காமம் ஆண் ,பெண் இருபாலருக்கும் பொதுவானது. ஆனால் இதில் அதிக வேட்கையுடையவனாக எத்தனை அனுபவித்தாலும்
தீராத ஆசை கொண்டு அலைபவனாக பெரும்பாலும் ஆண் தான் இருக்கிறான். இம்ரான் வயசு வாரியாக
சைஸ் வாரியாக பல ஆண்டிகளையும் திருமணம் ஆகாத இளம்பெண்களையும் பல்வேறு சந்தர்ப்பங்களில்
அனுபவித்திருக்கிறாண். ஆனால், அவனது பேராசை தீர்ந்தபாடில்லை. ஜாக்கியின் அக்காவை ரேகா
அவனது இளமையை மௌனமாக பல்வேறு சமயங்களில் சலனப்படுத்திக் கொண்டே இருக்கிறாள்.
இன்று அவன் கடைஷோரூம் உள்ளே அவளை அழைத்து மெதுவாக சூடேற்றி
ஒன்று அனுபவித்து விடுவது அல்லது அவளை அனுபவிப்பதற்கு ஏற்ற அச்சாரத்தை போட்டு விடுவது
என்ற முடிவோடு தான் உள்ளே அழைத்தான்.
ஆனால், ரேகாவின் அதீத உள்ளுணர்வு காரணமாக அவன் தொப்புளை
முத்தமிட வந்தபோதே அவனை தடுத்து விட்டு வெளியே ஓடிவிட்டாள் . கைக்கு சிக்கியது வாய்க்கு
சிக்கியும் இல்லை என்ற ஏமாற்றம் இம்ரானுக்கு ஒரு புறம் இருந்தாலும், ரேகாவை தன் பிடியில்
வீழ்த்துவது மிகவும் எளிது என்பது மட்டும் அவனுக்கு புரிந்தது.
அங்கே ரேகா வீட்டில் தன் தொப்புளில் இம்ரானின் பேரை சுமந்தபடி
தத்தளித்தாள். அடிக்கடி அவனது பேர் அழியாமல் இருக்கிறதா? என பயத்துடன் அன்று முழுதும்
பார்த்துக் கொண்டே இருந்தாள். மாத்திரை போட்டு குதூகலித்து மாலையில் ஒரு முறை தொப்புளை
பார்த்தாள். பேர் அலையவில்லை. அவள் அதே நினைப்பாக இருந்தாள்.
இரவாக., தன் மகள்களிடம் கூட சரியாக பேசவில்லை. ‘என்னம்மா
ஏதோ கிறுக்கி வெச்சிருக்கே? எனக் கேட்டுவிட்டால்? கிச்சன் சிங்கில் விளையாட்டாய் தண்ணீர் பிடித்து
பெரியவள், தெளிக்க., அது ரேகாவின் வயிற்றில் பட., அவளை அடித்துவிட்டாள்.,
“குரங்கே என்ன விளையாட்டு இது?”
“ஏன்டி அடிச்சே?”
எனக் கேட்க வந்த கணவனையும் திட்டி விட்டாள்., அவள் இம்ரான் பேரை பாதுகாத்து
வைக்க., நிறைய போராட வேண்டிருந்தது.
தனது பெயரை அழிக்காமல் இருந்தால், அதை பார்த்துவிட்டு
இரண்டு மாத்திரை தருவதாக சொல்லியிருக்கிறான் என்பது தான் ரேகாவுக்கு உத்வேகமாக இருந்தது.
என்ன ஆனாலும் சரி அந்த எழுத்துக்கள் மட்டும் அழிந்து விடக்கூடாது. ரூமிற்கு சென்ற உடனேயே புடவை மாற்றும் முன் அந்த
பெயரை பார்த்தாள். நல்ல வேளை எழுத்துக்கள் அழியவில்லை .தொப்புளின் கீழே எழுதிருக்கும்
இந்த பெயரை அசந்த சந்தர்ப்பத்தில் யாரவது பார்த்து விட்டால் என்ன செய்வது?’ என்பதால்
உடனே புடவை ரவிக்கை எல்லாம் அவிழ்த்துவிட்டு நைட்டியை அணிந்தாள்.
இரவு தூங்கப் போகும் முன் ரகசியமாக ஒரு ஒருமுறை நைட்டியை
தூக்கி தொப்புளின் கீழே பார்த்தாள். பெயர் அழியவில்லை ஆனால் மங்கலாக இருந்தது. சில
இடங்களில் எழுத்துக்கள் விடுபட்டும் இருக்க,ம்
அவள் உடனே. பால் பாயிண்ட் பேனாவை எடுத்து விடுபட்ட இடத்தை பூர்த்தி செய்து மறுபடியும்
இம்ரான் பெயர் வரும்படி பார்த்துக் கொண்டாள். இது மட்டும் காலை வரை அழியாமல் இருக்க
வேண்டுமே. எதற்கும் இருக்கட்டும்’ என பேரை
மட்டும் தொப்புள் தெரியாமல் போட்டோ எடுத்தாள்.
மறுநாள் காலையில் எழுந்த உடனே தொப்புளில் பேரை பார்த்தாள். கொஞ்சம் ஆங்காங்கே அலைந்திருக்க
அதை உடனே பேணா எடுத்து டச் அப் செய்தாள்.
நினைத்தது போலவே 9 மணிக்கெல்லாம் இம்ரான் போனில் அழைத்தான்.
“என்ன பேர் வச்சிருக்கியா? அழிச்சிட்டியா? “
“அப்படியே தான் இருக்கு . அழிக்கவே இல்லை . சொன்னபடி டேப்லட்
எடுத்தா‘
“ நம்ப மாட்டேன்., போட்டோ அனுப்பு “ அவள் நேற்று எடுத்த
போட்டோவை அவனுக்கு அனுப்பினாள்.
“ஹே.. இதை பார்க்கும்போதே தெரியுது நைட் எடுத்த போட்டோன்னு.
இப்ப புடிச்சி அனுப்பு” அவள் தலையில் அடித்து கொண்டு அனுப்பினாள்..,
“ஒத்துக்க மாட்டேன். மொட்டையா அனுப்பாத., .,தொப்புளோடு அனுப்பு “ என்றான். அவள் தனது தொப்புளையும் தொப்புளுக்கு
கீழே இருந்த அவன் பேரையும் சேர்த்தார்போல் எடுத்து அனுப்ப., அதை பார்த்ததுமே அவனது
ஆண்மையில் புது ரத்தம் தறி கெட்டு பாய்ந்து ஓட.,
“இன்னும் கொஞ்சம் லாங் ஷாட்ல அனுப்பு.. மேலேயும் கீழேயும்
தெரியலையே :
“அதெல்லாம் முடியாது நீ சொன்னபடி நான் செஞ்சிட்டேன். நீ சொன்னபடி நடந்துக்க. எப்ப எனக்கு டேப்லட் கிடைக்கும்”
“வரேன். இல்ல நீ வரியா?’
“நீ வா”
எதற்கும் இருக்கட்டும், என நிறைய மாத்திரைகள் எடுத்து
அவள் வீட்டுக்கு மதியம் சென்றான்.
ரேகாவின் வீட்டில் அவன் காலிங் பெல்லை அமுத்த ரேகா சோகமாய்
கதவை திறந்தாள். அவள் வெள்ளை நிறத்தில் பிங்க் கலர் பூக்கள் போட்ட புடவையை அணிந்து, அதே பிங்க் கலரில் அவள் போட்டிருந்த ரவிக்கை அவளின் அழகை இன்னும் ஒரு படி மேலே உயர்த்தி காட்டியது. அவனை பார்த்ததும் அப்படியே அசையாமல் நின்றாள். மெல்ல
கண் சுழற்றி யாராவது பார்க்கிறார்களா? என பரிதவிப்புடன் பார்த்தாள்.
அவன் ‘ஹாய்’ என்றான்., இவனது பேரை தானே நம்முடைய தொப்புளில்
இவ்வளவு நேரம் எழுதிக் வைத்திருக்கிறோம் ‘ என்று நினைத்தபடி அவனது கண்களையே பார்த்தாள்.
“மாத்திரை கொண்டு வந்திருக்கேன்” அவள் கை நீட்ட
“உள்ள கூப்பிட மாட்டியா?” என கேட்டான், அவள் கையை மடக்கிக்கொண்டு,
“கூப்பிட மாட்டேன்” என்றாள்.
“சரி என் பேரு அழியாமல் இருக்கா காட்டு பாப்போம்..”
அதுதான் காலைல போட்டோ எடுத்து அனுப்பினேனே!”
“அது காலையில
இப்ப நான் பார்க்கணுமே!” அவள் குளித்திருந்தால் கண்டிப்பாக நம் பேர் தண்ணீர் பட்டு
இருக்குமென நினைத்தான்,. ஆனால் அவன் வந்தால் தன் பேர் எங்கே? என கேட்பான் என்று அந்த
இடத்தில் மட்டும் தண்ணீர் படமால் அவள் அழியாமல்
பாதுகாத்திருந்தாள்.
“காட்டு பாப்போம்”
அங்கே இருந்த கதவு தாண்டி உள்பக்கமாக அவள் ஓரடி உள்ளே
போனாள். கதவுக்கு பின்னால் சாய்ந்தாள். மெல்ல தனது புடவையை வலது பக்கம் எடுத்தாள்.
பாவடையை கீழே இறக்க. தொப்புள் குழி முழுமையாக வெளிபட, அடிவயிறும் சேர்ந்து ஜொலிக்க.,
. “ ஐயோ அந்த அழகு தொப்புளில் இன்னும் இந்த பாவப்பட்டவன் பேர் பளிச்சென்று இருக்கே?’
அவன் சந்தோஷப்பட்டான். தன் பேரை அவன் வாய்விட்டு
படித்தான் .
‘இ.ம்.ரா.ன்... ம்ம் என் பேர் இன்னும் அழியாம உன் தொப்புள்ல
இருக்கு. நான் கூட ராத்திரி முழுக்க உன் கூட இல்ல, ஆனா என் பேர் இருக்கு. .. குட் !
இதுக்கே உனக்கு நான் ஒரு மாத்திரை எக்ஸ்ட்ரா
தரணும். ஆனா என்னால முடிஞ்சது இரண்டு மாத்திரை தான் இந்தா” என்றான். ஆர்வமாய் அவள் கைநீட்டி வாங்க வர ., இம்ரான்
கையை மடக்கி கொண்டான் .
“உனக்கு ரெண்டு போதுமா?” என்றான்.
“ அவ்வளவுதானே இப்ப வெச்சி இருக்கீங்க ?”
“இல்ல எனக்கு தேவையானத நீ காட்டினா, உனக்கு இன்னும் நிறைய டேப்லெட் கிடைக்கும்” அவன் சொல்லிவிட்டு
அவளையே குறுகுறுவென பார்த்தான்.
அந்த பொறுக்கி என்னன்னு சொல்வான்? என்பது அவளுக்கு தெரிந்திருந்தது. அவள் மௌனமாக இருக்க.,
“,... சொல்லு காட்டுறியா?”
சில வாரங்களுக்கு முன்பு ராதா மெடிக்கல்ஸில் போய் இவனை
பார்த்து அந்த மாத்திரைகளை வாங்குவதற்கு முன்பு வரை, இப்படி ஒருவன் நம் வீட்டு வாசலில்
நின்று புடவையை அவுத்து காட்டச் சொல்வான் என அவள் கொஞ்சமும் நினைக்கவில்லை. விதி தான்
எத்தனை பொல்லாததாக இருக்கிறது? நான் ஏன் இந்த மாத்திரை பழக்கத்திற்கு அடிமையானேன்?
அந்த ஒன்றை வைத்துக்கொண்டு இவன் என்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக உரிக்கிறானே?
எனது குடும்பத்திற்கும் எனது கணவனுக்கும் இப்படிப்பட்ட
ஒரு துரோகத்தை நான் செய்தது தான் தீர வேண்டுமா? இது என்னால் தவிர்க்கவே முடியாதா?
கண்டிப்பாக முடியாது
என்று மட்டும் அவளுக்கு தோன்றியது. இந்த மாத்திரையை ஒரு நாள் போடவில்லை என்றால் கூட,
நான் இயல்பாகவே இல்லை. மாத்திரைக்காக என்ன வேண்டுமானாலும் செய்யலாம். அது தரும் சந்தோஷத்துக்கு
நிகர் ஏதுமில்லை. இந்த இம்ரான் ரொம்ப நல்லவன். இவனை நம்பலாம். இவனுக்கு காட்ட வேண்டியதை
காட்டினால், கண்டிப்பாக நமக்கு தர வேண்டியது தருவான்.
அந்த குடும்பப் பெண்ணின் மனம் அவளை தவறான வழியில் செலுத்த, தனக்குத்தானே ஏகப்பட்ட பொய் சமாதானங்களை சொல்லிக்
கொண்டது. எல்லா அடிமைகளும் இப்படித்தான்.
“என்ன யோசிக்கிறே? ,... சொல்லு காட்டுறியா?” அவன் இன்னும் அதிகாரமாய் பேச,
அவள் கையை தூக்கி கொண்டை போடுவது போல, இறுக்கமான ரவிக்கையில் தனது ஒரு பக்க முலையையும் அக்குள் குழியையும்
வேர்வை வட்டத்தையும் சில நிமிடம் காட்டினாள். அவன் கண்குளிர பார்த்துவிட்டு, சிரித்தாள்.
‘ இப்படி இல்லை, புடவையை அவுத்து போட்டு ரவிக்கையோடு காட்டணும்
“
“..............”
“என்ன பாவாடை பிலௌஸ்ல நிக்கறியா?”
“ஐயோ என்னால முடியாது”
“ ஜாக்கெட்ட கழட்டி காட்ட சொல்லலையே? பிராவை மேல தூக்கி , உன் முலையா காட்ட சொன்னேன்.? “
முலை என அவன் சொன்னதே அவளுக்கு ஜிவ்வென இருந்தது. வாய் உலர்ந்தது. நாக்கு துடித்தது. நெஞ்சு படபடத்தது
.
‘சரி வேணாம்னா விட்டுடு.. நாலு மாத்திரை இருக்கு., போற
வழியில அந்த அண்ணா நகர் ஆன்ட்டிக்கு கொடுத்துட்டு போறேன். கெஞ்சி கேக்குறா...”
‘ இல்ல... இல்ல
எனக்கு கொடு”
‘ அப்ப நான் கேட்டது?”
“ கொஞ்சம் இருங்க”
‘ உள்ள வரட்டா ?”
“வே.....வேணாம் “ அவள் வீட்டுக்குள் இன்னும் இரண்டு அடி உள்ளே போனாள். வாசலில் இருக்கும் இம்ரானால் மட்டும்தான் அவளை பார்க்க
முடியும் . அவன் வெளியவே இருந்தான்.
“ம்ம்ம் புடவை அவுரு “ என்றான்.
“கத்தாதீங்க! யாருக்காச்சும் கேக்க போவுது” ரேகா மெல்ல புடவையை ரவிக்கையில் குத்தியிருந்த சேஃப்டி பின்னை கழட்டினாள்.
கள்ளம் கபடம் காமம்- 1 - 6