திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27- 1690

 சாரதி நேரில் போன போது., ஜீவா பதட்டமாயிருந்தான்.

"என்ன சொல்றா?" சாரதி கேட்டான்

"நான் போனையே எடுக்கல.. என் குரல் அவளுக்கு கிளியரா தெரிஞ்சிடும்...ஆனா மெசேஜ் அனுப்பிகிட்டே இருக்கா"

"என்னன்னு? "

"என் வீடியோவை கொடுத்திருங்க.. நீங்க யாரு? யார் சொல்லி செய்றீங்க? போலீஸ் கிட்ட போவேன்..அப்படி இப்படின்னு...அனுப்பறா.. கால் பண்ணிகிட்டே இருக்கா.. 25 மிஸ்ட் கால் பாருங்க"

"நீ ஒரு ஆளுய்யா..உன் பொண்டாட்டிக்கே பயப்படறே?'

"அட அவ.,ரொம்ப புத்திசாலிப்பா.. திமிர் பிடிச்சவ.., .., "

"என்ன புடிச்சாலும் இப்ப அவ பப்பு நம்ம கிட்ட... போன் போடு"

"அய்யோ"

"அட..போனை போட்டு என் கிட்ட கொடுய்யா"

ஜீவா மலருக்கு போன் போட்டு சாரதியிடம் கொடுத்தான்...,

குரலை கரகரப்பாக்கி கொண்டு பேசினான்..

"ஹலோ."

"என்ன நினைச்சிகிட்டிருக்கீங்க போனை ..என் வீடியோவை கொடுத்திடுங்க"

"எதுக்கு கொடுக்கனும்?"

" மரியாதையா..,  கொடுத்துடு...இல்லனா?'

"இல்லனா என்னடி செய்வே?'

"போ..போலீஸ் கிட்ட போவேன்.."

"போ..போ...போலீஸ்காரன் புல்லா பாக்கட்டும்..நீ வைப்ரேட்டர் விட்டு குத்திக்கறதை.."

"...................."

"அப்படியே வெளியே  லீக் ஆனா ., நான் பொறுப்பில்ல..."

"............................."

"இலக்கிய உலகில இது ஒரு பெரிய அதிர்வை ஏற்படுத்தும்னு நம்பறேன்.."

"ஸா.ர்.ர்.ர் சார்... ப்ளீஸ் சார்..."

"... இப்பல்லாம் ஏண்டி வைப்ரேட்டர் யூஸ் பண்ண மாட்டேங்கிறே? எனக்கு வீடியோவே வரலையே?"

"..........................அய்யோ உங்களுக்கு எவ்ளோ காசு வேணுமுன்னாலும் கொடுக்கிறேன்..வீடியோ கொடுங்க. ப்ளீஸ் ..உங்களை கெஞ்ச்சி கேக்குறேன்..."

"காசா? பணமா?? அஹ்ஹஹஹா .எனக்கு நீ தாண்டி வேணும்..."

"..................."

"சொல்லு வரேன்னு சொல்லு..., "

"....................."

"என்ன மீட் பண்ணலாமா?'

".........................."

"என்னடி என் கூட படுக்கறியா?"

"...................."

"சரி போ போனை கட் பண்றேன்.."

சாரதி போனை கட் செய்தான்.

"என்ன கட் பண்ணிட்டீங்க..."

"குடும்ப பொண்ணுல்ல கொஞ்சம் யோசிக்க டைம் கொடுப்போம்..."

" திருப்பி பண்ணுவாளா?"

"பண்ணூவா .பண்ணுவா.."

 

அவன் சிகரெட்டை பற்ர வைக்கை.. போன் அடிக்க..

"அவ தான்..."

"எடுக்காத காய விடு.,..."

சிகெரட் முழுதாக பிடித்தான்..

நாலு மிஸ்ட் கால்.. அஞ்ச்சாவது காலை எடுத்தான்.

"சொல்லுடி"

"இங்க பாருங்க.. நான் கௌரவமான குடும்ப பொன்னு.."

"சரி"

"எனக்கு சொசைட்டில நல்ல பேர் இருக்கு"

"அந்த பேரௌ தான் டேமேஜ் பண்ண போரேனே"

"ப்ளீஸ் அப்படி எத்வும் செஞ்ச்சிடாதீங்க"

"அப்ப படுக்கறேன்னு சொல்லு..."

"...................."

"சரி போ உன் இஷ்டம்..நான் போனை கட் பண்றேன்..."

"இ..இருங்க.. கட் பண்ணாதீங்க.."

"ஒரு தடவை படுக்கறேன்னு சொல்லு... சாப்டூட்டு விட்டுடறேன்.."

"....................."

"ரொம்ப யோசிக்காதடி.. உனக்கு.., ஆப்ஷனே இல்ல..."

"...........ப்ளீஸ் என்னை விட்டுடுங்க....வீடியோ கொடுத்திடுங்க"

" எப்படிடி கொடுப்பாங்க.. எவ்ளோ கஷ்டப்பட்டு கண்ணி வெடி வெச்சு உன் வீடியோவ எடுத்திருக்கேண்...ஈஸியா கொடுத்துடுவாங்களா..? படுக்கறேன்னு சொல்லு.. தரேன்..."

"..மு..முடியாது...."

"சரி பை..."

மறுபடி போன் கட் செய்தான்.

அவள் பத்து முறை கால் செய்தாள். இவன் எடுக்க வில்லை.. ஜீவாவுக்கு திகப்பாக இருந்தது.. மலர் இது போல எல்லாம்  பணிவாக பேசக் கூடியவள் இல்லை. பேச்சே அலட்டாலாக இருக்கும்..  ஆனால்., சாரதியிடம் அதிகமாக கெஞ்சுகிறாள்.  இவன் அவளை சரியாக ஹாண்டில் செய்கிறான். பலே..

போன் அடித்து கொண்டே இருக்க.., போனால் போகட்டும் என எடுத்தான்

"என்ன தாண்டி உனக்கு வேனும்"

"ப்ளீஸ் என் வீடியோ இருக்கர போன கொடுத்துடுங்க.."

"என்னடி தேஞ்சு போன ரெகார்ட் மாதிரி உளறிகிட்டே இருக்கே?"

"அய்யோ..தயவு செஞ்ச்சு என் மேல இரக்கம் காட்டுங்க..இந்த நாலு நால் நான் தூங்கவே இல்ல.."

"நானும் தாண்டி இந்த  நாலு நாளா.., தூங்கவே இல்ல.,  உன் புண்டையை குளோசப்பல் பாத்ததில இருந்து?"

"........................"

"சொல்லு காட்றியா? என் கூட படுக்கறியா?"

"........................" மலர் அழும் சத்தம் கேட்டது.. ஜீவா வெற்றி புன்னகை பூத்தான். த்தாஅ...அழுவுடி...என்னை அழ வெச்சே இல்லை..?

"ஏன் அப்புறமா அழுவு..இப்ப படுக்கறியா? இல்லையா...ன்னு மட்டும் சொல்லு..."

"...................."

"என்னடி படுக்கறியா?? ஒரு பத்து நிமிசம்....முடிச்சிட்டு போறப்ப அந்த போனை தரேன். வாங்க்கிட்டு போய்டு.."

"..................."

"சத்திமா என் கிட்ட வேற காப்பி இல்ல."

"..........................." மறுபடி  மலர் அழுதாள்.போனை கட் செய்தாள்.

 இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க

திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27- 1689

" ஓகே தேங்க்யூ தேங்க்யூ வெரி மச் வேணி"  என சொல்லி செல்விக்கும் வேணிக்கும் முத்தமிட்டு இறங்கினான்  சாரதி..
வீட்டு நோக்கி காரை திருப்பினாள் வேணி. இருவருமே மௌனமாகவே இருந்தார்கள். ஒருவருக்கொருவர் ஏதும் பேசிக்கொள்ளவில்லை. வீட்டை நெருங்க ,, வாசலில் சிறு கும்பல்., காரை பார்த்ததும் ஓடி வந்தார்கள்.
வேனி கதவை திறக்க.,
"ஹேய்ய் வேணி எங்கடீ  காரை எடுத்துகிட்டு போய்ட்டு வர்ரே" சற்குணம் கத்தினான்.
"அ க்,.கா தான் ன்"
"செல்விக்கென்ன?..ஹேய்ய் செல்வி...என்ன ஆச்சு?"
"ஒன்னுமில்லங்க...கோயிலுக்கு போனேன் திரும்ப வரப்ப மயக்கமா இருந்துச்சு.அதான் வேனிக்கு போன் பண்னி காரை எடுத்துகிட்டு உடனே வர சொன்னேன்.."
"இப்ப எப்படி இருக்கு?"
"பராவாயில்ல வழி விடுங்க"
எப்படியெல்லாம் சரளமாக பொய் பேச வருகிறது..எனக்கு. செல்வியால் நம்பவே முடியவில்லை.
 
சாரதி கார் பின் சீட்டில் வைத்து கற்பு புண்டையை பதம் பார்த்த .,  அந்த நாளை செல்வியாலும் வேணியாலும்  மறக்கவே முடியவில்லை.
உண்மையில் வேனிக்கும் நீண்ட நாள் கழித்து உடல் நம நமக்க., சாரதி போனுக்கு காத்திருந்தாள். அவனும் கூப்பிட்டான். அதன்பின் அவன் அடிக்கடி வேணியை கூப்பிட்டான் செல்வியையும் கூப்பிட்டான். இருவரையும் மாறி மாறி ருசி பார்த்தான்.  அவன் மிரட்ட வேண்டிய அவசியமே இல்லாமல் இரு பெண்களுமே அவன் மடியில் வீழ்ந்தார்கள்.
 செல்வியும் வேணியும் அவன் கூப்பிடும் விதம் விதமாக சிங்காரித்துக் கொண்டு  போனார்கள். கலவி ஆட்டம் அத்து மீறி சில சமயம் அவனுக்கு ஒரே நேரத்தில் இருவருமே தேவையாக இருந்தார்கள்.  அவனது அந்த ஆசையையும் அந்த இல்லத்தரசிகள் திருட்டுத்தனமாக தீர்த்து வைத்தார்கள். அவனுடன் ஒரே நேரத்தில் கீழும் மேலும் சற்குணத்தின் மனைவிகள்  மாறி மாறி படுத்தார்கள்.
 
 ஊரெல்லாம் என் மனைவி ., கண்ணில் படும் பெண்களெல்லாம் என் கட்டிலில் படுக்க வேண்டும் என காம கனவுகண்ட சற்குணத்தின் தாலிகட்டிய மனைவிகளை அங்கீகாரம் இல்லாத ஒரு அயோக்கியன் வந்து இப்படித்தான் படுக்கையில் வந்து அதகள படுத்தினான்.
ஒரு மனைவி இருக்க இன்னொரு மனைவியை மனம் முடிப்பதும், தாலி கட்டிய மனைவி வீட்டில் இருக்க வேறு பெண்களை நாடுவதும் என வழக்கமாகிப் போன சகுணம் போன்ற கணவன்களுக்கு இப்படித்தான் சாரதி போன்ற நண்பர்கள் கூட துரோகிகளாக ஆகிவிடுகிறார்கள்.
ஐம்பது வயது தாண்டி போன சற்குணத்துக்கு வாழ்க்கையை கொடுத்து தரிசாக்கி கொண்ட செல்விக்கு., சாரதி.., ஆபத்பாந்தவனாக  இருந்தான். புதுபுது சுகங்களை வழங்கினான். என்ன தான் சற்குனம் கார், பங்களா, நகை என அவளை தங்கத்தால் குளிப்பாட்டினாலும். ., உடலில் துணீ இல்லாமல் சாரதியை கட்டிக்கொண்டு படுத்திருத்தலே இன்பம் என ஆகிப் போணாள் செல்வி. இதற்காகவே சாரதி வீட்டிற்கு போய் யாருக்கும் தெரியாமல் இருந்து விட்டு வந்தாள்.
 
சாரதிக்கும் செல்வி மேல் இருந்த பைத்தியம் முற்றிலும் தீரவில்லை. மஞ்சு போல்,  வேணி போல "  போதும் போடி தள்ளி படு?  என சொல்ல முடியவில்லை.. செல்வி அப்படி ஒரு  குடும்ப லட்சணம். சதா கட்டி கொண்டு இருக்க வேண்டும் என தோன்றுகிறது. படுக்கைக்குரிய சாகசம் ஏதுமிண்றீ  சாதரண குடும்ப பெண்ணாக "  வேணாம் போதும்...ய்யோ..'என் கிறக்கத்தில் கண்கள் சொக்கி உடல் துடிக்கும் செல்வியை  வலிக வலிக்க அனுபவிப்பது அவனுக்கு திரில்லாக இருந்தது..
எத்தனை தடவை யோத்து முடித்தாலும் புதிதாக இருக்கிறாள். மிரள்கிறாள், உணர்ச்சிவசப்பட்டு அலறுகிராள். கண்களை மூடி உதட்டு கடிக்கிறாள். நாக்கில் எச்சில் ஊற செம்மையாக பொங்க்கிறா:ள்? எப்படிப்ப பட்ட ஆணையும் சூடேற்றி விடுகிறாள் இந்த செல்வி.
இது தவிர , செல்வி பார்ப்பதற்கு  கொஞ்சம்  மலர்விழி போலவும் இருக்கிறாள். அத்தனை அழகு.  கழுத்து., உயரம்.., அடர்த்தியான கூந்தல். இதெல்லாம் சேர்த்து தான் செல்வி பக்கம் அவனை இழுக்க வைத்தது..
 
ஆனால் மலர் இன்னும் அழகு இத்தனை பெரிய காய்கள் கிடையாது. மலர் விழி ஒல்லி ..தான் ஆனால் காய்கள் கூரானவை.. மென்மையானதா தெரியவில்லை.. ஜீவாவுக்கு தான் தெரியும்.. பின்னாளி ஹரீஷ் தொட்டு அனுபவித்த பிறகு ஒருவேளை அவள் தனக்கு  கிடைத்தால் தொட்டு பார்க்கலாம். இதே போல பொண்டாட்டி இல்லாத நேரம் மலரை வரவழைத்து குடித்து விட்டு போதையில் போடலாம்..
ப்ரா மூடி பக்கத்தில் தூங்கி  கொண்டிருந்த செல்வியை பார்த்தான் சாரதி. மலர் ., வந்து விட்டால் இவர்களை என்ன செய்வது ? அவன் யோசிக்க..,ஏதேச்சையாக போனை பார்க்க எக்கசக்க மிஸ்ட் கால்கள்., ஜீவா தான்.

அவசர, அவசரமாக செல்வியை அனுப்பி விட்டு..,ஜீவாவுக்கு போன் செய்தான்.

"சாரதி ஏன் போனை எடுக்க மாட்டேங்கறீங்க?"

"வேலையா இருந்தேன் ., என்ன ஆச்சூ?"

"அவ நிறைய டைம் கால் பண்ணிட்டா...நீங்க சீக்கிரம் கிளம்பி வாங்க.."

"யாரு?"

"மலர்"

 

 இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க

திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27- 1688

தனது காமவேட்கை நிறைவடைந்த சந்தோஷத்தில் செல்வி கந்தல் துணி போல பின் சூட் பின் சீட்டில் சுருண்டு விழ அவளை ரசித்துக்கொண்டே தானும் கார் சீட்டில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து உட்கார்ந்தான் சாரதி.

சில நிமிடங்கள் மூவரும், எதுவும் பேசவில்லை..வேனிக்கு இன்னும் செல்வியின் மீதான அதிர்ச்சி குறையவில்லை.

 

காருக்கு வெளியே வேணி எட்டிப்பார்த்தாள். அவர்களின்  கணவனும் அவனது அரசியல் நண்பர்களும் கூச்சலும் கும்மாளமாக அரட்டை பேசி சிரித்துக் கொண்டு இருந்தார்கள்.

அக்கா டயம் ஆகுதே" வேனி குரல் கொடுக்க., அப்போதுதான் வெட்கம் வந்தவளாக செல்வி சிதறிக் கிடந்த உடைகளை எடுத்துத் தன் மீது போட்டு மேனியை மறைத்தாள். சாரதிக்கு முதுகை காட்டிய படி  மெல்ல பிரா அணிந்தாள்..  சாரதியும் உடை அணிந்தான்.

" இப்போ எப்படி வெளியே போற..து வேணி?  இத்தனை பேர் இருக்குறாங்ககளே?" சாரதி கேட்க.,

"இப்ப தான் அதை யோசிக்கிறியா?  இதெல்லாம் ஆரம்பிக்கறதுக்கு முன்னாடியே இருந்திருக்கணும் .அக்காதான் இன்னொரு நாள் பாத்துக்கலாம் சொன்னாங்களே.,  உன்னால பொறுக்க முடியாதா ?" என அவனை பார்த்து சீறினாள்.

 அந்த சீற்றத்தில் லேசாக பொறாமையும் இருந்தது. வேணி அவனை கேட்டதும் தான் தனது நிலைமையும் செல்விக்கு புரிந்தது .

"ஐயோ வேணி எதனாச்சும் செஞ்சி., அவங்கள வெளிய போக சொல்லு.,  அப்படி இல்லன்னா.."

"இல்லண்னா ?"  வேணி திருப்பி கேட்க.,

"  இல்லன்னா கார் சாவி தான்  உன்கிட்ட இருக்குஇல்ல.,  அப்படியே காரை வெளியே ஓட்டிக்கொண்டு .,"

"........."

" வெளியே போகும் போது.,  இவர் நைசா இறங்கி போய்டட்டுமே " என செல்வி  வேணிக்கு என ஐடியா கொடுத்தாள் செல்வி.

' அடிப்பாவி ஒண்ணுமே தெரியாதா உனக்கு?  நினைச்சா இது ஆளையே முழுங்குற அடங்காப்பிடாரி அடுக்கு சட்டையாலல் இருக்கு? ' என நினைத்துக்கொண்டு

"சரி நீங்க அப்படியே பின் சீட்டில் தலைய குனிஞ்சு உட்காந்துக்கங்க.,  நான் காரை வெளியே எடுக்கிறேன் என சொல்லி காரை கிளப்பினாள் வேணி.. ரிவர்ஸ் எடுத்து.,  காரை திருப்பி  வாசலை நோக்கி ஓட்ட. சற்குணம் ஒன்றும்  அதைப் பார்த்து குழம்பினான். ;

"வேணி தானே கார்ல இருந்தா? இப்ப எங்க போறா?" தன்க்குள்ளே கேள்வி கேட்டார்.

'இந்த பெண் இவ்வளவு நேரம் காரில் பாட்டு கேட்டுக் கொண்டிருந்துவிட்டு ஏன் திடீரென காரை கிளப்பிக் கொண்டு போகிறாள்?  என புரியாமல் விழிக்க., சற்குணம் கூட இருந்தவர்களும் குழப்பமாய் பார்த்தார்கள் காரின் உள்ளே விளக்குகள் எதுவும் போடததால் உள்ளே யார் இருக்கிறார்கள்?  என்பது  யாருக்கும் தெரியவே இல்லை .

" ... ஏய்ய்ய்ய்ய்' என சற்குணம் கத்துவது கேட்டு பங்களாவில் எல்லோரும் கீழே வந்தார்கள். ஆனாலும்.,

வருவது வரட்டும் என துணிந்து வேகமாக வாசலை நோக்கி ஓட்டினாள் வேனி. 

"போடி நிக்கத போடி...."

நிறைவான ஓலுக்கு பிறகு திடீரென ஏற்பட்ட   நெருக்கடியால் முகமே வெளுத்திருந்தாள் செல்வி... சாரதிக்கும் இதயம் திக் திக்கென அடிக்க., செக்யூரிட்டி காரை நிறுத்துவதா? வேண்டாமா? என திகைக்க.

வேணி வெகு சாமார்த்தியமாக  ஒரு கதவு மட்டும் திறந்திருந்த குறுகலான வாசலில் காரை வெளிகயே கொண்டு வந்து தெருவில் இறக்கினாள்..

".மெயின் ரோட்டுக்கு போய்டு...வேணி... போடி நிக்கத போடி...."

வேனி ஸ்டியரிங்கை கஷ்டப்படு திருப்ப.,சற்குணத்தின்  கார் கொஞ்ச நேரத்தில் மெயின் ரோட்டை அடைந்ததும் தான் அவர்களுக்கு உயிரே வந்தது. இரண்டு , மூன்று கி.மீ தூரம் வண்டி பயணித்து   மலர் மருத்துவமனைக்கு எதிரே  வர..

"தோ அந்த மரம் கீழ நிறுத்து...அங்க தான் என் கார்  இருக்கு " சாரதி கை காட்டினான் .

கார் நிற்க.. " ரொம்ப தேங்க்ஷ் வேணி" சாரதி கீழிறங்கி சொன்னான்.

" சாரதி அப்புறம் பேசலாம். இனிமே நீங்க என் வீட்டுக்கு வரக்கூடாது" என்றாள் வேணி .

"ஆமா. வெளிய வெச்சுக்கலாம் " என்றாள் செல்வி சன்னமான குரலில்..

 இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க