திரும்புடி பூவை வைக்கனும் தொடரின் 28 - 1817

தெருவில் ஆள் நடமாட்டம் குறைய

“சரி நான் தூங்க போகட்டுமா?” என கேட்டாள் சஞ்சனா.

“ நீங்க போய் தூங்குங்க. நான் இன்னும் கொஞ்ச நேரம் பால்கனியில இருகேண்.”

“ஏன் உங்களுக்கு தூக்கம் வரலயா?”

“ம்கூம் வரல., “

“சரி ஏதாச்சும் சாப்பிடறீங்களா? தூக்கம் வரும்”

“வேணாம்.. இப்ப”

“கேக் இருக்கே., நீங்க சாப்பிடவே இல்லியே., இருங்க..” அவள் பிரிஜ்ஜை நோக்கி போக.,

சுரேஷ் எழுந்து மீண்டும் ஹாலில் நடந்தான். வலமும் புறமும் இரு படுக்கை அறைகள் இருக்க. இது என்ன மூன்றாவது அறை? கதவை தொட திறந்து கொண்டது.

அறையில் பெரிய வெள்ளை திரை.., அட ஹோம் தியேட்டர்.

“என்ன சுரேஷ் படம் பாக்கனுமா? “ கையில் கேக் தட்டோடு சஞ்சனா வந்தாள்.

‘இ..ல்ல்ல சும்மா தான்..”

அவள் கூப்பிட அவன் மறுக்க ‘அட வாங்க’ என சொன்னபடி அவள் “தமிழ் படம் பாப்பீங்களா? இல்ல ஹாலிவுட்?” என்றாள்.

“ஏ.ஏதாச்சும்..”

6 பேர் பார்க்க கூடிய ஹோம் தியேட்டர் அது. மூன்று பெரிய சோபாக்கள் இருக்க., சஞ்சனா ஆர்வத்துடன் கேக் தட்டினை சோபாவில் வைத்து விட்டு ஆன் செய்ய போனாள்.

அங்கே இருந்த பெரிய பெரிய சோபாக்களில் ஒன்றில் சுரேஷ் உட்கார்ந்து கொள்ள அவள் ஒவ்வொரு சுவிட்சுகளாக போட்டு ஹோம் தியேட்டரை ஆன் செய்தாள்.

‘என்ன படம் பாக்குறீங்க?” என அவள் கேட்பதற்குள் ஏற்கனவே அதில் போடப்பட்டிருந்த அந்த ‘மஞ்சள் ரோஜா’ ஹலுதா நுனியா என்னும்  பெங்காலி படம் படத்தின் டைட்டில் ஓட துவங்கியது.

அய்யோ… இந்த படமா? சஞ்சனா திகில் அடைந்தாள். அதை பார்த்த சுரேஷும் அதிர்ச்சி அடைந்தான். ஐயோ இந்த படமா? செய்வதறியாது விழித்தான்.

சஞ்சனாவும் கைகளை பிசைந்தாள். ஆப் செய்ய முயன்றாள்.

‘இது ஏதோ ஃபாரீன் படம் போல இருக்கு’ ஆப் பண்னட்டுமா?’ கேட்டாள்

‘பாரீன் இல்ல. பெங்காலி போல’ ஹலுதா ‘ன்னா மஞ்சள்., ‘நுனியா’ ன்னா   நம்ம ஊர்பக்கம் ரோஜா இருக்குல்லே அந்த மாதிரி.. ‘மஞ்சள் ரோஜா. ‘டைட்டிலே நல்லா இருக்கு… பாப்போமே.. “

‘……”

‘சப் டைட்டில் பாருங்க ஸ்திரி அபிலாஷா. ‘இல்லத்தரசியின் ஆசைகள்னு அர்த்தம் வருது.. பாப்பேமே.. அப்படி என்னதான் அந்த இல்லத்தரசிக்கு ஆசைன்னு..”

“இ..இல்ல வேணாம்ம்”

“ஏங்க., “

“நம்ம படத்த., ஐ மீன்  நம்ம ஊர் படத்தை போடலாமே ?”என அவள் சொல்ல.,

“ம்  இல்லை இல்ல இது நம்ம ஊர் படம்தான். பாருங்க., தமிழில் டைட்டில் வருதே பார்க்கலையா? தமிழ் டப்பிங் படம்.. உக்காருங்க புரியும்” வேன்டுமென்றே அவளை கலாய்த்தான். அவள் தவிப்பை ரசித்தான்.

அய்யோ மண்டு.. இவனுக்கு இந்த படம் பற்றி தெரியவில்லை போல. ஒரு வெளியாளுடன் பார்க்கிற படமா இது?  அவள் அதை நிறுத்த பார்த்தான்.

படத்தின் டைட்டில் ஓட., மஞ்சள் வெயிலை காட்டி விட்டு ஒரு தோட்டம் முழுக்க .,மஞ்சள் ரோஜாக்களையும். அதை ஒட்டி இருந்த மரப் பொந்தில் மஞ்சள்  நிற  பறவைகள் ஓடுவதையும் ரசனையுடன் எடுத்திருந்தார் காமிரா மேன்..

“ஆரம்பமே  அட்டகாசமா இருக்கே.. இதென்ன அவார்ட் படமா? நீங்க பெங்காலி படமெல்லாம் பாப்பீங்களா?’ தெரியாத்து போல் கேட்க.,

“இ..இல்ல..இது என் ஹப்பி தான் பார்த்தார்..”

சஞ்சனா அந்த படத்தை மாற்ற வேண்டும் என்றால் சுரேஷின் கால்களை தாண்டி தான் போக வேண்டும்,  அவனை தொட வேண்டும் என்பதால் படத்தை மாற்ற முடியாமல் உடனடியாக அந்த அறையை விட்டு போகவும் முடியாமல் அவள் தவித்தாள்.

அவள் தவிப்பைக் கண்டு சுரேஷ்க்கு சிரிப்பாக இருந்தது. இந்த படத்தை அவன் பலமுறை பார்த்திருக்கிறான். ஆன்மை துடிக்க பார்த்துவிட்டு., பலமுறை படம் முடியும் வரை கட்டுப்படுத்த முடியாமல் பீச்சி அடித்திருக்கிறான். ஆனால் முதன்முறையாக ஒரு பெண்ணுடன் உட்கார்ந்து படத்தை பார்க்க வேண்டிய சூழ்நிலை வந்திருக்கிறது .

சஞ்சனாவும் கணவனுடன் சேர்த்து இந்த படத்தை பார்த்தாளே தவிர சுரேஷ் போன்ற ஒரு அந்நினியனுடன் உட்கார்ந்து இந்த படத்தை பார்க்க அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது என்றாலும், படத்தில் வரும் முதல் 10 நிமிட காட்சிகளில் எந்த உறைய வைக்கும் காட்சிகளும் இருக்காது என்பதால் அவள் சங்கடப்பட்டு உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தாள்.

10 நிமிடம் கழித்து கணவன் மனைவி யின் கிளுகிளுப்பு காட்சியும் வர துவங்கியது அந்த படத்தில் வரும் கதாநாயகி குளிக்கச் சென்று திரும்ப வருவதையும்,  தனது உள்ளாடைகளை ஒவ்வோர் இடமும் தேடுவதையும் பார்த்து இருவருக்குமே உடல் சூடானது .அவள் கஷ்டப்பட்டு அந்த சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தாள்.

கடைசியில் கதாநாயகி டைனிங்க் டேபிளில் உட்கார்ந்து பரிமாற இனி அடுத்த காட்சி என்ன வரும்? என்பது அவளுக்கு தெரியும் என்பதால் சஞ்சனா தயக்கமாய் எழுந்தாள்.

கதாநாயகி  அவள் தன் உள்ளாடைகளை மௌனமாக கழட்ட.,

 “சரி நீங்க படம் பாருங்க. நான் போறேன்…”

“ஏன்? நீங்களும் இருங்க.,”

“வேணாம் . நிறைய பெங்காலி வருது. எனக்கு பெங்காலி தெரியாது”

“இந்த படத்துக்கு பாஷை தேவையில்ல உக்காருங்க.,”

“நீங்களே பார்த்து தொலையுங்க.,” அவள் பொய் கோபத்துடன் சோபா பில்லோவால் அவன் முதுகில் அடித்து,.

“ நான் போறேன்.. என சொல்ல அவள் கைகளை முதல் முறையாக பிடித்தான்.

“கை விடுங்க”

“யாரை கைவிடனும்”

“..ப்ச்.. என் கையை விடுங்க..”

“ஏன் கெஸ்ட் கூட  உட்கார்ந்து பார்த்தால் என்ன?”

“ம்ம் கெஸ்ட்.,  வொர்ஸ்ட் படம் பாத்தா?”

“கெஸ்டுக்கு ., வொர்ஸ்ட் படம் போட்டு காட்டுனது யாரு?’”

“அப்ப வொஸ்ர்ட் படம் வருமுன்னு உங்களுக்கே தெரியுமா?”

“ம்ம் தோ வருதே நிறைய பெஸ்ட் சீன் “ திரையில் கதானாயாகியின் புடவை நின்றவாக்கில் தூக்கப்பட்டு கொண்டிருக்க. அந்த ஆளின் கை உள்ளே செல்ல..

“அய்யோ.. ச்சீ… என்னை விடுங்க போறேன்…’ 

“ஏன்?”

“நா.., .நான்.. இது பாக்க மாட்டேன். இது அடல்ட்ஸ் ஒன்லி படம்”

“ஓ..அப்ப நீ அடல்ட் இல்லியா? பாப்பாவா?’

“அடல்ட் தான். உங்களை மாதிரி அராத்து இல்ல.. வழி விடுங்க” அவள் திமிற.,

அவனோ என அவளது கைகளை இறுக்கமாக பிடித்துக்கொண்டு தன் பக்கம் இழுத்தான். அவள் முந்தானை சரிய., ரவிக்கை பழங்கள் திமிற ‘ஐயோ என்ன பண்றீங்க விடுங்க ஹஸ்பண்ட் பக்கத்து ரூம்ல தூங்குறாரு., அந்த ரூம்ல மம்மி தூங்குறாங்க “ என அவள் முனகலாய் சொன்னாள். முந்தானையை எடுத்து மீண்டும் போட்டாள். கூரான மாங்கனிகளை மறைத்தாள்.

அதற்குள் படத்தில் அந்த கதாநாயகி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக சோரம் போக ஆரம்பித்து இருந்தாள். உதடு கடித்து முனக ஆரம்பிக்க அங்கே முதல் உடலுறவு காட்சி அரங்கேறியது. அது அன்சென்சார்ட் வெர்ஷன் என்பதால் முழுபட்டவர்த்தவனமக காட்டினார்கள். கதாநாயகனின் நாக்கு வேகமாய் சுழல.,

சுரேஷிற்கு என்ன செய்வது?  என்று தெரியவில்லை.  அவன் ஆண்மை முழுக்க புது ரத்தம் பாய., இந்த படத்தை எத்தனை முறை தனியாக பார்த்து கையடித்து இருக்கிறோம்?  ஆனால் முதன்முறையாக ஒரு அழகு பதுமை பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டு இருக்க அவள் கையை பிடித்து கொண்டு பார்க்கிறோம்.

சஞ்சனா.. நல்ல அழகி., செழுமையான இளமை, நாசியை மயக்கும் நறுமணம். பிடித்த கையை இன்னும் உதறாமல் இருக்கிறாள். மலர்விழியும் இது போல ஒரு தருணத்தில் தன்னிடம் சிக்கினாள். ஆனால் அது வேறு தருணம். மிகப்பெரிய பயங்கரத்தில் சிக்கி அவள் அந்தரங்கம் தனக்கும் தெரிந்து விட்டதே? என எண்ணி கூனி குறுகி மருகி இருந்த சமயம்., இடுப்பை தொட்டு முத்தமிட்டதும் பாய்ந்து கட்டி கொண்டாள். எல்லாத்துக்கும் மேலே  நீண்ட காலம் கழித்து ஒரு ஆணின் ஸ்பரிசம் பட்டதும் மறுக்க முடியாமல் தன் ஆளுமையிடம் அடிபணிந்து சரணடைந்தாள். அந்த தனிமையும் இளமையும் பரஸ்பர உறவுக்கு வழி அமைத்து தந்தன.

கிட்டதட்ட சஞ்சனாவையும் பயங்கரமான ஒரு சூழ்நிலையிலிருந்து காப்பாற்றி கரை சேர்த்திருக்கிறோம். ஆனால் சஞ்சனா கதை வேறு. அவள் கனவனிடம் இருக்கிறாள். அவன் பக்கத்து அறையில் குத்து கல்லாக குறட்டை விட்டு தூங்கிக் கொண்டிருக்கிறான். இன்னொரு அறையில் சுஜாதா நம்மை ஹீரோ ரேஞ்சுக்கு பாராட்டிவிட்டு போய் நிம்மதியாய் தூங்குகிறாள்.

எந்த நேரமும் சஞ்சனா தன் கையை உதறலாம். அறைந்து விடலாம். நாம் செய்வது தவறா? சரியா? கிடைத்த மரியாதையை இழக்கலாமா?

இல்லை. இன்னும் நாம் தவறு செய்யவில்லை. வெறுமனே கையைய் தான் பிடித்து கொண்டிருக்கிறோம். அவளும் அதை பெரிதாக எடுத்து கொள்ள வில்லை , கையை விடுங்கள் என்று சொல்கிறாளே தவிர, அவள் முகத்தில் கோபமில்லை. அச்சமும் நெருடலும் தான் இருக்கிறது. அவன் திரையைப் பார்த்து கொண்டே அவள் கையை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டிருக்க.,

திரையில் அந்த கதானாயகியின் முலைகள் பிராவில் இருந்து எடுக்கப்பட அவளது செங்கரும்பு காம்புகள் குளோசப்பில் காட்டப்பட..

“விடுங்க .ப்ளீஸ்..” சஞ்சனா கையை  உதறினாள்.

“நான் போறேன்…” என்றாள். திரும்பி போனாள்.

------------ 

வாசகர்கள் இலவசமாக படிக்க குறிப்பிட்ட கால இடைவெளியில் பொறுத்திருந்து படிக்கவும்., 

உடனே படிக்க இந்த லிங்கை அழுத்தவும்