பாகம் 35 - எபிசோடு எண் : 40

 

விடிய ஆரம்பிக்கும் வெளிச்ச சூழலில் சுஷ்மிதா கண்ணீரும்.,   பதட்டமுமாக யாருக்கும் தெரியாமல் அந்த வீட்டை விட்டு காரில் கிளம்பினாள். அவளால் நடக்க கூட முடியவில்லை. கண்ணீர் முட்டியது. உடலும் பயங்கர அசதி. எப்படியோ காரை எடுத்து கொண்டு வீட்டிற்கு போனாள்.

ஒரே இரவில் நடந்த அடுத்தடுத்த கலவி அந்த இளம்பெண்ணை மிகவும் பாதித்தது. அவள் தனியறையில் அழுதாள். யார் தவறு என்பதெல்லாம் அவளால்  யோசிக்க முடியவில்லை. விடிந்து வெகு நேரம் தூங்கினாள் எழுந்ததுமே அவன் ஞாபகம் வந்தது. அவனுக்கு போன் பேசினாள். அவன் குரல் கேட்டதும் அழுதாள்.

"ஏமாத்திட மாட்டியே?"

"மாட்டேன் "

அன்றிலிருந்து அவனுடன் அவள் அடிக்கடி  பேசினாள்.

அவனிடம் பேசாமல் போனாலும், அவன் போனை எடுகாது போனாலும் பயந்தாள். அவன் நினைவாகவே இருந்தாள்.  அவன் குரலை கேட்க அலைந்தாள்.

அவனிடம் அவள் தன் தவிப்பை சொல்ல,.

'நேர்ல வா மீட் பண்ணுவோம்.'

"யாராச்சும் பாத்துட்டா"

" பீனிக்ஸ் மாலுக்கு வா., பார்க்கிங்க்ல வெயிட் பண்றேன். அப்படியே  உன்னை வெளிய கூட்டிகிட்டு போறேன்."

"பேசறதுக்கு தானே"

"வேற உனக்கு என்ன வேணும்..?'

"ஏய்ய்.."

"உனக்கு என்ன வேனுமுன்னு சொல்லுடி.  அதுவும் செஞ்ச்சிடறேன்'

"நீ ஒன்னும் பண்ன வேனாம், சாமி. ஒரு தடவை செஞ்சதே போதும்..'

"ஒரு தடவையா?  நான் ரெண்டு தடவை செஞ்சதா நினைச்சிகிட்டிருக்கேன்"

"ஹேய்ய்ய்ய்.."

"சீக்கிரம் வா.. மால்ல பார்க்கிங்க்ல வெயிட் பண்றேன்.."

"...ம்"

"ஏய்''

"ம்ம் என்ன?"

"புடவையில வா"

"ஏன்? என்னை புடவையில பாக்கனுமா?'

" இல்ல.. உன்னை புடவையில ஒரு வாட்டி செய்யனும்"

"............."

"உன் சூடு எப்ப படனும்னு என் கை, என் உடம்பு ஏங்குது சுஷ்மிதா.."

'..............."

"திரும்ப உன் முலை..உன் பு.ன்.."

"அப்படின்னா நான் வரலை. எனக்கு வேனாம்பா"

"அய்யோ வேனாமுன்னு சொல்ற மூஞ்சை பாரு"

"ப்ளீஸ் என் புடவையை அவுக்கறதா இருந்தா  நான் வரலை"

"சரி வா புடவையை அவுக்க மாட்டேன்"

அவன் போனை வைக்க., அவளுக்கு வெட்கமாய் இருந்தது.

என்ன ? புடவையை அவுக்க மாட்டானா?

நெஞ்சு முழுக்க படபடப்பாக இருந்தது.

------------

சொன்ன நேரத்தில்  மாதேஷ் காரில் காத்திருந்தான். இவள் தான் சென்ற காரை பார்க்கிங்கில் விட்டு அவன் காரில் ஏறினாள்.

அவன் அவளை முட்டுகாட்டு ஏரிப்பக்கம் கூட்டி போய் மெல்ல உரித்தான்.

"புடவையை அவுக்க மாட்டேன்னு யாரோ சொன்னாங்க" அவள் கண் சொருகி சொன்னாள்.

"அவுக்க மாட்டேன். தான். ஜஸ்ட் தூக்கறேன்"

"பொறுக்கி"

அவன் சொன்னபடி அவள் அணிந்திருந்த புடவையை  மட்டும் அவிழ்க்க வில்லை. ஆனால் மிச்ச உடைகளை எல்லாம் கழட்டி விட்டான். இடுப்பில் புடவை  தான்  நூல் போல மிச்சமிருந்தது.

புடவையை வழித்து கொண்டு சீட்டில் அவன்  உட்கார அவனது இடுப்பில் உட்கார்ந்து அவள் எம்பி எம்பி குதித்தாள்.

தனது சுன்னி வீர்யத்துக்கும் காம சுகத்துக்கும் குட்டி வீழ்ந்துவிட்டாள் என்பதை தெரிந்த மாதேஷ். முடிந்த வரை அவளை குதிக்க விட்டு., பின்பு சீட்டில்  மல்லாக்க படுக்க வைத்து வெளுத்து வாங்கினான்.

இந்த கட்டுபாடற்ற காமம் தனக்கு பூரணமாக கிடைக்க இத்தனை ஆண்டுகள் ஆகி விட்டதே? என சுஷ்மிதா நினைத்தாள்.

 ஆனால் அவரது உறவு அத்துடன் முடியவில்லை.  இருவருக்குமே வெறி பிடித்தது. அதற்கு அடுத்தடுத்த நாட்கள் அவர்கள் அடிக்கடி சந்தித்து தனிமையில் பேசிக் கொண்டார்கள். யாருமில்லாத இடங்களில் பலமுறை  அவர்களது கார் ஓரம் ஒதுங்கியது . பயங்கரமாக குலுங்கியது.

சுஷ்மிதா மாதேஷ்க்கு நிரந்தர அடிமையானாள்.