ஜாக்கி மற்றும்
சகாக்கள் பற்றி எதும் தெரியாத ரம்யா வழக்கம்போல ஆபீசுக்கு ஸ்கூட்டியில் வந்து வழுக்கி,
அழுக்காகி, ஆடை களைந்து அந்த மூன்று பேருக்கும் பருவ விருந்தை தெரியாமல் வழங்கி
கொண்டிருந்தாள்.
ஆடையெல்லாம் சரி
செய்து, அவள் போக நினைக்கையில்.,
‘யேய்ய் போறாடா. ஒரு
அட்டனெடன்ஸ் போடு”
அந்த மூன்று பேரும்
டெம்பொவிலிருந்து குதிக்க.,அதில் ஒருவன் சிகரெட் பிடித்துக் கொண்டே
சிரிக்க., அவள் அந்த அழுக்கு இளைஞர்களை பார்த்தாள்.
“ழே.ழேய்ய்ய்ய்” அவளுக்கு தலை சுக்கு நூறாய் போகும் படியான
அதிர்ச்சி.
யார் இவர்கள்?, இங்கே
என்ன செய்கிறார்கள்.? இங்கதான் இருக்கிறார்களா? இவர்கள் இருப்பது தெரியாமல் என்ன
காரியம், செய்துவிட்டேன்?
‘அய்யோ. டாப்சை
கழட்டி நின்னேனே? பார்த்தார்களா?’
‘சே என்ன தப்பான
காரியம் செய்தேன். ? டெம்போக்குள் இருந்து எல்லாத்தையும் பார்த்து விட்டு தான் சிரிக்கிறார்களா?
அவள் கூனிக் குறுகினாள்.
“ழேய்ய் யார்ர்
நீங்க?’
“ஸ்ஸ்ஹ்ஹ்ஹ்ஹி”
“என்னடா இளிப்பு..
யார்ரா நீங்கல்லாம்?”
“ நாங்கல்லாம்
முன்னாடி துரதிர்ஷ்டசாலி.. “ ஒரு குள்ளமானவன் சொல்ல.,
“ஆனா இப்ப
அதிர்ஷ்டசாலி” ஜாக்கி சொன்னான்.
“ ஹக்க்’ அவள்
புரிந்து கொண்டாள். பார்த்து விட்டார்கள். முன்னாடியும், பின்னாடியும் பார்த்ததால்
வரும் மிதப்பான பேச்சு. சே..அவளுக்கு
கால்கள் நடுங்கின. வாய் உலர்ந்தது.
இவர்கள் தான் மைதிலி சொன்ன அந்த
லோடுமேனாக இருக்க வேண்டும்.
எல்லோருமே
18, 19 வயது வயது இளைஞர்கள் தான். கண்டிப்பாக அவளை
விட, எல்லோருக்கும் இரண்டு மூன்று வயது குறைவாகத்தான் இருக்கும் .இந்த பொறுக்கிகள் இங்கே வந்து என்ன செய்கிறார்கள்? என்ன அவளுக்கு கோபமாக இருந்தது .
காதில் கடுக்கனும் கைகளில் வளையமும் கழுத்தெங்கும் போட்டு இருந்தார்கள் .உடை
அதை விட மிகவும் மோசம். ஷார்ட்ஸ் முக்கால் பேண்ட் அணிந்திருந்தார்கள் .
அது முட்டி பக்கம் பெரிதாக கிழிந்திருந்தது. அதில் ரெண்டு பேருக்கு உள்ளே அணிந்திருக்கும் ஜட்டியின்
மேல் பட்டி தெரியும் படி, இறங்கி போய் இருந்தது ஒருத்தன் அணிந்திருந்த
பனியனில் முன்பக்க, ஐ ஃபக் யூ’ என ஆபாசமான வசனங்கள் எழுதப்பட்டிருந்தது.
அவர்களைப் பார்த்ததுமே ஆத்திரம் தலைக்கு ஏறியது
“ஏய்ய்
கேக்குறேனில்ல? நீங்கல்லாம் யார்?’ என கேட்க, ஒருவன் அவளை பார்த்து விசிலடித்தான்.
அவள் அணிந்திருந்த டாப்ஸில் குத்தி கிழித்து வெளியே வருவது போல விழித்திருந்த மாங்கனிகளை மட்டும் அந்த
ஜாக்கி வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
அவன் அப்படி ஒரு வட்டமான நுனிபக்கம் கூர்மையான முலை கனியை
பார்த்ததில்லை. உற்றுபார்த்தால், அந்த சான்டில் கலர் பிரேசியரின் விளிம்புகள்
நன்றாகவே தெரிகிறது.
“ நாங்கல்லாம்
லோடு மேனுங்க மேடம்..”
“தோ இவரு லோடு
ஏத்துவாரு...” அவன் சொன்ன டபுள் மீனீங்க அவளுக்கு கோபத்தை தந்தது.
“யார்கிட்டடா
விளையாடறீங்கடா பரதேசிங்களா? யார்டா வழியில அட்டைபெட்டியை வெச்சது?’
“எந்த பாக்ஸ் மேடம்?” போலி பணிவுடன் கேட்க,
“ ரோஸ் கலர்
பெட்டிடா” ஜாக்கி சொல்ல., அவள் சட்டென தன் இன்னரை நினைத்து கொண்டாள். ராஸ்கல்ஸ்
தொடை வரை உயர்ந்த மிடியால் உள்ளே போட்டிருக்கும் பிங்க் டைட்ஸை கூட இந்த மூனு
ராஸ்கலும் பார்த்திருக்கிறார்கள்.
“ரோஸ் கலர்லயா? நான்
வெக்கலடா”
“நான் வெச்சேன்டா”
“நான் வெக்கலாமுன்னு
பாத்தேன்டா.. எனக்கு மிட்டாய் கலர்னா ரொம்ப புடிக்கும். பாப்பாவுது கூட மிட்டாய்
கலர் தான்”
ரம்யாவின் செழித்த தொடை
இடுக்கையே பார்த்து பேசும் அவர்களை பார்த்து அவள் உள்ளூர பயந்தாள். இந்த இடத்தை விட்டு
போவது நல்லது. இதுவா மேடம்? என மேலே கையை வைத்து விட்டால்?
“டேய்
சொறிநாய்ங்களா?” அவளுக்கு என்ன கெட்டவார்த்தை பேசுவது என கோபத்தில் தெரியவில்லை.
ஆனால் அதுவே அப்போதைக்கு போதும்’ என நினைத்தாள். அவளை பொறுத்தவரை சுத்தமில்லாமல்,
அழுக்காய், ஒழுக்கமில்லாத எவரும் சொறி நாய்தான்.
ஜாக்கிக்கு தான்
கோபம் வந்தது.
“ஏய்ய்ய் யாரடி சொரி
நாய்ங்கிறே?” உறுமினான். த்தா பாவாடையை உருவிடலாமா?’ என யோசித்தான். அக்கம் பக்கம் பார்த்தான்.
அவளால் அங்கே ஒரு நிமிடம் கூட அதற்கு மேல் நிற்க முடியவில்லை .
இவர்களின் பாரையும், பாஷையும் சரியில்லை. அவள் மிக வேகமாக திரும்பினாள். அப்படி திரும்பும்போது தன்னுடைய பின்னழகு உருண்டைகளின் சடுகுடு ஆட்டத்தை அந்த நால்வரும் வெறித்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பார்கள் எண்ணும்போதே அவளுக்கு அவமானமாய் இருந்தது .
“சொறி
நாய்ங்கறாங்களே.. சொறிஞ்சி விடலமா?’
“எங்கடா சொறியறது?”
“பாதாள லோகத்துல கை
விட்டுதான்”
“ச்சீ பாதாள லோகம்
இல்லடா., சொர்க்க லோகம்னு சொல்லுடா” மூவரும் இளிக்க , இவள் வேகமாய் நகர,
“மேடம்
மெதுவா போங்க., கீழ விழுந்துட போகுது”
“எதுடா விழும்..
எல்லாம் அமசமா ஒட்டி இருக்கு. நீ பிச்சி இழுக்காம இருந்தா சரிதான்”
அவள் எதையும்
கேட்காமல், ஓடி வந்து பார்க்கிங்கில்
இருந்த லிப்ட்டில் ஏறி தன்னுடைய அறைக்கு வந்தாள்.
அவர்கள் பேசிய பேச்சு அமிலமாய் காதை
தீய்த்தது.
வந்த உடனே
மூச்சிரைக்க அவள் இன்டர்காமில் மைதிலியை
அழைத்தாள்.
அந்த நிறுவனத்தில் மூன்றி ஆண்டுகளாக இருக்கிறாள். “யெஸ் மேடம்”
“மைதிலி என்ன
நடக்குது இங்கே?”
மைதிலியும் எம். காம்
படித்தவள் தான். தன்னை விட வயது குறைந்தவள்
“ எது மேடம்? மொட்டையா கேட்டா?”
“அசிங்கமா
பேசறானுங்க.. டர்ட்டி டாக்ஸ்..”
“யாரு மேடம்?”
“ அந்த லாசிஸ்டிக் செக்ஷன்ல? கீழ பில்டிங்க்
பேக் சைட்டில் பேரை பார்க்கும் இருக்காங்களே? அவங்க எல்லாம் யாரு”
அவள் கோபமாக இரைய.,
“மேடம். அவங்க
லோட் மேன்ஸ்”
“ யார் அவங்களுக்கு வேலை கொடுத்தது .
என்னிய ரொம்ப கேவலமா
பேசிட்டாங்க.. டர்ட்டி ரௌடீஸ்..தே மஸ்ட்
பீ ஃபையர்ட்”
“மேடம், அவங்களை
அனுப்பிட்டா ஷிப்மென்ட் பாதிக்கும்.. லோடு எல்லாம் தேங்கிடும்..ஜி,. எம் சத்தம் போடுவார்”
“ஐ டோன்ட் கேர். அங்க
ஒரு பொண்ணு தனியா மாட்டினா, உரிச்சி போடற
மாதிரி பாக்கறானுங்க. ரொம்ப கேவலாம கமென்ட் அடிக்கிரானுங்க. ஒருத்தனுக்கு கூட ஒழுங்கான ட்ரெஸ்ஸிங் சென்ஸ் இல்லை. ஒரு நல்ல ஹாபிட் இல்லை.
எந்த அடிப்படையில் வேலைக்கு எடுத்தீங்க?”
“ஜிஎம் க்கு தெரிஞ்ச
ஆளு ஒருத்தர் பாண்டியன்னு... அவர் காண்ட்ராக்ட் மேடம்”
“புல்ஷிட். செட்டில்
பண்ணி வீட்டுக்கு அனுப்புங்க. ஜி.எம் கிட்ட நான் சொல்லிக்கறேன்..”
“மேடம். அவங்க எல்லாம் காண்ட்ராக்ட் ஆட்கள் .அவங்க நம்ம கண்ட்ரோலில் கிடையாது .”
“ஓ..
ஐ சி.. மைதிலி நீ என்ன அவங்களுக்கு
வக்காலத்தா? அவங்க காண்ட்ராக்ட் ஆளாக இருந்தாலும், அவங்களுக்கு சம்பளம் நம்ம கம்பெனி
தானே தருது?”
“ ஆமா மேடம்.
அதுக்காக அவங்களுக்கு யூனிபார்ம் கொடுக்க முடியுமா மேடம் ?”
“யூனிபார்ம் இல்ல. அட்லீஸ்ட் போடுற ட்ரஸ்ஸை ஒழுங்கா போடனுமில்ல.
இங்க எத்தனை லேடிஸ் ஓர்க் பண்றாங்க. இவனுங்கள மாதிரி பொறுக்கிங்க இங்க
வேலைசெய்யலமா? அவனுங்களை பாத்தீங்களா புள்ளிங்கோ ஸ்டைலில் முடி வெட்டிட்டு வந்திருக்கானுங்க.
எல்லாம் சந்தேக கேசுல புடிச்சி போடற மாதிரி இருக்கானுங்க., என் கிட்டயே டபுள்
மீனிங்ல பேசறாங்க.. ராஸ்கல்ஸ். மொத்த பேரையும் உடனே அனுப்பனும்.
“
‘மேடம் அப்படி எல்லாம் அனுப்ப முடியாது, மேடம் பாவம் ரெண்டு மூணு வருஷமா வேலை செய்றாங்க,
“ ரெண்டு மூணு வருஷமா அவனுங்க இப்படித்தான் வறானுங்களா? அத்தனை பேரையும் வீட்டுக்கு அனுப்புங்க “
“இல்ல மேடம்
அவனுங்களை திருத்தி,
டிரஸ், ஹேர் ஸ்டைல் எல்லாம் மாற்ற முடியுமான்னு கேட்கலாம்”
மைதிலி சொல.,
“ நோ.. அது நம்ம
வேலையில்லை. இந்த மாதிரி பொறுக்கிகளுக்கு இங்க இடமே கிடையாது..
கால் தி காண்டிராக்டர் பாண்டியன்”
அடுத்த அரை மணி நேரத்தில் காண்ட்ராக்டர் பாண்டியன் வந்தான். அவனுக்கும் சிறுவயது
தான். அவனுக்கு அந்த நிறுவனத்தில் அதிகமான லோடு
& பேக்கிங்க் வேலை வாங்கி க் கொண்டிருந்தார்கள் .குறைவான கமிஷன் கொடுத்திருந்தார்கள்.
அவனும் அந்த
கம்பெனியின் மீது கோபமாக இருந்தான். போதாதுக்கு ஜாக்கி வேற
இந்த ரம்யா பத்தி சொல்லி இருந்தான்.
“ ஓகே மேடம் எனக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல. மூனு பேரையும் நான் கூட்டிட்டு போறேன். நீங்க வேற ஆள
வச்சு பண்ணிக்கங்க. இன்னிக்கு
ஈவ்னிங்குள்ல கணக்க செட்டில் பண்னுங்க” என சொல்லிவிட்டு திமிராய் சென்றான்.
கோபத்தில் ஆபீசை
விட்டு போன ரம்யா, ரெண்டு நாள் மன உளைச்சலில் லீவை போட்டாள்
அடுத்த லோடு காண்ட்ராக்டர் வருவதற்கு மிகவும் தாமதம் ஆகிவிட்டது .அவர்கள் உற்பத்தி செய்த பொருட்கள் பேக்கிங் மெட்டீரியல்கள் எதுவுமே வெளியே போகவில்லை .
ரம்யாவுக்கும் மைதிலி சொல்லவில்லை.
பொருட்கள் போகாமல்
இருப்பதை, மைதிலி ஜி எம்மிடம் மட்டும் சொல்ல.,
“ அப்படியே கிடக்கட்டும். எந்த விஷயமும்
தெரியாம தைய்ய தக்க ன்னு குதிச்சா., அவளே சேர்மனுக்கு பதில் சொல்லட்டும்.”
ஜி எம்முக்கு எதனாலயோ
ரம்யா மீது கோபம். அவள் ஸ்கூட்டி மக்கர் செய்து சாலையில் நிற்க,. “ வா ரம்யா என்
கார்ல போகலாம்” அவள் மார்பை பார்த்து ஜி.எம் பேச,. “உங்க வேலையை பாத்துக்கிட்டு
போங்க சார்’ என சுள்ளென ரம்யா பேசியதுகூட காரணமாக இருக்கலாம்.
பொருட்கள்
ஏர்போர்ட்டுக்கு போகாமல் தேங்கி நிற்கிற
விஷயம் நிர்வாகத்தின் தலைமை அதிகாரிக்கு காதுக்கு
போக .அவர் ஜி எம்மை கேட்க, ஜி எம். உதவி மேனஜர்
மைதிலியை சொல்ல, மைதிலி ரம்யாவை கை காட்டினாள்.
ரெண்டு நாள் லீவு
போட்டு மூனாம் நாள் வந்த ரம்யாவுக்கு அன்று
நிறுத்திய லோடு இன்றுவரை போகவில்லை. என்பது பெரிய அதிர்ச்சி.
“என்ன மைதிலி என்னை
பழிவாங்க்கிட்டே? லோடு அப்படியே நின்னு போச்சி”
“ ஹலோ.. நான் தான் சொன்னேனே?
அவங்களை அனுப்பினா லோடு நிக்கும்னு சொன்னேனே.. நீங்க எங்க கேட்டீங்க?”
“அட்லீஸ்ட் லோடு
நிக்கறதையாவது சொல்லி இருக்ககாமே மைதிலி”
“அதை நீங்க தான்
கேட்டு தெரிஞ்சுக்கனும். நீங்க பாட்டுக்கு லீவ பொட்டு வீட்டுல இருந்தா?” அவளும்
சுள்ளேன பதில் சொன்னாள்.
பதொனொரு மணிக்கு வந்த
எம்.டி இதைப் பார்த்து டென்ஷன் ஆனார்.
“ரம்யா வாட் ஈஸ் தீஸ் நான் சென்ஸ்? ,
டிரஸ்ஸிங்க், ஹாபிட் எல்லாம் முக்கியம்தான். ஆனால் எல்லாத்தையும் விட நம்முடைய வேலை முக்கியம். நீ பண்ண தப்பால நம்முடைய ப்ரொடக்ஷன் மெட்டீரியல் எல்லாம் பேக்கிங் ஆகி லாரியில லோடு ஏத்த முடியாம இருக்கு. இதற்கான இழப்பை யார் கொடுக்கிறது ?”
சேர்மன் சொல்ல சக
ஊழியர்களின் முன் திட்டு வாங்க முடியாமல் அவள் மிகவும் அவமானமானாள்.
“ யூ இடியட் கேர்ள். உன்னை மூணு நாளைக்கு சஸ்பெண்ட் பண்றேன்..
மைதிலி, இவளுக்கு மெமோ ரெடி பண்னு” சேரமன் தன்னை, இடியட்
கேர்ள் என சொன்னது மிகவும் அதிகப்படியான வார்த்தை என ரம்யா
நம்பினாள் .
அன்று ,
மதியமே ரஜினாமா
எழுதி வைத்துவிட்டு வண்டியை எடுத்துக் கொண்டு வீட்டூக்கு போனாள்.
அழுகையும், கவலையுமாக வீடு வந்து சேர்ந்தாள்.
சே.. எத்தனை மோசமான
நாள்? யார் எப்படி போனால் என்ன ?
என்று இருந்திருக்கலாமே ?
நாம் தேவை இல்லாமல் தானே நன்றாக வாங்கி கட்டிக் கொண்டோம்.
வழுக்கு மண்டை ஜி.எம் பிளான் செய்து போட்டு கொடுத்து விட்டான். மைதிலியும்
கவிழ்த்து விட்டாள்.
அவள் சீட்டுக்கு நான்
வந்தது கூட கோபமாக இருக்கலாம்.
பிசகு.. சே பெரிய
பிசகு. எனது கோபம் பிசகு. அதை கொஞ்சமும் லாயக்கில்லாத பசங்களிடம் காட்டியது பிசகு.
அடுத்தடுத்து ரெண்டு நாள் லீவு
போட்டது பிசகு.
இனி இங்கே இருக்க
முடியாது அவள் வேலையை உதறினாள்.
வீட்டிலியே
இருந்தாள்.
ஒரு மாதம் கழித்து
சாலரி செட்டில் மட்டும் கிடைத்தது.
ச்சே மிகவும் நேசித்த
வேலை போய்விட்டதே? அவள் மிகவும் வருந்தினாள்.
ஆனால், வேலை மட்டுமல்ல அதற்கு பிறகு தான் அவளுக்கு மிகப்பெரிய ஆபத்து எல்லாம் வரப்போகிறது என்பது அப்போது ரம்யாவுக்கு தெரியாது