திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 29 Episode No. 1938

 

அது அமரின் சொத்து. ஆனால் அது அவனுக்கு இப்போது தேவையில்லை. அதை விட பெரிய சொத்து. இந்த வீட்டின் பெண்கள்.

இந்த வீட்டின் பின்னால் இருக்கும் நான்கு ஏக்கர் தோட்டம் கோபாலுக்கு உரிமையானது. ஆனால் இந்த மஞ்சள் ரோஜா பூந்தோட்டம் அதில் வரக்கூடிய பெரிய வருமானம் பின்னாளில் அமருக்கானது. இதுதான் எனது எதிர்கால வாழ்விற்கு ஒரே ஆதாரம் என்னை காப்பாற்ற கூடியது உண்மைதான்.

ஆனால், அதை விட மிக முக்கியம், இந்த தோட்டத்தை அழிப்பதனால் எனது குடும்பத்தை காப்பாற்ற முடியும், ஆம் எனது அம்மாவையும் அண்ணியையும் காப்பாற்ற முடியும். என் குடும்பம் இப்படி ஒரு புதைகுழியில் மாட்டிக் கொண்டதற்கு என் காம்ம் ஒரு காரணம். அடுத்து நான் சொன்ன பொய்யும் ஒரு காரணம்.

படிக்க பயந்து கண் தெரியாது’ என சொன்ன பொய்., என் வீட்டையை சின்னா பின்னமாக்கி விட்டது.

நான் செய்த தவறு ஒன்றா? இரண்டா? என் யோசித்தான்.

படிக்க பயந்து, அண்னனை பழிவாங்க கண் தெரியாது என சொல்லி பின் அதையே.,  மெயின்டெய்ன் செய்து., இந்த கடினமான ஆடிட்டிங்க் படிப்பில் இருந்து தப்பினான்..

ராஜ வாழ்க்கை, உபச்சாரம். ஒரு வேலையுமில்லாமல் ஜாலியாய் பொழுது கழிய. எப்போது பார்த்தாலும் போனில் பிட்டு படங்களை பார்ப்பது ஆன் லைன் கேமிங்க் என காலம் கழித்துக் கொண்டிருந்த அமருக்கு காம உணர்வு தலை தூக்க, அதற்கு வடிகாலாய் சோனுவின் மனைவி ஜமுனா கிடைத்தாள். கண் தெரியாமல் இருப்பது சவுகர்யம் என நினைத்தான்.

அதற்குப் பிறகு அந்த வீட்டில் சௌந்தரியம் மிக்க ஒரு அழகிய மருமகளாக காமினி அந்த குடும்பத்திற்கு மருமகளாக வந்தாள். அவனது கவனமெல்லாம் ஜமுனாவுக்கு அடுத்த படியாக காமினியை எப்படி படுக்கையில் கொண்டு செல்வது? என யோசித்தான்.

அப்படியே திட்டமிட்டான். அவள் உள்ளாடையை கவர்வதில் தொடங்கிய பயணம், காமினியின் அதீத காமத்தால் அவள் அவனுக்கு நிர்வாண காட்சி தந்து கடசியில், அவளே திகட்ட திகட்ட அவனுக்கு விருந்து கொடுக்க காசி அல்வா தட்டுடன் வரும்படி ஆனது.

காமினியுடனான அந்த மோகத்தில் தான் தனது வீட்டிலேயே களவு போன தனது அம்மாவின் கற்பினை அமர் கவனிக்க தவறிவிட்டான்.

ஆம். காமினி கோபாலுடன் அவள் கொல்கத்தாவுக்கு அம்மா வீட்டுக்கு போன சமயம் அது. அமர் காமினி மீது கோபமாக இருந்தான். ஜமூனாவும் இல்லை. காமினியும் இல்லை. துடிக்கும் அவன் ஆண்மைக்கு பதில் இல்லை.  அவன் மனம் அலைபாய, காமினி திரும்ப அவள் வர காத்திருந்தான்.

காமினி டவுனுக்கு போன அடுத்த நாள்..,

அமர் தோப்பில் உலா வந்து கொண்டிருந்த போது அவனது கிச்சன் விளக்கு மூன்று முறை எரிந்து அணைய மிக எதேச்சையாக தான் அவன் அங்கே சோனுவை கவனித்தான்.

விளக்கு அணைந்து எரிய, கொஞ்ச நேரத்தில் சுற்றும் முற்றும் பார்த்துக் கொண்டு அந்த சோனு தன் வீட்டின் நுழைவதையும் பார்த்தான் அமர்.  ‘ஐயோ இவன் எதோ திருட போகிறானா?’ என பதறி அடித்துக் கொண்டு வந்தான்.

ஆனால், தனது வீட்டில் ஏதோ ஒரு பெரிய விபரீதம் நடக்கிறது என்பது மட்டும் அவனது உள்ளுணர்வுக்கு தெரிய, யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் அவன் விறுவிறுவென வேகமாக வந்து, வீட்டில் நுழைந்து படிக்கட்டில் ஏறி அந்த சிறிய மொட்டை மாடியில் வந்து, அங்கிருந்து ஓட்டுகளில் சத்தம் வராமல்  நடந்தான்.  

அங்கே தனது அம்மாவின் படுக்கை அறைக்கு மேலே இருந்த ஓடுகளில் பதித்திருந்த கண்ணாடி வழியே உள்ளே என்ன நடக்கிறது என பார்க்க., அங்கே வித்யா சோனுவின் அடியில் இருந்தாள். சோனு அவள் மீது பரவி இருந்தாலும் ஒரே ஒரு மைக்ரோ வினாடி தான் அவன் அந்த காட்சியை காண முடிந்தது.

எந்த மகனும் பார்க்க கூடாத காட்சி அது. அவன் எங்கே தடுமாறி ஓட்டு சரிவில் கால்புரண்டு, உருண்டு தரையில் விழுந்து விடப் போய் விடுவோமா? என பயந்து நடுங்கிக் கொண்டே கூரையில் இருந்து திரும்ப மொட்டை மாடியில் குதித்து படிக்கட்டில் இறங்கி தன் ரூமுக்கு போனான்.

அவனால் தனது அழுகையும் பதட்டத்தையும், ஏமாற்றத்தையும் அடக்கவே முடியவில்லை.

அய்யோ இது எப்படிப்பட்ட ஒரு தப்பான உறவு? நம்ம அம்மாவா? இந்த ஆள் இவ்வளவு உரிமையாக தைரியமாக வீட்டில் நுழைகிறான்? என்றால் அம்மா அதற்கு அப்படியெல்லாம் இடம் கொடுத்து இருப்பாள் தானே.

இப்படி ஒரு ஈனத்தனமான உறவை பேணிக்காக்க வேண்டிய அவசியம் அம்மாவிற்கு ஏன் வந்தது? அவளது இளமை காரணமா? வயது காரணமா? இல்லை எனது அப்பாவின் முதிர்வு காரணமா? அய்யோ அப்பாவுக்கு தெரிந்தால்?

 இதையெல்லாம் நான் எப்படி கவனிக்காமல் விட்டேன்? என் அம்மாவை எப்படி திருத்துவது?  எப்படி காப்பாற்றுவது? இல்லை அவனை எப்படி வெட்டுவது? ஆம் அவனை வெட்டி கடாச வேண்டும். அய்யோ எனக்கு தான் கண் தெரியாதே. அப்படித்தானே எல்லாரையும் நம்ப வைத்து விட்டேன். இப்போது அதை சொன்னால் நான் தானே திருடன்? என்ன ஒரு சோதனை எனக்கு?

இப்படி ஒரு அக்கிரமம் நடப்பதை வெளியில் நான் யாருக்கு சொல்ல முடியும்? யரை நாம் கேள்வி கேட்க  முடியும்? இப்படி லாக் ஆகிவிட்டேனே?

அந்த சோனு? அவன் எப்படிப்பட்ட ஒரு ஈணத்தனமான  பிறவி?  வேலை கொடுக்கும் முதலாளி அம்மாவிடமே ஒரு தவறான உறவை மேற்கொண்டிருக்கும் காட்டுமிராண்டியாய் இருக்கிறானே? என திட்டி அவன் ஒரு கணம் தன்னைப்பற்றி யோசித்தான்.

‘நான் மட்டும் என்ன யோக்கியமா? தன்னிடம் வேலை செய்யும் ஒரு வேலைக்காரன் மனைவியை வலுப்படுத்தி கட்டாயப்படுத்தி உறவு கொள்ள வில்லையா? ஒருமுறை நடந்தால் பரவாயில்லை? திரும்ப திரும்ப அவளை சீண்டி இப்போது அவள் கர்ப்பமாக இருக்கிறாள்? அவனோடு ஒப்பிட்டால் நான் எப்பேர்ப்பட்ட காமாந்தகன்? எப்படிப்பட்ட அயோக்கியன்? நான் செய்தது சரி எனில், அவன் செய்த்து மட்டும் எப்படி தவறாகும்?. நான் அவன் மனவியை யூஸ் செய்து கொண்டேன். அவன் என் அம்மாவை…. யூஸ் செய்து கொண்டான்.. ச் சே நானும் தான் ஒரு ஈன பிறவி..

அவ்வளவு ஏன்? காமினி யார்? எனது அண்ணி? ஆனால் நான் அண்ணியாக அவளைப் பார்க்கவில்லை? இளமை கொழிக்கும் அழகியாக எனது படுக்கை அறையில் எனக்கான காம சுகங்களை அள்ளி  கொடுக்கிற ஒரு இளம்பெண்ணாக தானே பார்த்தேன்.. அப்படித்தானே அவளை ஒவ்வொருமுறையும் புரட்டி எடுத்தேன். அன்று கூட அவளை கைபிடித்து அழைத்து வந்து என அறையில் போட்டு அவளை கதற கதற ஓர் இரவு முழுக்க புரட்டி எடுத்து அனுப்பினேனே?  இது கோபாலுக்கு  நான் செய்த துரோகமில்லையா?

அமருக்கு கோபாலைப் பற்றி தெரியும். அவனுக்கு செக்ஸில் அதிகம் ஆர்வம் இருக்காது. நிச்சயம் அவனால் காமினியை   நிறைவு செய்ய  முடியாது என்பதை மிக சரியாக கணித்து, அவளை படுக்கையில் வீழ்த்த கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முயன்றேன். அதற்கு இந்த கண்பார்வை குறைபாடு ஒரு  கருவி ஆக இருந்தது.

அவள் பார்க்கிறாள் என்று தெரிந்ததும் அவளது உடைகளை எடுத்து வந்தேன். அவளும் மிகவும் சூடாக இருந்தாள். அவளது விரகதாபத்தை பயன்படுத்தி நான் அவளின் கற்பினை பலமுறை சூறையாடி விட்டேன். இந்த சிறிய வயதில் இவ்வளவு பெரிய தவறான வேலையை நான் செய்து விட்டேன்.

அந்த காமினி மட்டும் என்ன யோக்கியமா? மச்சினன் என்று கூட பாராமல் என்னிடமே காசி அல்வாவை தனது அந்தரங்க உறுப்பில் தடவி கொண்டு  நக்க சொல்லவில்லையா?” ஆக இவர்கள் எல்லாரும் தவறு எனும் போது எனது அம்மாவும் அதே தான் செய்திருக்கிறாள். 

 அதுமட்டுமில்லாமல் ஒரு பெண் அது யாராக இருந்தாலும், அவளது அந்தரங்கத்தை பற்றி விமர்சிக்க எனக்கு என்ன தகுதி? அம்மா இதுவரை செய்வது சரியா தவறா? நான் செய்வது சரியா தவறா?  ஜமுனா , காமினி  இவர்கள் எல்லாம் சரி செய்வது சரியா தவறா என்றெல்லாம் முடிவெடுக்கும் அளவிற்கு நான் காமத்திற்கு அப்பாற்பட்டவன் கிடையாது. நானும் ஒரு காமுகனாய் இருந்தவன்.

இதில் இருந்து அம்மாவை விடுவிக்க வேன்டும். அதுதான் முதல்வேலை. அவண் ஜமூனாவை மறந்தான். காமினியை மறந்தான்.

அம்மாவை விட்டு விலகாமல் அடை காத்தான். மோட்டர ஆன் / ஆப் சத்தம் கேட்க, அம்மா துள்ளி  குதித்து ரெடியாகி பக்கத்து தெருவரை போகிறேன் என சொல்ல., ‘இரும்மா நானும் வரேன்’  இவன் அழ.,

“ஒன்னும் வேனாம்..” அம்மா இவன் பார்த்து கொண்டிருக்கும் போதே தோட்டப்பக்கம் போனாள்.

பக்கத்து தெருவுக்கு போறேன் என சொல்லி வீட்டு பின்பக்கம் தைரியமாக போகிறாள் என்றால், எனக்கு கண் தெரியாது என்பதால் தானே.. அய்யோ இதென்ன திருடனுக்கு தேள் கொட்டிய நிலைமை எனக்கு..

அமர் மௌனமாக கண்னீர் சிந்தினான்.

x