திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 29 Episode No. 1939

 

சிறிய நேர இடை வெளி கொடுத்து அமரும் தோட்டம் போனான். அங்கு இல்லை,. மோட்டர ரூமில் பார்த்தான். அங்குமில்லை,. பின் எங்கே? மெல்ல அவன் தேடி தோட்டம் புகுந்தான்.

அந்த மூலை புதரில் அசைவை கண்டான். காம ஒலி.. காம இரைச்சல்.. சோனு படு மும்முரமாக இயங்கி கொண்டிருந்தான். அந்த பெண்குரல் அம்மா வித்யாவுடையது தான்..

“அய்யோ..எனக்கா இந்த நிலைமை வர வேண்டும்?” அமரின் கால்கள் நடக்காமல் பின்னிக்கொள்ள., “ஷ்ஷ்ஹ்ச்” என்னும் பெண் சத்தம்

இவன் காலடி யோசை கேட்டு., புதர் சப்தம் சில வினாடி நின்றது. அமரின் கண்களுக்கு கருமுடி படர்ந்த சோனுவின் முதுகும், அம்மாவின் லைட் புளூ புடவையும் குவியலாக தெரிந்தது.. ஆடைகள் தனியே இருக்கிறது என்றால் அவள் உடுத்தாமல் இருக்கிறாள்.

..அய்யோ

‘பாஸ்டர்ட்ட் ..’ அமர் பல் கடித்தான்.. இவ்ளோ சீக்கிரம் உடைகளை கழட்டி விட்டான் என்றால் வெறி யாருக்கு? அவன் கண்ணில் ரத்தம் பாய்ந்தது.

சோனு இவனை பார்த்த்தும் வித்யாவிடம் ‘ஷ்” என் ஜாடை காட்டிவிட்டு அமரை நோக்கி ஓடி வந்தான்.

“எ..என்ன இந்த  பக்கம் தம்பி..?”

சோனு நிர்வாணமாகவே அந்த புதரிலிருந்து எழுந்து வந்தான். பேருக்கு ஒரு துண்டை சுற்றி கொன்டு வந்தான்.

புதருக்கு அப்பால் நான் மதிக்கும் அம்மா, எனக்கு தெரியாது என நினைத்து கொண்டு ஒளிந்திருக்கிறாள். புதருக்கு இப்பால் இவன் நிர்வாணமாக வந்து என்னிடம் பேசுகிறான். ஏன்? எனக்கு கண் தெரியாது என்னும் என் பொய்யை அவர்கள் நிஜமென நம்பியது.

ஆப்பு.. இது நானே வைத்து கொண்டது.

எனக்கு கண் தெரியாது என்ற பொய்யே என்னை குத்தி கொல்கிறது. வித்யா இன்னும் சோனுவுக்காக படுத்திருந்தாள்.. அமர் போன பின்பு அவர்கள் ஆட்டம் தொடரும் என்பதை அமரும் ஊகித்தான்.

‘சரி போங்க தம்பி… இங்கெல்லாம் நீங்க வரக்கூடாது…” சோனு துரத்தினான்..

“ஏன்?”

“இங்க  புதர் இருக்கும்.. ,.”

“புதர் இருந்தா?”

“புதர் இருந்தா? .பாம்பு இருக்கும்” அவன் டபுள் மீனிங்க்கில் சொல்லி வித்யா இருந்த திசையை பார்த்தான். அவளது புடவை அவன் கண்னுக்கு தெரிந்த்து.

அமர் சோகமாய் அங்கிருந்து நகன்றான். கொஞ்ச நேரத்தில்  மீண்டும் வளையல் ஓசை கேட்க., அவன் மனதுக்குள் அழுதான்.

சோனுவை நம்மால் அடிக்க முடியாது. கல் வீசி அவனை கொன்று விடலமா? நாம் ஜெயிலுக்கு போக கூடாது. இவனை இங்கிருந்து அப்புற படுத்த வேண்டும். எப்படி?

அம்மாவை அபகரித்து விட்டான். அயோக்கியன். ஆனால் நானும் அயோக்கியன்தான். நாம் அயோக்கியதனம செய்தால் நமக்கு அயோக்கியதனம் தான் செய்வார்கள். அதர்ம்ம் செய்தால் அதர்ம்மே மிஞ்சும்.

நாளையே ஜமுனா பிள்ளை பெற்றுக் கொண்டு மறுபடியும் இந்த வீட்டில் தோட்டத்தில் வேலை செய்ய வந்தால் என் மனம் நிச்சயம் ஜமூனாவை தேடிப்போகும். மோட்டார் ரூமில் படுக்க வைத்து வலிக்க வலிக்க புணர்வேன். அதுபோலவே இந்த அண்ணியும் ஊரிலிருந்து வந்தால்  அவளைத் தேடியும் எனது மனது போகும்.

இதற்கெல்லாம் என்ன காரணம்? எனக்கு கண் தெரியாது என நான் எனக்கு நானே சொல்லி இந்த வீட்டை, ஊரை நம்ப வைத்த பொய் தான். என் பொய்யால் தான் அம்மா தைரியமாக படி தாண்டி போகிறாள்.

 ஒருவேளை எனக்கு கண் தெரியும் என்கிற சூழ்நிலை இருந்திருந்தால் சோனு நேற்று அம்மாவின் அறைக்குள் நுழைந்தபோதே உடனே பின்னாலே ஓடிப்போய் ‘உனக்கு என்னடா இங்க வேலை?’ என கேட்டு இருக்கலாம் ஆனால், ‘எனக்கு கண் பார்வை கிடையாது’ என நான் எனது சந்தோஷத்திற்காக சொன்ன பொய் எனக்கே எதிராக அமைந்து விட்டது.

இப்பொழுது என் என் கண்ணெதிரே அவர்கள் கூடி குலவினால் கூட என்னால் தட்டிக்கேட்க முடியாது. இனியும் இப்படிப்பட்ட ஒரு பாவச்செயலை  நான் செய்யக்கூடாது. ‘எனக்கு கண் தெரியும்’ என்பதை நான் இந்த வீட்டிற்கு சொல்லித்தான் ஆக வேண்டும்.

அதை எப்படி திடீரென சொல்வது? யாருக்கும் சந்தேகம் வராமல் சொல்லவேண்டும் என நினைத்தான். நிறைய யோசித்தான்.

இரவு அவனது பெரியம்மாவிற்கு போன் போட்டான்.

“இங்க என்னை சரியாக கவனிக்க மாட்டேங்க்கிறாங்க பெரியம்மா. உங்களுக்கு தெரிந்த ஆஸ்பத்திரிக்கு என்னை கூட்டி போய் வைத்தியம் பாருங்க.  நான் சொன்னென்னு சொல்லாதீங்க” என அமர் அழ,.

அடுத்த நாளே அவளது பெரியம்மா ஓடோடி வந்தாள். அவனை அழைத்துக் கண்டு போய் வைத்தியம் செய்தார்கள். ஏற்கனவே அவனுக்கு 80% கண் தெரியும் என்பதால் அந்த மருத்துவமனையில், அவனுக்கு இன்னும் 10% குணமாக வைத்தியம் செய்யப்பட்டது. வெறும் கண்ணாலேயே 90% பார்வையும், கண்ணாடி போட்டால் 100% பார்வையும் கிடைக்கும்படி அவனுக்கு சிகிச்சைகள் வழங்கப்பட்டது

மூன்றே வாரத்தில் கண்பார்வை குணமடைந்ததாக அவன் திரும்ப வந்தான். அவனுக்கு கண் பார்வையை முழுதாக தெரியும் என சொல்லப்பட்ட போது வித்யா தான் திடுக்கிட்டு போனாள்.

தன்னுடைய கள்ள உறவின் மீது எப்படிப்பட்ட அபிமானத்தை வைத்திருந்தால் தனது சொந்த மகனுக்கு கண் தெரியும் என்ற செய்தியைக் கூட கொண்டாட முடியாமல் இருப்பாள் என்பதை அவன் ஒரே ஒரு கணம் யோசித்தான் .

அம்மா முன்போல் முகம் கொடுத்து பேசவில்லை என்பது அமருக்கு  தெரிந்தது. அது  இந்த அண்ணி கூடவும் அவன் பேச தயாராக இல்லை. இனி எல்லரையும் விலக்கி வைக்க வேன்டும். மற்றவர்களை குறை  சொல்லும் முன் நான் யோக்கியமாக இருக்க வேண்டும். இந்த தவறான பழக்கம் இனியும் தொடரக்கூடாது. கூடிய சீக்கிரம் அண்ணியை, ஜமூனாவை விட்டு நான் மும்பை போய் ஆடிட்டர் படிப்பு படிக்க போகிறேன். அதற்கு முன் இங்கே நிலைமையை சரி செய்ய வேண்டும்.

காமினி அமரை தேடி வந்தபோதெல்லாம் விலகி விலகிப் போனான். எனக்கு கண் பார்வை வந்துவிட்டது .ஆனால் இவர்களுக்கெல்லாம் பார்வை போய்விட்டது என கருதினான். எப்படியாவது அண்ணியிடம் போய் இனி இந்த தவறான உறவுகள் எல்லாம் வைத்துக்கொள்ளக்கூடாது என எடுத்துச் சொல்லலாம் என்று கூட நினைத்தான்.

ஆனால் அந்த மாலை நேரத்து சம்பவம் அமருக்கு  அந்த குடும்பத்தின் இன்னொரு பயங்கர முகத்தை சொன்னது.

சோனுவால் மோட்டார் ஆன் . ஆப் சிக்னல் ரகசியமாய் தரப்பட.,

இந்த நேரத்தில் மோட்டாரை யார் ஆன் செய்கிறார்கள்? யோசனையுடன் அமர் ஓசையில்லாமல் தன் அறையின் தோட்டத்து பக்க ஜன்னலை திறந்து பார்க்க.,

சோனு தண்ணீர் தொட்டி பக்கம் நிற்க “ஓ .அம்மாவிற்கு சிக்னல் தருகிறானா? இன்று ஒரு கை பார்த்துவிடலாம் , அமர் பரபரத்தான். மொட்டை மாடிக்கு போய் ஒளிந்திருந்து பார்க்க.,

ஆனல சில நிமிடங்களில் காமினியின் கொலுசு ஓசை கேட்க., காமினி அண்ணியா? அவன் திடுக்கிட்டான். என்ன இது? அவன் அவசரமாய் தண்ணீர் தொட்டி அருகே பார்க்க. அந்த மெல்லிருட்டில்., சோனு காமினியை  அணைத்து கொண்டிருந்தான்.

அவன் அடைந்த இரண்டாவது அதிர்ச்சி அது..