அடுத்த நாவல் பற்றி...

திரும்புடி பூவை வைக்கனும் நீண்ட நெடிய  நாவல் 2400 எபிசோடுகளைக் கொண்டது. 35 பாகங்களை உடையது.

அவற்றில் 30 பாகங்கள் 1943 எபிசோடுகள் பிளாக்கரில் வெளியாகி விட்டது.  விரைவில் மீதி பாகங்களும் ( பாகம் 32 வரை மட்டுமே ) வெளியாகி முடியும். 

பலரும் உடனுக்குடன் படிக்க கேட்கிறார்கள்.  அது இயலாது. இந்த தொடர் பிளாக்கரில் வெளியாகி முடிய, இன்னும்  5 மாதங்களாவது ஆகும்.

உடனே படிக்க  நமது இணையதளத்தை  அனுகி மின் புக்ஸை பெறுங்கள்.

மற்றபடி  கட்டணம் செலுத்து திபூவை வாங்கி படிப்பவர்கள், எனது அடுத்த  நாவல் கேட்டு தொடர்ந்து மெயில், கூகுள் சாட்,  கமெண்டில் தங்கள் ஆர்வத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். 

எனது காமம் கலந்த  டிடெக்டிவ்,  சரித்திர நாவலையும் கேட்கிறார்கள். அல்லது தனி நாவல் ஏதாவது புத்தாண்டு வெளியீடாகவும் கேட்கிறார்கள்.

முதலில் எனது தனி  நாவல்கள் தான்  அடுத்தடுத்து வெளியாகும். ஆனால் அதற்கு கால அவகாசம் அதிகமாக தேவைப்படுகிறது.

 ஒரு நாளுக்கு  4 அல்லது 5 பக்கங்கள் தான்  என்னால் திருப்தியாக முடிக்க இயலுகிறது.

இதுவரை வெளிவராத மாறுபட்ட புதிய  ஜானரில் ஒரு சூப்பரான திரைக்கதையை  400 பக்க நாவலாக  எழுத சென்ற மாதம் ஆரம்பித்துள்ளேன்.  புத்தாண்டுக்குள் அந்த நாவலைக் கொண்டு வர முயற்சிக்கிறேன்.   

- என்.வி

திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 29 Episode No. 1943

 

அவர்கள் இருவரும் போன பிறகு அமர் கம்பியை அங்கேயே போட்டுவிட்டு கடைசியாக வந்து அறையில் படுத்தான்.

காமம் எப்படியெல்லாம் ஒருவரை திசை மாற்றுகிறது? அமர் யோசித்தான். அந்த சோனு என்னவெல்லாம் பேசினான்.

“ரெண்டு பேருக்குமே சூப்பர் புன்டைடி’. என்று சோனு சொல்லும்போது அமருக்கு இன்னுமும் பற்றி எரிந்தது .

“வித்யா ஒரு மாதிரி, நீ ஒரு மாதிரிடி அவ கூட இந்த வயசிலும் சின்ன பொண்ணு மாதிரி கத்துவா, ஆனா நீ சூப்பரா உள்ள வாங்கி அனுபவுக்கும் போது கூட செம்மையா தாங்குறே” என்றெல்லலாம் அவன் சொன்னது  அவனுக்கு உடலெல்லாம் பற்றி எரிந்தது.

இதெல்லாம் கேட்டு கூட அவனை எதிர்க்க எனக்கு துணிவில்லையே. உடம்பில் வலுவில்லையே. அவனை வெட்டி இரு கூறாய் போடாமல் அவர்கள் கள்ள ஆட்டத்தினை வேடிக்கை பார்த்து விட்டு வந்திருக்கிறேன்.

இல்லை.  கம்பியால் அடிப்பதோ, ஆளைக் கொலை செய்வதோ நம் வேலையில்லை. ஜமூனாவுடன் நான் இருக்கும் காட்சியை பார்த்தால் சோனு கூட இப்படித்தான் என்னை கொலை செய்ய நினைப்பான். இது இயல்பு.

நாம் நல்லவேளை கோபத்தை கட்டுப்படுத்தி கொண்டோம். ஏதும் விபரீதமாக ஆகவில்லை. இவனிடம் என் கண்னியத்துக்குரிய அம்மா , என்னுடன் மட்டுமே படுத்த அண்ணி இருவரும் சிக்கி கொண்டார்கள். இவர்களை கண்டிப்பதால், சோனுவை மிரட்டுவதால் எல்லாருக்குமே சங்கடம்.

இதை காதும் காது வைத்தாற் போல முடிக்க வேண்டும். அவகளிடம் போய் ‘நீங்கள் சோனுவுடன் படுத்தது எனக்கு தெரியும் என்றால் இருவருமே தாங்கி கொள்ள மாட்டார்கள். அந்தரங்கம் புனிதமானது. இதை எட்டிப் பார்க்கவோ , விமர்சிக்கவோ நமக்கு உரிமையில்லை. ஆனாலும் இதை உடனடியாக நிறுத்த வேண்டும். எப்படி? என்ன வழி?

இவனை தோட்ட வேலையிலிருந்து  நீக்க வேண்டும். அப்பாவிடம் சொன்னால் ஒத்து கொள்ள மாட்டார். காரணம் கேட்பார். ‘சின்ன பையன் உனக்கு என்ன தெரியும்?’ என விரட்டுவார்.

இந்த வீட்டுக்கே ரோஜா பூக்கள் தான் முதன்மையான வருமானம். அதை இழக்க குடும்ப ஒத்துக்கொள்ளாது. சோனுவை விட்டால் இதற்கு யாருமில்லை. அதனால் தான் அவன் இறுமாப்புடன் 'ரெண்டு பேரும் ஒன்னா படுங்கடி’ என கூப்பாடு  போடுகிறான்.

அடுத்த இரண்டு நாட்களும் அமர் யாரிடமும் பேசாமல் வீட்டில் உலவினான். அடிக்கடி தோட்டம் போனான்.

இந்த தோட்டத்தை  எப்படி அழிப்பது? யாருக்கும் சந்தேகம் வராமால் நான் ஒருவனே மூன்று ஏக்கர் தோட்டத்தை அழிப்பது என்பது இயலாத காரியம்.

அவன் விஷ மருந்துகள் பலவற்றை நெட்டில் படித்தான். எல்லாமே காஸ்ட்லியாக இருந்தது. சோனுவை தோட்டத்திற்கு வராமல் தடுக்க என்ன வழி? அவனுக்கு எதுவுமே கிளிக் ஆக வில்லை.

செவ்வாய் கிழமை,  நாள்முழுக்க, மஞ்சள் ரோஜா தோட்டத்தில் உரம் தயாரிக்கும் வேலை செய்து  கொண்டிருந்த சோனுவை மொட்டை மாடியிலிருந்து பார்த்தான் அமர். இவன் இங்கு வேலை செய்வது இன்றே கடைசி நாளாக இருக்க வேண்டும். என்ன வழி? இந்த 23 வயசு பையனால் தன்னம் தனியே என்ன செய்ய முடியும்? 

நாளை வந்துவிட்டால். இவன் என் அம்மாவையும், அண்ணியையும் ஒரே படுக்கையில். இவன்? நெவர்… ஓ நோ.. 

நினைக்கவே நெஞ்சு கூசுகிறது. தண்டனை எல்லாருக்கும் வேண்டும். பெரிய தண்டனை ஆக இருக்க வேண்டும். பெரிய இழப்பாக இருக்க வேண்டும். அவன் யோசித்து யோசித்து களைத்து போனான்.

 ‘இந்த மஞ்சள் ரோஜா தோட்டம் இருக்கும் வரை நீங்கள் இரண்டு பேரும் எனக்கு அடிமைடி. இரண்டு பேருமே மாறி மாறி என் கூட படுக்க னும்டி’ என சோனு சொன்னபோது அவனுக்கு இன்னும் பல மடங்கு பற்றி எரிந்தது.

ச்சே இந்த அண்ணியை பார்த்தால், அவள் சோனுவுடன் கூத்தடித்த காட்சிகளை நினைத்தால் எனக்கு பற்றி எரிகிறதே? நெருப்பால் கொளுத்தியது போல என் உடல் எரிகிறதே அவன் மனசுக்குள் சொன்னான்.

வெயிட்..வெய்ட்.. இப்போது என்ன சொன்னேன்..

யெஸ் பற்றி எரிய வேண்டும்.. ஆம் நெருப்பில் எரிய வேண்டும். என் உடல் அல்ல., இந்த தோட்டம்.. ஆம். சரியான வழி  இது தான்.

இந்த தோட்டம் பற்றி எரிந்தால், இந்த பூக்கள் பற்றி எரிந்தால், இந்த இடமே பற்றி எரிந்தால், புதர் எரிந்தால்? அதற்கு பிறகு சோனுவுக்கு என்ன வேலை? இவன் இங்கே ஏன் வர வேண்டும்? ஆம் இது தான் வழி. குடும்பத்திற்கு பெரிய பணநட்டம்தான். முதன்மையா வருமானம் போய் விடும். ஆனால் அது ஒரு பொருட்டல்ல.,

எனக்கு அம்மாவும், அண்ணியும் முக்கியம். ஒரு நாலந்தர காட்டான் அவர்களை அடி அடியென அடித்து கிழித்து அடிமையாக்கி வைத்திருக்கிறான். அவர்களை அவனிடமிருந்து மீட்க வேண்டும்.

அவன் அக்கணமே தீர்மானித்தான். சத்தமில்லாமல் அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றான். 

செவ்வாய் கிழமை இரவே தோப்பில் ஜெனரேட்டருக்காக வைத்திருந்த டீசலை எடுத்துக்கொண்டான். இரு 20 லிட்டர் கேன்கள். இது போதும் தோட்டத்தை  அழிக்க.,

சோனு போன பின் அதை புதர் பந்தலில் ஓளித்து வைத்தான். இரவெல்லாம்  தூங்காமல் விழித்திருந்தான்.

 பின்பு  நடுநிசி தாண்ட டீசலை தோட்டம் முழுக்க ஆங்காங்கே ஊற்றினான்.  

இந்த தோட்டம் நாளை கரி கட்டையாக இருக்கும். அவனுக்கு தொண்டை அடைத்தது.

தான் ஆசையாக தினந்தினம் பார்த்து வளர்ந்த இடம், காலை எழுந்தவுடன் விழிக்கும் இடம், பல பல புகைப்படங்களை எடுத்துக்கொண்டு மகிழ்ந்த இடம்,

உனக்கு எது வேணும்? தோப்பா? தோட்டமா? என்று அடிக்கடி அவனுக்கும் கோபாலுக்கும் அமருக்கும் சண்டை வரும் போதெல்லாம் தோட்டம் தான் உயர்ந்தது என எண்ணி ஆசையோடு பிரித்து கொண்ட இடம்.

“என்னடா நீ.,? தோப்பு நாலு ஏக்கர்., தோட்டம்  மூனு ஏக்கர்.. நீ எதுக்கு தோட்டம் போதுங்க்கிறே?” அவன் மும்பை பெரியம்மா கூட கேட்பாள். இடத்தின் பரப்பா முக்கியம்? இடத்தின்  மகிமை தானே பெரியம்மா முக்கியம்? அமர் பெரியம்மாவிடம் வாதிடுவான்.

ஆனால் அப்படி மகிமை பெற்ற நறுமணமான இடம் இப்போது நாறுகிறது. இங்கே நடந்த முறையற்ற காமகூத்துகளால் மனம் குமுறுகிறது.

கண்ணியம் மிக்க பெண்மகனிகளை மாறி மாறி வரவழித்து அவர்களது காலை விரித்து காமகூத்தை ஒரு பன்னிக்காரன ஆர்ப்பாட்டமாக நடத்துகிறான்.

இந்த தோட்டம் இருக்கும் வரை, அந்த புதர் இருக்கும் வரை சோனு நம் வீட்டு பெண்களை அவன் தின்ம தினம் கூப்பிட்டு மிரட்டி அலைகழித்து ஆட்டம் போட்டது  தான் நம் ஞாபகத்திற்கு வரும். இது அழிய வேண்டும். முற்றிலுமாக ஒழிய வேண்டும்.

அவனது ஒவ்வொரு சந்தோஷத்திற்கும் தனிமைக்கும் ஆதரவாக இருந்த அந்த மஞ்சள் ரோஜா பூந்தோட்டம் இப்பொது துக்கத்திற்கும் காரணமாகி விட்டது. அவன் வேதனையோடு  டீசலில்  நனைந்து வாசமற்று போன பூக்களை கையில் எடுத்து பார்த்தான்.

இன்னும் ஓரிரு மாதங்களில் இதனை அறுவடை செய்வார்கள். கண்டிப்பாக பத்து லட்ச ரூபா விளைச்சல் இது. இப்பவே உத்தாரஞ்சல், உத்தரகாண்ட் கோவில்களிலிருந்து ஆர்டர்கள் வர துவங்கி இருக்கிறது.

நாளை இது அத்தனையும் சாம்பலாகி கிடக்கும்.  குப்பை மேடாகிவிடும். நம் வீட்டுக்கு இது பெரிய இழப்பு தான். ஆனால் வேறு வழியில்லை. இந்த வீடு சரியில்லை, சரிப்படுத்த வேண்டும். தண்டனை எல்லாருக்கும் வேண்டும். பெரிய தண்டனை ஆக இருக்க வேண்டும். பெரிய இழப்பாக இருக்க வேண்டும். அதற்கு இந்த  தோட்டம் தான் பலியாடு.

என் அருமை தோட்டமே! என்னை மன்னித்துவிடு. மனிதர்களின் தவறுக்கு உன்னை அழிக்கும்படி ஆகிவிட்டது. எங்களது அடங்கா பெருங்காமம் உன்னை குப்பையாக்கி விட்டது. என் அருமை தோட்டமே என்னை மன்னித்துவிடு.

கடைசியாக ஒரு முறை தோட்டம் முழுதும் பார்த்துவிட்டு தண்ணீர் தொட்டி அருகே வந்தான். கைகால்களை கழுவி காத்திருந்தான்.

மணியை பார்த்தான். மூன்று. இப்போது கொளுத்தினால் சரியாக இருக்கும்.

தீக்குச்சியை எடுத்து கொளுத்தி விட்டு தோட்டத்தில் எரிந்தான். நாங்கைந்து இடங்களில் அப்படியே தீக்குச்சியினை கொளுத்தி போட்டான். அவன் கண்கள் கலங்கியது. வீட்டுக்குள் போனான். அறையில் போய் படுத்தான். ஜன்னலை திறந்து பார்க்க தோட்டம் ஆங்காங்கே சிறிது சிறிதாய் பற்றி எரிய துவங்க., அரை மணி நேரத்தில் தீ ஜூவாலை சீராக பரவியது.

குளிர்காலம் என்பதால் கிராமத்து ஜனங்கள் இன்னும் தாமதமாக எழுந்து வெளிவருவார்கள். அதற்கு இன்னும் அரை மணி நேரமாகும். அவன் படுத்து கொண்டான்.

 நேரமாக அறையின் ஜன்னலுக்கு வெளியே  நெருப்பின் வெளிச்சத்தை உணர்ந்த்தவாறு புரண்டு புரண்டு படுத்தான்.

 ‘அய்யோ குய்யோ முய்யோ’ என யாராவது கத்தும் முதல் ஓலத்திற்காக காத்திருந்தான்.

5.20 க்கு கேட்டது அப்படி ஒரு குரல்.,  வீடு விழித்து கொண்டது.

“தண்ணியை ஏய்ய்ய்ய் யார்ரா அங்கே .ஊத்து தண்ணியை .ஊத்து..ஏய்ய்ய்ய்ய்” பிராந்திய மொழியில் கூக்குரல்கள் கேட்டன.

கொஞ்ச  நேரத்தில் ஊரே அல்லோகலப்பட்டது..

 “டேஏ‘ஏ..ய்ய் அமர் .வெளிய வந்து பார்ரா. எந்த படுபாவியோ.. ரோசா கார்டனுக்கு நெருபு வெச்சிடான்டா..” அம்மாவின் குரல் கேட்டு, அப்போது தான் தூக்கத்திலிருந்து வருபவன் போல  வெளியே வந்தான்.

அதற்குள் ஜனங்கள் கூடி விட்டிருந்தார்கள். கோபால் தண்ணீர் பிடித்து தோட்டத்தில் ஊற்றி கொண்டிருந்தான். அவனுக்கு பல பேர் உதவிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அவன் ஜனத்துடன் போய் நிற்க பிரியப்படாமல் மெல்ல படி ஏறி மொட்டை மாடிக்கு போனான். வெறும் புகை மண்டலம்.. 

மருந்துக்கு கூட ஒற்றை மஞ்சள் ரோஜா மலர் எங்குமே இல்லை. சாம்பல் காடு.. ஆங்காங்கே படர்ந்த நெருப்பு. அந்த அதிகாலையை சோகமான துவக்கமாக மாற்றி கொண்டிருந்தது

இனி அந்த  நீளமான மஞ்சள் போர்வையை நான் எப்போ பாப்பேன்? அந்த வாசத்தை எப்போது நுகர்வேன்? 

அமர் தெருவில் பார்வையை திருப்ப,. தூரத்தில் சைக்கிளில் வந்து நிற்கும் சோனுவைப் பார்த்தான்.  அவன் யார் யாரிடமோ விசாரிக்கிறான். அழுகிறான். 

மார்பில் அடித்து கொண்டு அழுகிறான். அப்பாவின் காலில் விழுந்து புரள்கிறான். அப்பா ஏதோ பணம் கொடுத்து அனுப்புகிறார். 

அவன் சைக்கிளில் ஏறாமல் நடந்துகொண்டே அழுதபடியே தள்ளாட்டமாய் சைக்கிளை உருட்டி செல்கிறான்.

இரு பெண்களை படுக்கையில் திருட்டுதனமாக ஆட்சி செய்தவன்,  நடக்க கூட தெம்பில்லாமல், எதிர்காலமே இன்றி தட்டுதடுமாறி சென்று கொண்டிருந்தான்.

இனி அவன் எந்த காலத்திலும். இந்த வீட்டிற்கு இந்தத் தோட்டத்திற்கு வர முடியாது. அவனுக்கு இங்கே ஒரு வேலையுமில்லை என அமர் நினைத்தான். மெல்ல புன்னகைத்தான்.

இனி எந்த சூழ்நிலையிலும் மறுபடியும் மஞ்சள் ரோஜாவை இந்த தோட்டத்தில் வளர்வதற்கு நான் விடமாட்டேன்.  அவனையும் இங்கே வர விடமாட்டேன். தப்பான உறவு இந்த வீட்டில் வளர ஒரு நாளும் நான் விடமாட்டேன் என உறுதி பூண்டான்.

பொழுது நன்றாக விடிய , சூரிய கதிர்கள் அந்த இருட்டு கிராமத்தில் மேகத்தை கிழித்து கொண்டு கம்பீரமாக நுழைய அமர் மௌனமாக படி  இறங்கினான். 

(சுபம்)

இந்த மஞ்சள் ரோஜாவின் ( பாகம் 31 & 32 )  முழுக்கதையும் படிக்க...

திரும்புடி பூவை வைக்கணும் 31.32  ஆம் பாகம் நிறைவு பாகம்  பிளாக்கரில்   இடைவெளி விட்டு  அவ்வபோது வெளிவரும் .

உடனே படிக்க பாகம் 31  &  பாகம் 32