அனுமதிக்கப்பட்ட துரோகங்கள் : பாகம் 34 – எபிசோடு எண் : 45

 

அந்த நாள் இனிப்பான நாளா? கசப்பான நாளா என தெரியாமலயே வீணா கட்டிலில் கண் மூடி அரை மயக்கமாக. நெடுநேரம் கழித்து லேசாய் விழிக்கையில் அவள் போர்வை போர்த்தியபடி கிடப்பதை பார்த்தாள்..

 நடந்தது நினைவா?  கனவா? நாம்  நகையை திருடினோமா? அவள் போர்வையினை விலக்கி பார்க்க அவள் ஆடை இல்லாமல் தான் இருந்தாள்.  தொப்புள் குழியெல்லாம் விஜயின் காய்ந்து போன விந்து மழை. நடந்தது எல்லாம் உண்மைதான். அவளுக்கு துக்கம் பொங்கியது.

தோழியின் கணவனின் மிரட்டலுக்கு அடிபணிந்து சோரம் போனது ஒருபக்கம் சோகம் என்றால் இன்னொரு பக்கம், திருடி என கெட்ட பெயரை விஜய்யிடம் எடுத்து விட்டோம். இனி அவன் குறுகுறு வென பாப்பானே.. அவன் முகத்தில் எப்படி விழிக்க. காலை எழுந்ததும் முதல் வேலையாக விமானம் பிடித்து போய்விட வேண்டும். திரும்ப இங்கே வரக் கூடாது..

அவள் பாத்ரூம் போய் கழுவிவிட்டு கவுன் அணிந்தாள். தாழிடப்படாத கதவை திறந்து வெளியே பாக்க அவன் கணவன் சோபாவில் குப்புறப்படுத்து கிட்ந்தான். சுமதியின் ரூம் மூடி இருந்தது. விஜய் இங்கே விளையாடிவிட்டு ஒழுங்காய் நல்ல பிள்ளை போல மனைவியின் பக்கத்தில் போய் படுத்துக் கொண்டான் போல .ராஸ்கல்.

அவள் ஹாலில் மேசைசை பார்த்தாள். நகையை எடுக்கலாமா? வேன்டாம். சிசிடிவி கேமரா எல்லாவற்ரையும் பாத்து கொண்டிருக்கிறது, இனி எனக்கு அந்த  நகையும் வேண்டாம். இந்த வீடும் வேண்டாம். மணியை பார்த்தாள்  நான்கு. மறுபடி போய் கதவை தாழிட்டு படுத்து கொண்டாள்.

மறுநாள் 7 மணிக்கு உதய் தான் கதவை தட்டினான்.

அவள் போய் கதவை திறக்க,.

"என்னடி ஊருக்கு  போற ஐடியா இல்லையா? சுமதி சிஸ்டர்..விஜய் எல்லாம் கார்டன்ல் இருக்காங்க.." அவன் கேட்க.

அவனைப் பார்க்க அவளுக்கு பாவமாய் இருந்தது. நல்ல படிப்பும் நல்ல உத்தியோகம்., நல்ல சம்பளம். ஆனாலும் அப்பாவி. அந்த விஜய் போல் இவன் நயவஞ்சகமானவன் இல்லை.

‘சுமதி சிஸ்டர் ‘ என வாய் நிறைய என் தோழியை அழைக்கிறான் உதய். ஆனால் விஜய்?  சி’ஸ்டர் சிஸ்டர்’ என சொல்லியே  பிளாக் மெயில் செய்து என்னை கெடுத்து சீரழித்து விட்டான்.

"இ..இதோ கிளம்பிட்டேங்க.." வீணா சொல்ல.,

"எங்கா கிளம்பறிங்க.. எல்லாம் ஈவ்னிங்க் போலாம். பத்து மணிக்கு வேற ஒரு புரோகிராம் இருக்கு... என்ன உதய்ணா சொல்லலியா?" சுமதி களங்கமில்லாமல் கேட்டாள்.

சுமதி பின்னாளேயே விஜய்யும் சிரித்தபடி வந்தான்.

"ஹாய் வீணா... நல்ல தூங்கினீங்களா நேத்து?" அவளை லை பார்த்து ரகசியமா கண்னடித்தான் விஜய்.

"ஏண் இப்போ கேக்குறிங்க.. அவன்  நாலு  நாளா இங்க தான் இருக்கா. இன்னிக்கு மட்டும் கேக்குறிங்க"

" ஓ... அப்படி யில்ல.. நேத்து.., உதய் வெளியே படுத்துகிட்டார். இவங்க தனியா உள்ள படுத்திருப்பாங்களே" விஜய் விஷமத்தனமாக சொல்ல வீணா அவனை முறைத்தாள்.

"ச்சீ சும்மா இருங்க" சுமதி அதட்ட உதய்யோ வெக்கப்பட்டான்.

"இல்ல விஜய் நேத்து ஓவராகிடுச்சி எனக்கு" உதய் சொல்ல.,

" அதான் தெரியுமே.. நானும் வீணாவும் நேத்து" வேண்டுமென்றே பேச்சை நிறுத்தி வீணாவின் வெளிரிய முகபாவனையை ஒரு வினாடி ரசித்துவிட்டு.,

"உன்ன எழுப்ப எவ்வளவோ டிரை பண்ணோம்..நீ எழுந்துக்கவே இல்ல.. அதான் வீணா தனியா போய் படுத்துகிட்டாங்க. ' அவன்சொல்லி கொண்டே நேற்று முன்னிரவில் தான் தனி ஆட்சி செய்த அவளது பழத்தோட்டங்களை கண் இமைக்காமல் பார்த்தான்.

வீணா மெல்லிய கவுனில் இருந்ததால் அவள் அங்கங்கள் விம்மி கனிந்திருப்பது அவனுக்கு தெரிந்தது. போதும் போதும் என நேற்று  அவளை ஒரு இடம் விடாமால் நக்கி சுவைத்தாலும் மறுபடி காலை வெளிச்சத்தில் பார்க்க புதிய பாவை போல் அவன் கண்ணுக்கு தெரிந்தான்.

எப்படியும் நேரம் கிடைத்தால் இவர்கள் ஊருக்கு போவதற்குள் ஒரு தரம் இவளை போட்டு விட வேண்டும். எப்போதுமே கள்ள ஓல் ஒரு முறை என்றால் சட்டென துடைத்து கொண்டு ஒன்றுமே நடவாதது போல் போய் விடுவார்கள். விடக் கூடாது. அவன் முடிவெடுத்தான்.

“இன்னிக்கு எல்லாம் ஒன்னா ஈவ்னிங்க் போலாம். உங்களை ஏர்போர்டுல டிராப் பண்ணிடறோம்..”

“அதெல்லாம் வேணாம். நாங்க இப்பவே போகனும். “ வீணா தலை குனிந்த படி சொல்ல.,

"வீட்டுல போய் என்ன பண்ன போறிங்க.? . இன்னிக்கு இங்க ஒரு ஸ்போர்ட்ஸ் கிளப்புல, பேட்மின்டன் போட்டி நடக்குது. ஓபன். யாரும் கலந்துக்கலாம். மொத்தம் மூனு கேம் தான். ஒரு மணிக்குள்ள முடிஞ்ச்சிடும். மென்ஸ் தனியா. வுமன் தனியா. நானும் பணம் கட்டி பேரு கொடுத்திருக்கேன். நீங்க ஏன் ஊருக்கு போகறிங்க" என்றான் விஜய்.

"அய்யோ நாங்க போகனும்" வீணா அழமாட்டாத குறையாக. சொல்ல.,

" இங்க  பாருங்க.. நம்ம நாலு பேருக்கும் ஒரே ஒத்துமை ..பேட்மின்டன் தான். இங்க இப்படி  ஒரு சான்ஸ்., கிடச்சிருக்கு.. நாலு பேரும் கலந்துக்குவோம்.. பாப்போம். யாருக்காவது ஒரு சான்ஸ் கிடைக்குமுல்லே.."

"அய்யோ. அதெல்லாம் பிராக்டிஸ் வேனும்.. ரெகுலரா  நான் ஆடறதில்ல. டச் விட்டு போயிடுச்சி. ப்ளீஸ் சுமதி சொல்லேன்"

"லூசு இதென்ன புரபஷனல் ஆடறதா? நம்மளை மாதிரி டூரிஸ்ட்.. கெஸ்ட் ஆடறது தானே.. அனேகமா மென்., வுமன் ரென்டுமே நாம தான் ஜெயிப்போம். நம்ம அளவுக்கு ஈகுவலா யாரு ஆட போறது.?. ஏங்க தெரியுமுல்லே..  நானும்,. வீணாவும் தான் எப்பவும் டிஸ்டிரிக்ட் லெவல்ல மாறி மாறி ரெண்டு ரேங்க் வாங்குவோம்.."

"ஆமா. அது உண்மையா பொய்யான்னு இன்னிக்கு தெரிஞ்சிடும்"

"அட உங்களுக்காக வீணா களத்துல இறங்கி சுழல போறா. வீணா சீக்கிரம் ரெடியாகு.அங்க கிளப்புல ஸ்கர்ட். ஜெர்சி தராங்க." சுமதி சின்ன பெண் போல குதித்தாள்.

வீணாவுக்கும் மனதை திசை திருப்பி கொள்ள இது நல்ல சாண்ஸ் என தான் நினைத்தாள். ஆனால் நேற்று மட்டும் இந்த  நகையை களவாண்ட திருட்டு சம்பவமும், கற்பை களவு கொடுத்த திருட்டு சம்பவமும் நடக்காதிருந்தால் ? நிச்சயம் சந்தோஷமாய் கலந்து கொள்ளலாம். ஆனால், இப்போதிருக்கும் மன நிலையில் ராக்கெட் பிடித்து பந்தை அடிக்க முடியுமா என்னால்? இந்த சுமதி  புரியாமல் பேசுகிறாளே?

"இந்த டைம் வேனாம் ப்ளீஸ்.." வீணா கெஞ்ச யாருமே கேட்க வில்லை. சென்னை  விமான பயணம் மாலைக்கு ஒத்தி வைக்கப்பட்டது.

ஒரு மணி நேரத்தில் டிபன் முடித்து, பேட்மின்டன் கோர்டுக்கு காரில்  போக எல்லாரும் ரெடியானர்கள், சுமதி சுரிதாரில் வந்தாள். வீணா மட்டும் புடவையில் வர.,

"என்னங்க .சிஸ்டர் . இது அனியாயம்.. இப்படி கோயிலுக்கு போர குடும்ப விளக்கு மாதிரி வரீங்களே?' விஜய் கலாய்க்க.,

"ஏங்க ..அங்க டைம் ஷெட்யூல் எப்படி இருக்கோ ? அது  வரைக்கும் ஸ்கர்ட் போட்டா எங்களை மாதிரி பேமிலி கேர்ள்ஸ் சுத்த  முடியும்?" சுமதி சொல்ல,.

" வாஸ்தவம் தான்" அவன் வீணாவின் புடவையில் புடைத்திருந்த அவளது செழுமையான தொடைகளை கண்ணால் அளவெடுத்தான்.

எல்லாரும் காரில் ஏறினார்கள். வீணா காரில் ஏறும் போது விஜய் கார் டிக்கியில் பாட்மின்டன் கிட்ஸை வைத்து  டிக்கியை மூடிவிட்டு வேகமாய் வீணாவுக்கு அருகே வந்தாள். அவள் பின்னால் ரகசியமாய் தட்டினாள்.

"ஏய்..ய் நைட்டு நல்லா தூங்கினியா?'

"..................." அவள் அவனை முறைத்தாள்.

"ஸாரி... உன்னை கார்னர் பண்ணி...நைட்டு..."

அவன் சொன்னதைக் கேட்டு அவளுக்கு கண்ணீர் துளிக்க.,

"ஏய்ய் வீணா... எல்லாரும் பாக்க போறாங்க..ஜஸ்ட் லீவ் இட்.உனக்கு புடிச்சிருந்ததா இல்லையா? அது மட்டும் சொல்லு.."

" நான் எதுவும் சொல்ல மாட்டேன் வழிவிடுங்க.."

அவனுக்கு புடவையில் குன்டிகளையும்., செழுமையான இடுப்பையும்  காட்டி கொண்டு ஏறியவளின் ரவிக்கையில் முலை கூம்பையும் அதற்கும் மேலே அக்குள் பள்ளத்தையும் பார்த்தான். அந்த ரவிக்கையை அவள் அப்போது தான் அணிந்திருந்ததால் இன்னும் அவள் அக்குள் குழிகளில் வியர்வை அரும்பியிருக்கவில்லை.

இவளை புடவையில் பார்த்து ரசித்து மொத்தத்தையும்  அவிழ்த்து போட்டு பட்டப்பகலில் வலிக்க வலிக்க இவளை ஒரு தரம் செய்ய வேண்டும். கள்ல ஓலுக்கு அழகு , இந்த வெளிச்சமான பகல்தான்.  அது தான் அவள் நெஞ்சில் எப்போதும் நிலைத்திருக்கும். எப்போது கூப்பிட்டாலும் வருவாள். பகலில் காலை விரித்து காட்டி விட்டு பின் பத்தினி போல நம்மிடம் நடிக்க முடியாது.

நேற்று இரவு. அவள் பெண்மையை தலை கீழாக புரட்டி அசுரதனமாக செய்து உச்சத்தை வரவழைத்து வெற்றி கொடி நாட்டி விட்டு வாகை சூடி வந்திருக்கிறோம். ஆனால் காலையில் சுத்தமாக கண்டு கொள்ளவில்லையே. யாரோ போல பார்க்கிறாளே? திமிரு தானே இவளுக்கு? விடவே கூடாது. பகலில் ஒரு முறை குனிய வைத்து குத்தி  குதறிப் போடவேன்டும். அவன் வெறியானான்.

ஆனால், இவள் பாட்மிண்டன் கோர்ட் போய்விட்டால் திரும்ப வீடு வருவதற்கு ரெண்டு மணி ஆகிவிடும். அதன்பின்  நாலு  மணிக்கு காரில் போனால் தான் ஏழு மணி கோயம்புத்தூரில் பிளைட்டை இவர்கள் பிடிக்க  முடியும். இதற்கு நடுவில் எப்படி வீணாவை தனியே கூட்டி வருவது?

 அவன் யோசித்தான். கார் கிளம்பி அடுத்த அரை மணியில் அந்த பாட்மின்டன் கோர்டுக்கு போக போட்டி ஆரம்பமாகி விட்டிருந்தது.