திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27- 1654

 அதே கிளப்பில் .,அதே ஹாலில்  முதன்முறையாக இதுபோன்ற கிளப்புகளில் காலடி எடுத்து வைத்த அந்த இரு பெண்களும் புடவை ரவிக்கையில் மஞ்சள் மணக்க ., மலங்க ., மலங்க விழித்து கொண்டே தங்களுக்குரிய படுக்கையை தேடி  நெருங்கினார்கள். எல்லோருமே முகத்தை மூடி மாஸ்க் அணிந்து இருந்தார்கள். மாஸ்க்கை கழற்றி விட்டால் அவர்கள் வெகு அழகாக இருப்பார்கள் போல இருந்தது .ஆனால் யாருமே முகத்தை காட்ட முன்வரவில்லை அந்த ஒரு செய்கையே அவர்கள் மதிப்புமிக்க குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர்கள் என்பதை பறைசாற்றியது. சில பெண்களின்  இடுப்புக்கு  கீழ்பாகம் வெளியேவும் அதற்கு மேல் பாகம் உள்ளேயும் இருந்தது அதில் சில பெண்கள் காமத்தில் கூக்குரலிட்டு கொண்டிருந்தார்கள் . ஒருவேளை அந்தப் பக்கம் எந்த ஆணோ அவளது பெண்மையை பதம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறான் போல என செல்வி  நினைத்துக் கொண்டாள்.. 

தங்களது எண்கள் பொறிக்கப்பட்ட பெட் அருகே வந்ததும் இருவரும் தங்கள் தத்தம் படுக்கையில் படுத்தார்கள். அது  அகலம் குறைவான படுக்கையில் ஏறி இருவரும் படுத்தார்கள்.

 புத்தம்புது புடவை ரவிக்கையில் அந்த இரு பெண்களும் படுக்கையில் படுத்து இடுப்புக்குக் கீழ் பாகத்தை திரைக்கு அந்த பக்கம் நுழைந்தார்கள் அப்படியே கால்களை நீட்டி படுத்துக் கொண்டார்கள் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தார்கள்.  அது மிகவும் திரில்லாக இருந்தது

செல்வி பயத்துடன் இடமும்  வலமும் பார்க்க. அவளை கூட்டி வந்த பெண் ஏறி படுத்து.., முந்தானையை விலக்கி கொண்டாள்.  ரவிக்கையில் முலைகள் திமிற அப்பெண் காத்திருக்க .,

கால்களை திரைக்கு  அந்தப் பக்கம் விட்டு இடுப்பும் தொப்புளும்  தன் பக்கம் இருக்கும் படி பார்த்து கொண்டாள். தலையணையில் தலையை வைத்து கைகளை உயர்த்தி கொண்டாள். செல்வி தான் மிகவும் நடுக்கமாய் இருந்தாள்.

ஆனாலும், பெட்டில் ஏறிப்படுத்து கொண்டு கால்களை திரைக்கு அந்த பக்கம் முழுதாக நீட்டி விட்டாள்.

செல்வி  பயத்துடன் திரும்பி  இடது புறம் இருந்த பெட்டை பார்த்தாள் . அங்கே ஒரு ஆணின் இரு கரங்கள் மட்டும் தெரிந்தன. அவண் அந்த பெண்ணின் பனியனை தூக்கி விட்டு முலைகளை காம்போடு சேர்த்து பிசைந்து கொண்டிருக்க..

"என்னடி இது" என பதட்டமானாள். இப்படிதான் நம்மையும் ரவிக்கை கொக்கி அவிழ்த்து பிசைவார்களோ?

சில நிமிடங்கள் போனது. இன்னும் யாரும் தீண்டவில்லை. என்ன நடக்க போகிறதோ?  தெரியவில்லை.? இதெல்லாம் சரியா? வீட்டுகாரருக்கு தெரிஞ்சா? அவள் பயந்தாள். வேண்டுமா? வேண்டாமா? எழுந்து போகலாமா?
அவளுக்கு இந்த சங்கதி முதலில் இருந்தே பிடிக்கவில்லை. ஆனால் இந்த கல்லையும் கரைத்து இங்க கொண்டு வந்துவிட்டாளே.

அவன் செய்யறது மட்டும் சரியா? என மனதில் சப்பைக்கட்டு கட்டி பார்த்தாள்.

" ச்சே...ரொம்ப நல்ல பொம்பளையா இருந்தேண். இவ என்னென்னமோ சொல்லி இங்க கூட்டி வந்துட்டாளே? இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தில் எவனோ ஒருத்தன் வந்து உள்ள திணிச்சி  குத்தி செய்ய போரான்..எப்படி செய்வான்? யார் வருவான். வழுக்கு மண்டையா? ஒல்லிகுச்சியா? குண்டனா? சின்ன வயசுகாரானா? எவனாச்சும் இருக்கட்டும்..

இந்த ஒருமுறைதான்.. இனி இங்க வரக்கூடாது.. கடவுளே ஒரு ஆர்வத்துல வந்துட்டேன். எனக்கு மன்னிப்பே கிடையாது..

தனது இடுப்புக்கு கீழ் பாகம் கனமான பிளாஸ்டிக் திரைக்கு அந்த புறம் போய்., அந்த பக்கம் அன்னிய ஆண்கள் உடை மூடிய கால்களைபார்க்கிறார்கள் என்பதே செல்விக்கு கூச்சமாக இருந்தது.

தலையை வலது பக்கம் திரும்பி பக்கத்து படுக்கைகளை பார்த்தாள் எதிர் திரைதான் கனத்த துணியாக போடபட்டிருந்ததே தவிர., பக்கத்து பக்கத்து திரைகள் அப்படி இல்லை.. இந்த திரை அது போல கனமாக இல்லை பேருக்கு மெல்லிய திரை..

பெண்களின் முகம் தெரிந்தது. ஒரு குண்டு பெண் ஆஆஅ வென அலறிக் கொண்டிருந்தாள்.  அவளுக்கு அரங்கேற்றம் நடக்கிறது போல.., அந்த பெண் இடுப்பை தூக்கி தூக்கி போட்டாள் , அவனது ஆண் துணை அவளை நன்றாக இழுத்து விட்டான் போல.,

  இந்த பக்கம் அவள் கழுத்து மட்டும் தெரிய.. அவளது இடுப்பு, தொப்புள் மட்டுமல்ல, முலைகள் எல்லாம் இழுத்து இழுத்து திரைக்கு அந்த பக்கம் போய்விட்டது.

யாரோ ஒருவன் ஆவேசமாக ஓக்கும் ஓசை சத்தமாக கேட்டது. அவளது இரும்பு கட்டில் அங்குமிங்கும் ஆடியது. 'அரே பப்ரே’  இது போல் தான் நம்மையும் செய்வார்களோ? எத்தனை பேர்? ஒருத்தனா? ரெண்டு பேரா?

செல்வியுடன் உடன் வந்த சிறுக்கி இரண்டு மூன்று ஆண்களை பார்ப்பாள் போல., எனக்கு ஒருத்தன் போதும் என் பெண்மையை மதித்து , இதுவரை நான் காணாத சுகத்தை வாரி இறைத்து.,திருப்தி செய்தால் போதும். ., வாழ்நாள் முழுக்க ஞாபகம், வைத்து கொண்டு காலத்தை ஓட்டி விடுவேன். திரும்ப வர மாட்டேன்

அந்த குண்டு பெண்னுக்கு அடுத்த படியாக இன்னொரு  பெண். படுக்கையில்,  முப்பது வயதை தாண்டியவள் போல., கவிழ்த்து போடப்பட்டு ஒரு கறுப்பான ஆண் அவள் பின்னால் உழுது கொன்டிருந்தான். அவனது அசுரதனமான ஓலில் அடிக்கடி திரையை தாண்டி அவன் தொடைகள் திரைக்கு  இந்த பக்கம் தெரிய., பார்த்து கொண்டிருந்த செல்விக்கு கிலியானது.
பெரிய உறுப்பாக இருக்க வேண்டும். விட்டு விட்டு அடிக்கிறான்.

.அந்தப்பெண்  கத்தி கூப்பாடு போட்டாலும் தன் பின்புற பூசனி குண்டிகள் முழுவதையும் திரைக்கு பின்னால் கொடுத்து விட்டாள். அவளை புணரும் ஆண் மட்டுமன்றி., வேறு சில ஆண்களும் அவள் பூசனி குண்டிகளை பார்க்க முடியும் போல..,

"செல்விக்கா என்ன யோசிக்கிறீங்க?ஏண்டா இங்க வந்தோமுன்னா?" செல்வி இடப்பக்கம் திரும்ப அவளை கூட்டி வந்த பெண் கேட்டாள்.

அந்த இரு பெண்களுக்கும் பெண்களின் படுக்கைக்கும் இடையே வெறும் ஒரு அடி இடைவெளி மட்டுமே இருந்ததால்.,  அந்தப் பெண்ணின் கைகளை இவளும் பிடித்துக் கொண்டு "எனக்கு பயமா இருக்குடி திரும்ப போயிடலாம்னு தோணுது" என்றாள்.

" ஐயோ செல்விக்கா என்ன சொல்றீங்க? எவ்வளவு கஷ்டப்பட்டு வந்தோம்? ஒரு பத்து நிமிஷம் தானே பொறுத்துக் கிட்டுபடுங்க. "  என அந்தப் பெண் அவளை சமாதானப் படுத்தினாள்.

"மண்டபத்துல தேட போறாங்க"

"போய்டலாம் கம்முன்னு படுங்க"
அந்த பெண் செல்வி மாதிரி இல்லை. இதற்கு முன்பு இரண்டு மூன்று முறை வந்திருக்கிறாள் என்றாலும் இந்த பெண்ணுடன் வருவது இதுதான் முதல் தடவை.,  

"ஜாலியா இருங்க..பயப்பாடாதீங்க., ஒன் டைம் தானே"

"இ.இல்ல...  செப்பல்ஸ் அவுக்காம இருக்கு?"

"ஹஹஹா"

ஏண்டி சிரிக்கிற?"

"பேண்டீஸ் அவுக்கற ஆம்பளைக்கு செப்பல்ஸ் அவுக்க தெரியாதா?"

"போடி..."

"சில பேருக்கு செப்பல்ஸ் இருந்தா பிடிக்கும்..அதான்..அப்படியே இருக்கட்டும்"

"உனக்கு யாராச்சும் வந்தானா? தொட்டானா?"
'இ..இல்ல.. ஒன்நு ரெண்டு பேர் பாவாடை, புடவையை தூக்கி முழங்காலை தொட்டு தடவிட்டு போய்ட்டானுங்க..திரும்ப வரலாம். இல்லா வேற யாராச்ச்சும் வரலாம்...உங்களுக்கு"

"யாரும் தொடலையே" அவள் அவசரமாக சொல்ல..,

"வெய்ட் பண்ணுக்கா .. வருவானுங்க..யப்ப்ப்ப்ப்ப்"

"என்ன ஆச்சுடி ? உன் குரல் நடுங்க்குது?"

"இப்ப யாரோ வந்திருக்கான்.. ம்ம்ம்ம்"

"என்ன ? என்ன செய்றான்"

"காலை நக்குறான்" என அந்த பெண் சொல்ல செல்வி முகத்தை திருப்பி கொண்டாள்.

   இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க