இரவு
ஆத்தங்கரை வாக் வந்ததிலருந்து இதே யோசனை
தான் சங்கீதாவுக்கு. ஆனால் சங்கீதாவிற்கு தான் முடிவெடுக்க தெரியவில்லை.
இந்த முறை எப்படியாவது கற்பை காப்பாற்றிக் கொண்டு போய்விட்டால், அடுத்த முறை என்ன மன
நிலை இருக்கிறதோ, அதற்கு ஏற்றார் போல் முடிவெடுக்கலாம்’ என்ற எண்ணம் தான் அவள் மனதில் ஓடிக் கொண்டிருந்தது .
‘சரி நேரமாச்சு போகலாமா?”
என ஆற்றங்க்கரையில் ராஜு கேட்டான்.
“குரங்குங்க
வரும்னு ஹோட்டல்ல சொன்னாங்களே?” அவன் அக்கறையாக கேட்டான்.
இவன்
சோ ஸ்வீட் தான். மல்லிப்பூ, சென்ட், பவுடர் ,தனிமை ,இருட்டு,
குளிர் காற்று எதுமே அவனை அசைக்கவில்லை.
தான் பச்சைக்கொடி காட்டாதவரை தன்னை அவன் தீண்டாமல் இருப்பது எத்தனை இனிமையான விஷயம்?
திருட்டு காதலனாக இருந்தாலும் கண்ணியமாக இருக்கிறானே!’ என அவள் நினைத்து கொண்டாள்.
அவன் திரும்பி நடக்க,
அவள் எட்டி அவனது கையைப் பிடித்து நடக்க அவளுக்கு ஆசை.
ஆனால், பயமாக இருந்தது இதே சாக்காக எடுத்துக்கொண்டு தன்னை ஏதாவது செய்து விட்டால்? அவள் அவனிடமிருந்து விலகி தள்ளிதான் நடந்தாள்.
ராஜு
ஒரு கண்ணியமானவன் தான்.
மரியா விக்ரமை பற்றி எவ்வளவு விஷயம் சொல்லியிருந்தாள், பிரா
சைஸ் கேட்டான் .
பேண்டீ சைஸ்’ கேட்டான். பீரியடு எப்போ ?”
என கேட்டான் .
கடைசியில பேண்டீஸ்குள்ள கைவிட்டு நாக்கை
விட்டான்’ என்றெல்லாம் சொன்னாள்.
அதெல்லாம் கேட்க சங்கீதாவுக்கு பகிரரெனாக இருந்தது. ஆனால், இந்த மிஸ்டர் கண்ணியவான்
அதையெல்லாம் கேட்கவில்லை .
தான் பேசுவதையே
கண்கொட்டாமல் பார்க்கிறான். ‘ என்ன அப்படி பாக்குறீங்க?’ என கேட்டால்,
‘ நீங்க பேசுறத அவ்ளோ அழகாக இருக்கு. நீங்க பேசிட்டே இருந்தா போதும்” என்றான் இதெல்லாம் நம்ம இம்ப்ரஸ் செய்வதற்கு சொல்கிறானோ?’ என சொல்ல முடியாது இந்த ராஜூ,
அந்த விக்ரம் விட பார்க்க முரடாக இருந்தாலும், பேச்சில ஒரு சாந்தம் தெரிகிறது.
இன்னொரு வீட்டு குடும்ப
பெண்மணி என்ற பொறுப்பு கூட, அவனது செயலில் தெரிகிறது.
அவன் வேகமாக நடந்து, அவளை விட்டு பத்து மீட்டருக்கு மேல் இடைவெளிக்கு மேல் சென்றுவிட, இவள் ‘ இருங்க ராஜு நானும் வரன் .
இருட்டுல விட்டுட்டு போறீங்களே?”
என சொல்லியபடி வேகமாக நடக்க, கீழே கிடந்த காய்ந்த மரத்தூண்டில் நங்கென இடித்துக் கொண்டாள்.
கால் பிரண்டு அப்படியே விழப்போக
அதே
சமயம்
.பொத்தென
ஒன்று அவள் மேல விழ.,
“ ழேட்ய்ய்ய்ய்
“ அவள் முகம் வெளிறினாள்.
“ஏய்ய்
ஏ என்னாச்சு சங்கீதா” அவன் குழப்பமாய் பார்த்தான். யார் கூட சண்டை
போடுகிறாள்? ஏதோ ஒன்று அவள் மீது ஏற பார்க்க
சேலையை பிடித்து இழுக்க., அவள் தொப்பென விழுந்து புரண்டாள். அது ஓர் உருவம்.. இல்லை விலங்கு.. வேகமாக அசைந்தது
தாவியது. இது என்ன சிறுத்தையா? கழுதை புலியா? நரியா? என அவள் பயந்து ஓட, அது அவளை நெருங்கி பாய்ந்தது.
“
அய்யோஓ ராஜூஊஊ”
அவளது
பயக் கூச்சல் கேட்டு,. ராஜூ காய்ந்த கட்டையை எடுத்துக் கொண்டு ஓடி வந்தான் .அவள் வேகமாக அவனுக்கு எதிர்ப்புறம் வந்த வழியே ஓட, அது காற்றில் அசைந்தாடிய அவளது புடவை முந்தானையை பிடித்து இழுத்தது. அரை
வெளிச்சத்தில் அது தெரிந்தது.
“அய்யோ இது குரங்கு .ஆம் பெரிய சைஸ் குரங்கு .
அவளிடம் அந்த குரங்கிற்கு என்ன வேண்டும் ?
என தெரியவில்லை. அவள் அணிந்திருந்த சேலையில்
முந்தானையில் இருந்த பூ வேலைபபடு. அசல்
பூவாக தோன்ற, அதை பிடித்து இழுந்து முகர்ந்தது. கடித்து கிழித்தது.
“
அய்யோ . ஏய்ய் போ.. போ.. சூ சூ” அவள் கத்த
இவன் விரட்ட அவனைப் பார்த்து ஒரு உறுமியது ,
அது புடவையை பிடித்து இழுத்து ஓட, அவள் புடவையை விடாமல் பிடித்து
கொண்டு ஓடினாள்.
“கொர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்ர்”
“
அய்யோ அது கூட்டத்தை கூப்பிடுது”
“ஏய்ய்
சூ சூச் சூ” ம்கூம் அது கன்னாபின்னாவென கூச்சலிட.,
சங்கீதா ரவிக்கையை
மூடிய படி, குறுக்கே இருந்த மரத்தை இறுக பற்றிக் கொண்டாள். ஆனால் அந்த குரங்கு அவளது முந்தானையை பறித்துக் கொண்டு மூன்றாவது கிளைக்கு தாவி விட்டது.
புடவை பாதி
கிழிந்திருக்க இவள் வெறும் பாவாடை ஜாக்கெட்டில் இருந்தாள். ராஜ அருகே வர இரு மார்புகளையும் மறைத்துக் கொண்டாள்.
“
புடவையை விட்ருங்க விட்ருங்க” ராஜு
கத்தினான். அது ஒரு குட்டை மரத்துக்கு
தாவ.,
“விடுங்கனு
சொல்றேன்ல.. “ ராஜு கத்தினான்.
“அய்யோ
குரங்கை துரத்துங்களேன்”
அவன்
கையிலிருந்த கட்டையை இருட்டில் எறிய அது குரங்கின் மீதே படவில்லை;. ஆனால் அவனது
தாக்குதலை குரங்கு எதிர்பார்க்கவில்லை. கோவத்தில் சேலையை இன்னும் மேலே இழுத்தது.
அவன் அவளது நிலைமையை அறிந்து கீழிருந்த இன்னொரு
கட்டையால் அந்த குரங்கினை வீச, அது மேலே இருந்து ஏதோ ஒரு சங்கேத மொழியை சொல்லிக்
கத்த எங்கிருந்தோ பட படவென
சத்தம் கேட்டது.
“ஆத்தாடி குரங்குகூட்டம் ஓடு
சங்கீதா”
“..அய்யோ...
“
‘புடவையை
வுடுறி. அவுத்து போடு.’
அந்த குரங்குகள் தப்’ தப்’
என எகிறி அந்த மரத்தை நோக்கி வர,. அவன் இன்னும் பல கற்களை பொறுக்கி கொண்டான்.
“சங்கீதா முந்தானை விடுங்க “
‘ஐயோ நான் எங்க புடிச்சிருக்கேன். அதுதான் புடிச்சிருக்கு”
‘ நீ புடவையை அவுத்து
வீசிடு. வேனுமுன்னா என் சட்டையை தரேன்”
என்றான் அவள் பரபரவென
சேலையை உருவி போட்டுவிட, பாவாடை, ஜாக்கீடில்
நின்றாள் சங்கீதா.
குரங்குகள்
துரத்த இருவரும் அலறியடித்துக் கொண்டு ரெசார்ட்
நோக்கி ஓடி வந்தார்கள் .
அவர்களது பின்னாலேயே அந்த நான்கைந்து குரங்குகள் இருந்த கூட்டம் துரத்திக் கொண்டு வர,
அவன் அவளை
முன்னால் ஓடவிட்டு, பின்பக்கமாய கற்களை வீசிக் கொண்டே வந்தான். மிக வேகமாக அவர்கள் ஓடி வர,
அவர்கள் இருளை விட்டு ரெசார்ட் லேம்ப் வெளிச்சத்தில் வர
குரங்கு கூட்டம் பின் வாங்கியது. எட்டி நின்று பார்த்தன.
அவன்
இன்னும் கையில் கிடந்த கற்கள் எல்லாம் பொறுக்கி கொண்டு
, மாறி மாறி எறிய அந்த குரங்கு கூட்டம் பின்வாங்கியது .
‘அப்பவே அந்த மேனேஜர் சொன்னாவ். குரங்கு தொல்லை ஜாஸ்தியாக இருக்கும்ம்னான்
நல்ல வேளை ஜாக்கெட் கிழியல” அவள் தன்னை மறந்து சொல்ல.,
அவன்
கொழுத்த தன் மார்புகளை பார்ப்பது கண்டு
அவள் கைகளை வைத்து மூச்சிரைக்கும் மார்புகளை மூட.,
“
எனக்கு வேற புடவை வேனுமே”
“ ஒன்னும் பிரச்சனை இல்ல .
ரெசார்ட் இங்கதானே இருக்கு. நாம அந்த லெப்ட்ல இருட்டிலேயே போயிட்டு,
நான் என் ரூம்ல இருந்து உனக்கு டிரஸ் எடுத்து வரேன்.”
என்றான்.
பழக்கம் இல்லாத ஒரு ஆணின் அருகில், வெறும் பாவாடை ரவிக்கையில் நின்று கொண்டிருப்பது அவளுக்கு நடுக்கத்தையும் தாங்க முடியாத கூச்சத்தையும் தந்தது.
‘ஐயோ குரங்கு புடவையை
தூக்கிட்டு போன இந்த கதை மட்டும் மரியாவிற்கு தெரிந்து விட்டால், வெறுப்பேற்றியே சாகடித்து விடுவாளே!
ஐயோ என்ன மாதிரியான இக்கட்டில் மாட்டிக் கொண்டேன்?
இந்த குரங்குகள் இருளில் என்ன செய்கின்றன?
ஒரு பெண்ணை மானபங்கம் படுத்தும் அளவிற்கு நான் என்ன தவறு செய்தேன்?”
என்றெல்லாம் நொந்து கொண்டாள்.
அவன் பக்கத்தில் அவள் மார்புகளின் குறுக்கே எக்ஸ் போல கைகளை வைத்துக்கொண்டு நடக்க,
“ பாவி சட்டையை கழட்டித் தருகிறேன் என்று சொன்னான்.
அது கூட செய்யவில்லையே! சட்டையை கேட்கலாமா ?’
என அவள் நினைத்தாள்.
தனக்கு நடந்த சம்பவத்தை நினைத்துக் கொண்டு, அந்த குரங்குகளை சபித்துக் கொண்டே, அவள் அந்த ரெசார்ட்டின் இடது புறம்
பின்பக்கமாய் இருந்த சிறிய சந்தில் நுழைய , அது அவர்களின் அறைகளின்
பின்னால் இருந்த வழி.
“
நீங்க பின்னால நாலாவது கதவுக்கு பினால் நில்லுங்க.. நான் உங்க
ரூம் கதவை திறந்து வைக்கிறேன். நீங்க பின்பக்கமா வாங்க” என சொல்லிவிட்டு ஓடினான் “அடப்பாவி ரெசார்ட்டுக்கு போய்
புடவை எடுத்துட்டு வரேன்னு சொன்னானே. இப்ப நம்மளை பாவாடை ஜாக்கெட்டிலேயே ரெசார்ட்க்கு வர சொல்றானே!
ராஸ்கல்” யாராவது பார்த்து விடுகிறார்கள், என பயந்து பயந்து அவன் வந்தான்.
பின்பக்கம் மரியாவின் அறையை தாண்டி வந்தாள்.
அந்த ஜன்னல் திறந்து தான் இருந்தது .எட்டிப் பார்த்தால் அவர்களது ஆட்டம் நடக்கும். ஏனென்றால் காம ஒலிகள் இன்னும் முடியவில்லை .
அவள் தனது அறையின் பின்பக்க கதவு அருகே வரும் போது,
ராஜூ கதவை திறந்து நின்று கொண்டான். “உள்ள வாங்க மேடம்” என்றான் .
அவள் உள்ளே வர,
‘சரி நீங்க போங்க நான் டிரஸ் மாத்தனும்” அவள் சொல்ல., “டிரஸ் எல்லாம் அப்புறம், முதல்ல அங்கங்க சேறு இருக்கு. தொடச்சிடுங்க. அடி
பட்டிருக்கா பாக்கனும்” அவன் டவலை நீட்ட, அவள் அவனுக்கு முதுகை காட்டிக் கொண்டு உடலை
துடைத்துக் கொண்டிருக்க.,
“ கை கால் எல்லாம் ஒன்னும் அடிப்படலையே’ என்றான்.
‘ அதெல்லாம் ஒன்னும் அடி படல. ஆனா கொஞ்சம் கொஞ்சம் வலிக்குது. நீங்க போங்க. நான் டிரஸ் பண்ணிட்டு தைலம் துடைக்கிறேன்’ என்றான்.
“ ஏங்க நான் ஒரு ஆர்த்தோ டாக்டர்.
ஒரு டாக்டர் நான் இருக்கும்போது உங்க தைலம் போதுமா?’ முதல்ல கால் காட்டுங்க”
என்றான்
‘ஐயோ அதெல்லாம் வேணாங்க ‘
‘என்னதான் உங்களுக்கு பிரச்சனை ?
ஒரு பயங்கரமான அனுபவத்திலிருந்து தபீச்சு
வந்திருக்கோம். கொஞ்சம் விட்டிருந்தா கூட குரங்கு கூட்டம் உங்களை உண்டு இல்லைன்னு ஆக்கி
இருக்கும். “
‘ அய்யோ அதையே சொல்லி பயமுறுத்தாதீங்க .
நீங்க கிளம்புங்க “
‘ஐயோ வலி இருக்குன்னு சொன்னீங்களே ?
அது என்ன ஏதுன்னு பார்க்கிறேன்.”
“ ஐயோ அதெல்லாம் வேணாம் .”
“ சொன்னா கேளுங்க “
என்றான் அவளை பின்னால் இருந்து கை வைத்து அப்படியே தூக்கி கட்டிலில் போட்டான். இது இதை அவள் அவன் முதலில் செய்திருந்தால் அவள் கொஞ்சம் கூட அனுமதித்திருக்க மாட்டாள். ஆனால் இப்போது யாராவது தன்னை கூட்டிப் போய் கட்டில் போட்டால் நன்றாக இருக்கும் என அவள் நினைத்தாள்.
அவளுக்கு காலில் இருந்த வலி அப்படி, அது இல்லாமல் இதே படபடப்பும் இன்னும் தீரவில்லை .
மார்பை
மறைத்த கையை எடுக்கவில்லை.
“
காலை பிராண்டுசிங்களா? “ அவன் சொல்லிக்கொண்டே அவளது பாவாடையை முழங்கால் வரை
தூக்க,
அவன் சூடும் ஸ்பரிசமும் பட்டு ஜிவென ஏற, அவள் டக்குனு கை போட்டு தடுத்தாள்.
“ போதும் இங்கதான் .முழங்காலுக்கு
கீழே தான்” என்றாள்.
“ அப்படியா? காட்டுங்க” அவன் காலை
திருப்ப லேசாக முழங்கால் சிவந்திருந்தது. மற்றபடி அடி ஏதும் இல்லை .அவன் தனது கர்ச்ச்சீப்
கொண்டு அவளது கைகள் கால்கள் இருந்த மண்ணை துடைத்து விட்டான்.
முடி இல்லாத அந்த பளிங்கு கால்களை வெறும் கைகளால் துடைத்துக் கொண்டிருந்தான் .அவனது கை சூடு தனது முழங்காலை தூக்க அவள் சற்று கால்களை உதறிக் கொண்டாள்.
“எவ்வளவு நேரம் உங்க கைகளை மார்பு குறுக்கே வச்சிட்டு இருப்பீங்க “”என்றான் “
இல்ல கால் வலிக்குது “
என அவள் ஏதோ உலற, அவன் அவளை காலில் இருந்து மேலே பார்த்தான் . வெறும்
உள் பாவாடையில், பருத்த தொடைகள் ஒன்றி ஒன்றை ஒட்டிக் கிடக்க தொடைகளுக்கு நடுவே அந்த வீ ஷேப் முக்கோணம் அற்புதமாக தெரிந்தது .
புடவை இல்லாமல் உள்பாவாடை ரவிக்கையில் சங்கீதா பேரழகி அழகியாக தெரிந்தால் எப்போது அவளுக்கு பயம் போயிருக்க வேண்டும் .
அதற்கு காரணம் அவன் அந்த முழங்காலுக்கு செய்த கை வைத்தியம் .
அவன் மெல்ல முழங்காலில் இருந்து பாதம் வரை நீவி விட்டு விரல்களை
புரபஷனலாக பிடித்து விட்டான் .
ராஜூ
அவனது அறைக்குப் போகாமல் இங்கே வந்திருக்கிறான். கால்களை தடவிக் கொண்டிருக்கிறான். வெகு விரைவில் தன்னை
வீழ்த்தி விடுவானோ அவள் அச்சப்பட அவன் மெல்ல தலைநிமிர்ந்து இங்கே கூட அடிபட்டு இருக்கா?’ என சொல்லிக்கொண்டே அவளது உள்பவாடை பிடித்து கீழே இறக்க பொதுக்கென அவளது தொப்புள் குழியில் வெளியே வந்து எட்டிப் பார்க்க, தனது தொப்புள் குழியை அவன் பார்க்கிறான் பளிச்சென்று தெரியும் அச்சோ அடி வயிற்றை வெறித்துப் பார்க்கிறான் என்றதுமே அவளுக்கு லேசா கிலி படர்ந்து,
அவள் ஒரு கையால் தொப்புளை மூட முயல., அவன் கையை
தட்டிவிட்டான்.
அவள் டக்கென குப்புற படுத்தாள். ஆனால் அதுதான் மிகப்பெரிய தவறாகிவிட்டது .
அவளது பழுத்த குண்டி பழங்கள் இரண்டும் வட்டமாக தனித்தனியாக அரக்கு கலர்
உள்பாவாடையில் தூக்கிக் கொண்டு நிற்க நடுவே அந்த மிகப்பெரிய பிளவு பாவாடைக்குள் சுருண்டு ஒளிந்து கிடந்தது .