அத்தியாயம் 23
அதற்கு அடுத்த அதற்கு பின் வந்த ஒரு வாரம் விஜயலட்சுமி அவனிடம் எந்த வார்த்தையும் பேசாமல் தவிர்த்தாள் .
ஷிவானியின் குழந்தைக்கு இப்போது ஐந்தாம் மாதம்
நடக்கிறது. ஏழாம் மாதம் தான் ஷிவானியை ரகுவின் வீட்டிற்கு அனுப்புவதாக இருந்தது.
அதைமாற்றி ஐந்தாம் மாதமே மகளையும், மாப்பிள்ளையும்
அனுப்பி விடலமா என்று கூட விஜி யோசித்தாள்.
அந்த வீட்டிலும் எது பேசினாலும் அவன் முகத்தையும் கண்களையும் பார்க்காமல் பேசினாள்.
ரகுவிற்கும்' நாம் தப்பு செய்து
விட்டோமோ? என்கிற, முன் இருந்த தயக்கம், அச்சல் கலந்த நடக்கம் போன்றவை வெகுவாக குறைந்துவிட்டது. இருந்தாலும், அத்தை தன்னை பார்த்து அச்சப்படுகிறாள் மிரள்கிறாள் என்பது அவனுக்கு ஏகபோக உரிமையை தந்தது.
' சாப்பாடு செஞ்சுட்டீங்களா?'
‘ இப்ப வரலாமா ?’
“ சாப்பிடலாமா"
“கிச்சன்ல என்ன பண்றீங்க?’
“ ஷிவானி என்ன பண்றா?’
“மாமாவை எங்க அனுப்பி இருக்கீங்க?”
என அவளிடம் கொஞ்சம் அதிகார தொனியில் ரகு பேச ஆரம்பித்தான் .அவள் எந்த உடையிலும் அவன் எதிரே வளைய வந்தாலும்,
அவளது மூடப்பட்ட உடைக்குள் அன்று தான் பார்த்த மூடப்படாத பாகங்களை தேடினான். ஞாபகத்தில்
கொண்டு வர பார்த்தான்.
அவன் மனதில் என்ன நினைக்கிறான் என்பது நன்றாக தெரிந்த
விஜியும் உடை ரொம்ப கவனமாக இருந்தாள்.
இயன்றவரை அவன் எதிரில் போகாமல் இருக்க, அவன் கண்னில் படாமல் இருக்க முயன்றாள்.
அந்த வாரம் இழுபறியாக இருவருக்குமே இடையில் இருந்த பணிபோராகத்தான் கழிந்தது .
குறுகிய நாட்களிலே சபா நிகழ்ச்சி, பெ ட்ரூம் டவல்
ரிமூவல் என்னும் ஒரு பயங்கரமான சம்பவங்களால் விஜி பெரும் கலக்கத்தில் இருந்தாள்.
ஆம் ரகுவை போலவே, விஜயலட்சுமியும் தான் அந்த சபாவில் நடந்த நிகழ்ச்சியில் அவளும் வெகுவாக பலவீனப்பட்டிருந்தாள்.
ஒரு அந்நிய ஆண்மகனை இப்படி பிடிப்பதும், அவன் தன்னை தொடுவதும் அதுதான் முதல் தடவை.
அதுவும் கணவன் இருக்கும் போதே அவன் தனது இடுப்பை அழுத்தமாய் பிடித்து அவனை இஷ்டத்திற்கு ஆட்டி வைப்பதும் தள்ளி வைப்பதும் தன் மார்பில் போட்டு நசுக்குவதும் அவளால் தாங்கிக் கொள்ளவே முடியவில்லை. கிட்டதட்ட
சாத்துக்குடியை பிசைந்து ஜூஸ் பிழிவது போல
கணவன் எதிரிலேயே அவள் உடலை அணைத்து கசக்கி பிழிந்துவிட்டான்.
சக்திவேலை ரகுவிடமிருந்து காப்பாற்ற போய் தான்
ரகுவிடம் வசமாய் மாட்டிக் கொண்டுவிட்டது தான் மிச்சம்.
சக்திவேலுடன் உண்டான் மாப்பிள்ளையின் திடீர் சண்டை
அவள் எதிர்பாராத ஒன்று. அந்த தள்ளு முள்ளுவில் தான் ரகுவை அவள் தொட வேண்டியதாகி
போய்விட்டது.
ரகுவின் ஆளுமை மிக்க அந்த ஸ்பரிசம், வன் தீண்டல் அவளுக்குள் பலப்பல புது அதிர்ச்சி மின்னல்களை ஏற்படுத்தி இருந்தாலும் ,தன்னுடைய நிலை, தன்னுடைய கணவன், தன் குடும்பம் போன்றவற்றையெல்லாம் தெரிந்து கொண்டு அவள் அந்த சம்பவத்திலிருந்து விடுபட பார்த்தாள்.
ஆனால் அதைத்தொடர்ந்து வந்த களவானிப்ணிப்பயல் நம் பெட்ரூமில் பரணின் மீது உட்கார்ந்து இருந்து திட்டமிட்டோ, திட்டம் இடாமலோ தன்னுடைய முழு உடலையும் மேலிருந்து கீழாக பார்த்து விட்டான்.
விகிக்கு மனசே சரியில்லை, மகள் ஷிவானி கூட பலமுறை கேட்டு விட்டாள்.
“ என்ன ஆச்சும்மா டல்லா இருக்கீங்க?” என்று கேட்டு நச்சரித்துவிட்டாள்.
அவளிடம் நான் என்னவென்று சொல்வது? இந்த ரகு நல்லவனா? கெட்டவனா? என்பது தான் தெரியவில்லை. ஆனால் அந்த பெற்றூம் இன்சிடென்டை பெரிய அட்வான்டேஜாக எடுத்துக்கொண்டு அவன் நம்மிடம் வேறு எதுவும் பர்சனாலா பேசவில்லை. நெருங்கவில்லை.
என்பதே அவளுக்கு ஆறுதலாக இருந்தது.
அடுத்த வாரம் ஞாயிறு.
விஜயலட்சுமி கிச்சனில் மொத்த பேருக்கும் அவள் ஒருவளே மதிய உணவை தயார் செய்துவிட்டு,
அதனால் ஏற்பட்ட கசகசப்பை போக்க அவள் குளிக்க போனாள்.
ரகு எங்கே வென தேடினாள்.
ரகு வீட்டில் இருந்தாலே அவளுக்கு கலவரம் தான்.
ரகு வீட்டுக்கு வெளியே கைகுழந்தையுடன் இருக்க. கூட ஷிவானியும் இருந்தாள்.
பெட்ரூமில் அவள் கனவன் பரசு லேப்டாப்பில் எதையோ நோண்டிக் கொண்டிருந்தான்.
இவன் இல்லையெண்றால் கதவை லாக் செய்துவிட்டு குளிக்க
போகலாம்.
“எ..என்னங்க
உங்களை தான்”
“ம்ம்”
“ இங்க தானே இருப்பீங்க”
‘ம்ம் ஏண்?”
“இல்ல சப்போஸ் நீங்க வெளிய போனா, டோரை சாத்திடிட்டு
போங்க.,”
“ஏண்டி நம்ம வீட்டுல?”
“ப்ச் சொன்னா கேளுங்க.. நான் குளிச்சுட்டு வருவேன்ல?”
‘சரி சரி போ.. நான் இங்க தான் இருப்பேன்’ விஜி மனம்
சமாதானமாகி குளிக்க போனாள்.
அவள் வெறும் டவல் மட்டும் தான் எடுத்து கொண்டு
போனாள். இருந்தாலும் அவளுக்கு அந்த போன வார நிகழ்ச்சி நினைவுக்கு வர,
எதற்கும் இருக்கட்டும் என அவள் ரவிக்கை, பிரா, பாவாடை எடுத்து கொண்டாள்.
“.. என்னடி எல்லா டிரஸ்ஸும் எடுத்து போறே?
ஈரமாகிடாது?” பரசு கேட்டான்.
“..அச்சோ உங்க வேலையை பாருங்களேன்”
அவள் குளித்து விட்டு உள்ளாடை ஏதும் அணியாமல் பாவாடை , ரவிக்கை
மட்டும் அணிந்து பாத்ரூமில் இருந்து மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தாள்..
ஏனென்றால், இந்த கணவனுக்கு அறிவே கிடையாது . ஞாயிறு என்பதால் மாப்பிள்ளை வீட்டில் இருக்கிறான். அன்று போல ஏதேனும் விரும்பதகாத சம்பவம் நடந்துவிடக்
கூடாது என அவன் பெண்மை உணர்வுகள் முன்னெச்சரிக்கையாக சொல்லி இருக்கவே அவள் பாதுகாப்பாக வெளியே வந்தாள்.
வெளியே அவள் எதிர்பார்த்தது தான். கணவன் இல்லை.
வெளியே போய்விட்டான் போல. ஆனால் நல்லவேளையாக கதவை சாத்திவிட்டு தான்
போயிருக்கிறான்.
அவள் ரவிக்கை, பாவாடையோடு பாத்ரூமிலிருந்து வெளியே
வந்தாள். முதல் வேளையாக கதவை உள்பக்கம் தாள் போட்டாள்.
“மம்மி எவ்ளோ
நேரம் குளிப்பே.?. பாப்பா உன்னை தான் தேடுறா பாரு.” வெளியே ஷிவானியின்
குரல் கேட்க.,
“வெச்சுக்க. இல்ல அவங்கப்பா.கிட்ட கொடு.”
“ அவளுக்கு நீ தான் வேனுமாம். கன்னு தேடுது பாரு..
விஜி ஏய்ய் விஜி.. எங்கமா விஜி...? “ ஷிவானி குழந்தையை கொஞ்ச.
“இருடி வரேன். ட்ரஸ் மாத்திட்டு வரேன்”
அவள் கதவை லாக் செய்து, தன் உள்ளாடைகளை தேடி
எடுத்தாள்.
உடைகளை அவிழ்க்கும்
முன் ஜாக்கிரதையாக அவளது கண்கள் பரணுக்கு தானாகவே போனது.
போன வாரம் நடந்து முடிந்த இந்த பரன் சம்பவத்திற்கு பிறகு ஒவ்வொரு நாளும் குளித்து முடித்து விட்ட பின்பு விஜிக்கு, அந்த பரணின் மீது ஒவ்வொரு அவளுக்கு கண்கள் தாமாகவே போகும்.
‘ இங்கே இருந்து தானே திருடன் மாதிரி உட்கார்ந்து நம்மை முழுசாக பார்த்தான். இங்கிருந்து தானே கட்டில் குதித்தான்?’ என அடிக்கடி அந்த பரணி பார்ப்பாள். இப்போதும் பார்த்தாள்.
ஒரு முறை அடிபட்ட சம்பவம் அப்படி அவளது பெண்மை
உணர்வுகளை மிக கவனமாக இருக்க வைத்தது.
ரூமை சரி பார்த்த பின், விஜி ரவிக்கை, பாவாடை என ஒவ்வொரு துணியாக அவிழ்த்து போட்டாள்.
டவலை எடுத்து உடல் முழுக்க ஈரத்தை துடைத்தாள்.அக்குலை பல முறை துடைத்து ஏதோ ஒரு
லோஷனை எடுத்து தடவினாள்.மீசமிருந்ததை இடுப்புக்கு கீழே தடவினாள்.. அதன் பின்
உள்ளாடைகளை எடுத்து பார்த்தாள். முதலி பிராவை அணிந்தாள். மார்பகம் தளராமல் பிரா
கப்பில் சரியாக பொருந்துகிறதா? என பார்த்தாள்.
‘ரஞ்சிதமே ரஞ்சிதமே “ என ஒரு சினிமா பாடலை
முனுமுனுத்தாள்.
ரவிக்கையை எடுத்து அணிந்தாள்.
அதன் பின் ஜட்டியை தேடினாள். மெரூன் கலர் ஜட்டியை
எடுத்து குனிந்து போட்டாள். அது புது
பேன்டீஸ். கொஞ்சம் இறுக்கமாக இருப்பது போல இருக்க கண்னாடிக்கு முன்னால் போய்
பார்த்தாள். அவளது முக்கோன மேட்டை அது முழுதும் மூட முடியாமல் திணறுவது போல இருக்க
அதை முன்பக்கம் இழுத்து பார்த்து தளர்வாக இல்லாமலிருக்க.
‘ப்ச்ச் “ என தனக்கு தானே அலுத்துக் கொண்டாள்.
“ஒவ்வொரு பிராண்டும் ஒரு சைசா இருக்கே?” தனக்கு தானே
சொல்லிக் கொண்டாள். அங்குமிங்கும் கண்ணாடியை பார்த்தபடி, நடந்து பார்த்தாள். தொடையை கவ்வி பிடிப்பது போல
இருந்தது.
நாள் முழுக்க இவ்ளோ டைட்டா ஜட்டியை போட்டுக் கொண்டு
நடமாட முடியாது. என்பதால் அவள் அந்த பேன்டீசை அவிழ்த்து தரையில் போட்டாள்.
அலமாரியில் ஒரு வெள்ளை நிற பேன்டீசை எடுத்தாள்.
இடுப்பில் வைத்து பார்த்தாள். லேசாக திருப்தி அடைந்தவளாக அதை எடுத்து
அணிந்தாள். ஜட்டியுடன் அங்குமிங்க்கும்
நடந்தாள். அந்த பேன்டீஸ்க்கு அண்று அதிர்ஷ்டம் போல அவளது பெண்மை பீடத்தை
கவ்வி கொண்டு ஒட்டிக்கொண்டது.
மாமப்ழ
நிறத்தில் இருந்த ஒரு ஷிபான் புடவையை எடுத்து கட்டினாள். ப்ளீட் வைத்து தன்
முக்கோன மேட்டுக்கு நேராக வைத்து சரிபார்த்து பின் குத்தினாள். பின் உடல்
முழுக்க ரூமையே தூக்கும் ஒரு காஸ்ட்லி பெர்ப்யூமை அடித்தாள்.
கூந்தலை துடைத்து காய வைத்து, அதற்கென இருக்கும் தனி
ஹேர் சென்டை லேசாக பீச்சினாள். பின் கூந்தலை
வாரி பின்னலிட்டாள். ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிள் இருந்த மல்லிப்பூச்சரத்தை எடுத்து தலையில் சூடிக்கொண்டாள்.
முகத்தில் அதிகம் உறுத்தாத பவுடர் அடித்து ஏற்கெனவே ஜொலித்த
முகத்தை இன்னும் ஜொலிப்பாக்கினாள். உச்சி வகிட்டிலும், நெற்றியிலும் திலகம்
வைத்தாள்.
அந்த வீட்டின் குலமகள், குடும்ப தலைவி, முழு அலங்காரம் செய்துவிட்டு எல்லா துணிகளையும் எடுத்து ஓரமாய் மடித்து வைத்தாள்.
பின் ஞாபகமாய் முதலில் போட்டு பின் இறுக்கமாக
இருக்கிறது என கழட்டி போட்ட பேன்டீசை பெட்டில் தேடினாள். அது இல்லை.
கீழே தரையிலும் இல்லை.
‘இங்க தானே போட்டேன்?’ தனக்கு தானே சொல்லிக் கொண்டே
அவள் குனிந்து பார்க்க
“இதையா தேடறீங்க?” என்றான் ரகு
கட்டிலின் கீழே இருந்த ரகுவின் கையில் விஜியின்
பேன்டீஸ் இருந்தது.
“ஏய்ய்ய்ய்..” அதற்கு பின்
விஜிக்கு எந்த வார்த்தையும் வெளியே வர எந்த முகாந்தரமுமில்லை.
கள்வெறி கொண்டேன் முதல் பாகம் இப்போதே பெற "