஒரு பொண்ணு "

"இல்ல இல்ல எனக்கு குருமூர்த்தி மாதிரி ஒரு பையன் வேணும் "

" கரெக்டா சொல்லு இன்னைக்கு ஏற்பாடு பண்ணனும்"

" ஐயோ கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்களேன் "

"இன்னும் கொஞ்ச நாள் தான் என்னால முடியாது"

“என்ன முடியாது?”

" ஷோபனா சொன்னா புரிஞ்சுக்கோ 35 வயசு ஆயிடுச்சு. இன்னும் அஞ்சு வருஷம் போனா நான் அரை கிழவண்"

" யார் சொன்னா?  நீங்க எல்லாம் 50 வயசானாலும் என்ன விட மாட்டீங்க"

" எப்படி தெரியும்?"

" சில மூஞ்சிகளை பார்த்தாலே தெரியும்"  ஷோபனா  கிண்டல் செய்ய, அன்று அவள் மிகவும் அழகாக இருந்தாள்.

 அவளை அப்படியே பேசிவிட்டு அனுப்ப அவனுக்கு மனசே இல்லை.  எத்தனை நாள் ஆகிவிட்டது. உடலை தொட்டு தழுவி வருடி ஓரளவு பிசைந்து பிசைந்து இருக்கிறான் . காபி ஷாப்பில் இருட்டான இடத்தில் வைத்து முலையை கசக்கி சூடேற்றி முனக வைத்திருக்கிறான்.

சில சமயம் ஏமாற்றி அவளது இதழ்களில் முத்தமிட்டு எச்சில் சுவையை ருசித்து இருக்கிறான்.

 ஆனால், இன்று கொஞ்சம் அதிகமாக வேண்டும் . நிறைய பேசி சூட்டைக் கிளப்பி விட்டாள்.  அவள் அனுமதித்தால் தனது செய்கைக்கு ஒத்துழைத்தால் குறைந்தபட்சம் பால் குடிக்கலாம்.  இத்தனை நாள் பழகி ஆகிவிட்டது.  ஆனால் ஷோபனாவின் மார்புகள் எத்தனை மென்மையானது எத்தனை இனிப்பானது ? என பார்க்க முடியவில்லை.  கட்டுக்கோப்பான பெண்ணாக இருப்பதால் கலாச்சாரத்தை மீறாத பெண்ணாக இருப்பதால் அவளது உடைகளை அவிழ்த்து பார்க்க முடியவில்லை .

அவள் டைட்டான சுடிதார் அணிந்திருப்பதால் டாப்ஸ்க்குள்ளேயும் கை போகவில்லை. துணியில் கை வைத்தாலே ஒரே போடாக போட்டு தட்டி விடுகிறாள்.  ஆனால் இன்று ஷோபனா வேறு மாதிரியாக இருக்கிறாள் .

பிள்ளை பெறுவதைப் பற்றி, வயிறு வீங்குவதைப் பற்றி எல்லாம் பேசுகிறாள். சுற்றிலும் இருட்டு துவங்க அவன் அவளை எங்காவது தனியாக கூட்டிக்கொண்டு செல்ல பார்த்தான்.

ரெஸ்டரான்ட் ஒன்றிலிருந்து இருந்து அவர்கள் வெளியே வரும்போது,

" என்ன நேரா வீட்டுக்கு தான் போகணுமா ? கேட்டான்

"ஆமா என்ன புதுசா கேக்குறீங்க? "

"அதில்ல  கொஞ்ச நேரம் பார்க் போய் பேசலாம்"

" ஒன்னும் வேணாம் "

"ஏன்?"

" ஐயாவுக்கு பார்வையே சரியில்லை . ஷால் விலகுனாவே கடிச்சி முழுங்காறாப்பல ஒரு பார்வை."

" சீச்சி அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல எனக்காக வாயேன் "

"ஒன்னும் வேணாம் எனக்கு நேரமாச்சு . மடிப்பாக்கம் அக்கா வீடுன்னா கூட பரவாயில்ல.   நான் இப்ப நங்க நல்லூர் ஷிவானி வீட்டுக்கு போகனும். அந்த பொண்ணு வேற கிளினிக் போயிருக்கா "

"ஷிவானி தனியா  இருக்காளோ?"

" இல்ல ஹாஸ்பிடல் செக்கப் போயிருக்கா., அவளை கூட்டி வட அவ ஹஸ்பென்ட் போவாரு. அவங்க வரதுக்குள்ள வீட்டுக்கு போயிடனும். இல்லன்னா தேடுவாங்க "

"  நீ ஏன் அங்க இருக்க?"

"உங்களுக்காகதான் எல்லாம், எனக்கு அவங்க வீட்டுல இருக்கவே இஷ்டமே இல்ல. இப்ப தான் அவ கன்சீவ் ஆகியிருக்கா., அவங்க வீட்டுல பெரியவங்க யாரும் இல்ல., அதை சாக்கா வெச்சி அங்க இருக்கேன் இப்ப.,"

"ஓ அவளுக்கு உதவிக்கு வந்து இருக்க சொன்னாங்களா?'

"ஆமாம்..ஆனா அது மட்டும் காரணமில்ல, மடிப்பாக்கம்னா கோயில் தூரம், உங்களை பாக்கறது கஷ்டம் . இங்க  நங்க நல்லுர்னா பக்கம் அதான்"

" அதான் தெரியுமே' வா"

"திரும்ப திரும்ப வான்ன எங்கே?"

"பார்க் வா"

"வேணாம் ப்ளீஸ்"

"மணி ஏழு கூட ஆகலை, வா ஷோபனா"

"குரு ஏன் இப்படி அடம் புடிக்கிறீங்க?"

"ஏன்  ஒரு அரை மணி நேரம் கூட எப்படி இருக்க மாட்டியா? "

" அதான், இங்கேயோ  பேசிட்டோமே . அப்புறம் என்ன?"

" வேற எதுக்கு கூப்பிடுவாங்க தெரியாதா ?'

'தெரியும்"

" எதுக்கு நான் பார்க்குக்கு கூப்பிடறேன்?"

" பார்க்குக்கு எதுக்கு கூப்பிடுவாங்க?. அன்னைக்கு மாதிரி திடீர்னு கட்டிப்புடிச்சு முத்தம்  கொடுக்க  சொல்லுவீங்க "

"ஐயோ அதெல்லாம் இல்ல ஷோபனா "

"சொன்னா கேளுங்க குரு ரொம்ப டைம் ஆயிடுச்சு"

" ஒரு அரை மணி நேரம் தானே ஷோபனா"

 அவன் கெஞ்சி கூத்தாடி அவளை பைக்கில் உட்கார வைத்து அவர்கள் எப்போதும் அந்தரங்கமாக பேசும் அந்த பார்க்கிற்கு அழைத்து சென்றான்.

வாசலில் இளநீர் விற்றுக் கொண்டிருக்க

“ இள நீர் குடிக்கிறயா?

“ இளனீரா ? ஈவ்னிங்க் டைமா?”

“பரவாயில்ல எனக்காக் குடி”

“ ம்ம்ம்”

இளனீர் விற்பவன் அரிவாளால் வெட்டி அவளுக்கு  கொடுக்க அவள்

ஸ்ட்ரா போட்டு குடித்தாள். கடைசியாக  அவள் இளனீர் துவாரத்தில் வாயப் பொருத்தி உறிஞ்ச அவன் சிரித்தான்.

“என்ன சிரிப்பு?”

“ இல்ல இதை பாத்த உடனே ஒரு கவிதை”

“ என்ன?”

“ அரிவாள் வெட்டி காயப்படுத்திய இள நீருக்கு

அவள் உதடு பொருத்தி உறிஞ்சி

செய்கிறாள் முதலுதவியை..”

“யப்பா முடியலை.உங்களுக்கு இள நீ வேணாமா?’

“வேணும். ஆனா ஒத்தை இள நீ இல்லை.”

‘பின்னே?’

“ரெட்டை இளநீ”  சுரிதாருக்குள் முட்டிக் கொண்டு வெளியே வரத் துடிக்கும் அவளது மார்பு கலசங்களை பார்த்துக் கொண்டே அவள் சொல்ல.,

“கொழுப்புதான் உங்களுக்கு?

“உள்ள வந்தா கொடுக்கறியா?”

“ஏய்ய்ய்”

“ப்ளீஸ்.. இந்த ஒன் டைம் தான்." அவள் தயங்க அவள் கைபிடித்து பார்க்குக்குள் தள்ளிக் கொண்டு போனான்.

அவளுக்கு உள்ளூர திக் திக்கென இருந்தது. தன் பிஞ்சு இள நீரில் வாய் வைத்து விடுவானோ?

கள்வெறி கொண்டேன் 1 - 7 பாகங்கள் பெற: