திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27 - 1697

சுரேஷ் போன பிறகு,  அந்த கட்டடத்தை மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்தாள்  மலர்விழி.  இருள் இன்னும் அதிகமாக இருக்க., அந்த கட்டடம் பயங்கரமாக அவளுக்கு காட்சி அளித்தது.  நிச்சயம் அங்கு ஒரே ஒரு ஆள் இருக்க போவதில்லை என்ன செய்வது திரும்பிப் போய் விடலாமா? இல்லை என்ன தான் ஆகிறது என போய் பார்க்கலாமா? அவள் இரு மனதாய் இருந்தாள். 

அவள் போன் ஆனில் இருக்க சுரேஶ் -மலருக்குமான  உரையாடலை கேட்டுக் கொண்டிருந்த சாரதி சமாதானமானான்.

இது ஒரு கோ - இன்சிடெண்ட்தான்

ஆனால் அவர்களின் பேச்சின் நடுவே”.. என்கிட்ட சொல்லுங்க இவங்க எனக்கு தெரிஞ்ச பில்டர்தான் அப்படின்னும் அவன் சொன்னானே..” சரி அது பின்னால் விசாரிப்போம்..

அவன் பைனாகுலரில் ஓடி வரும் மலரை பார்த்தான்.. மலரிடம் பேசினான்.,

"ஹேய்ய் லைன்ல இருக்கியா?"

"இ..இருக்கேண்..சார்..."

"யாருடி அவன் ?"

"அவன் என் ஸ்டூட்னட் தான் சார். என்னை தற்செயலாய் பார்த்துட்டு என் பின்னாலே வந்து இருக்கான். நான் அவனை சொல்லி சமாளிச்சி அனுப்பிட்டேன்  சார்.. தயவுசெய்து என்னை நம்புங்க "

"மலர்  நீ என்னுடைய பல விதிகளை மீறி இருக்க அதுக்கு தண்டனை நிச்சயம் இருக்கு "

"சார்.."

"இரு . ஸ்டாப் ரன்...காருக்கு மறுபடி போ...."

"சார்..?"

"யெஸ்...துப்பட்டா இல்லாம நீ ஓடி வர அழக பாத்தா சூப்பரா இருக்கு... அப்படியே கீழ .பாட்டம் பேண்ட் இல்லாம வா..."

ஸார்...'

'சீக்கிரம் வா.. டைம் இல்ல.."

" சார்.. ப்ளீஸ் சார்.."

"முதல்ல உன் பாட்டத்தையும் துப்பட்டா மாதிரியே..  கழட்டு"

" ஐயோ சார் "

"சார்  மோர் லாம் தேவையில்லை . பாட்டம் பேண்டை கார்ல கழட்டி வச்சுட்டு வாடி.." என்றான் சாரதி.

"ப்ளீஸ் சார் அப்படி எதுவும் பண்ணாதீங்க சார்."

" மலர் என்ன ரொம்ப டென்ஷன் ஆக்கிட்டு இருக்க.,  அதுக்கப்புறமா என் கையில எதுவும் கிடையாது . ஞாபகம் வச்சுக்கோ" என்றான் அவன்

அவன் குரலில் இருந்த உறுதி மலர்விழியை மிகவும் கலவரப்படுத்தியது.  மெல்ல திரும்ப காரில் போய் உட்கார்ந்து சோர்ந்து போய் தனது சுடிதார் பாட்டத்தை அவிழ்த்து முன் சீட் முன்சீட்டில் சுருட்டி வைத்தாள். 

இப்போது வெறும் டாப்ஸில் மலர்விழி காரை விட்டு இறங்கினாள். குளிர்காற்று அவள் முழங்காலை தாக்கியது.  அவள் அணிந்திருந்த டாப்ஸ் அவள் முழங்கால் வரை மறைத்திருந்தது.  முழங்காலுக்கு கீழே நிர்வாணமான அவளது முழங்கால்கள் பளிச்சென அந்த இருளிலும் தெரிந்தது .

சாரதி சந்தோஷமானான் பால்கனி விட்டு உள்ளே தளத்திற்கு போனான்.. ஆஹா என்ன சொன்னாலும் செய்கிறாள்

 

உள்ளே இருந்த ஜீவாவும்., சற்குணமும் தலை தூக்கி பார்த்தார்கள்.

"என்ன?"

"வரா"

"தனியாதானே?"

"ஆமா..யாரோ ஒரு பையன்...கோ இன்ஸிடண்டா அவ பின்னாடியே வந்தான்.."

"அய்யோ?"

"பயப்பட எதுவுமில்ல. இவளே திட்டி அனுப்பிட்டா"

"ஏற்கெனவே ஒரு பிராப்ளம் இப்ப இது வேறயா?"

:என்ன பெரிய பிராப்ளம்?"

"இல்ல ..ஹரீஷ் சார் இன்னிக்கு அஞ்சு மணிக்கு இங்க இருக்க வேண்டியவர்.. மலரை அனுபவிக்க வேண்டியவர்...லாஸ்ட் மினிட்ல அவர் அர்ஜெண்ட் மீட்டிங்க் இருக்குன்னு சொன்னா.. நாம் என்ன பண்ணனும்...? உடனே இதை இன்னொரு நாளுக்கு தள்ளி வெச்சிருக்கனும்...ஹரீஷ் சார் இல்லாம.." சற்குணம் சொல்ல..

"தலைவா நம்ம எதிரியை நாம தான் ஒழிக்கனும்.,.எனக்கு முதல்ல இருந்தே ஷரீஷ் இதுல நுழைஞ்சது பிடிக்கலை .நீங்க தான் கன்விஸ் பண்னீங்க...இ ப்ப அவனே வேற வேலைன்னும் ஒதுங்கிட்டான்.. ஏற்கெனவே மலர் கிட்ட பேசி பிக்ஸ்  பண்ணிட்டோம்..எதுக்கு மாத்துறது?"

"அப்ப மலர் இன்னிக்கு நம்ம மூனு பேருக்குமா?"

"ஜீவா வேணாம்ட்டான். நம்ம ரெண்டு பேர்தான். நான் முதல்ல ஜீவாவுக்கு ஷோ பாத்தா போதுமாம்" சாரதி விகாரமாய் சிரித்தான்

"என்னவோ தெரில பயமா இருக்கு.. அந்த மலர் விழியை நம்ப முடியாது சாரதி..."

"நல்லா வகையா நம்ம கிட்ட மாட்டியிருக்கா. ..பயம் பாதி அவமானம் பாதி. அதான்  பாருங்க..சொல்றதை யெல்லாம் செய்யறா..இப்ப துப்பட்டா.., பாட்டம் இல்லாம  ஓடி வரா.."

"அப்படித்தான் அவ திமிரை அடக்கி அடிமை மாதிரி போட்டு செய்யனும்....சாரதி.."

"சரி சரி... சீக்கிரம் குட்டியை மடக்கி  தரையில போடு..."

அவர்கள் தயாரானார்கள்.

 

கட்டம் நோக்கி திக் திக் மனதுடன் மலர் விழி மெல்ல தலை குனிந்தபடியே  நடந்தாள்.  அந்த  கட்டடம் மட்டுமல்ல அவளது எதிர்காலமே இருளில் இருப்பது போல மலர்விழி தோன்றியது.  கால்கள் நடுங்க நெஞ்சம் பதை பதைக்க அந்த கட்டடத்தை நோக்கி நடந்தாள்.  மறுபடியும் அவன் போனில் அழைத்தான் சாரதி. 

"ஹேய்ய் மலர்...இடது பக்கம் இருக்கிற படிக்கட்டில் ஏறி  வா..போன் ஆன்லயே இருக்கட்டும்"

அவள்  மூசிரைக்க ஏறி முதல் மாடிக்கு வந்தாள். ஆனால் யாருமே இல்லை .

"மலர்..நம்ம  சம்பவம் ரெண்டாவது மாடியில தான். ஆனா நீ எந்த நேரமும் ஏதோ பண்ணுவேன்னு எனக்கு தெரியாது அதனால உன் டாப்ஸை கழட்டிட்டு மேல வா "என்றான்.

மலர்விழி திகைக்க..

" மலர்விழி மேடம் உனக்கு வேற வாய்ப்பே கிடையாது. ரெண்டாவது ப்ளோரில் வந்து ஃபுல்லா அவுத்து போட  போறவ தானே நீ? "

"......"

" இந்த பாட்டத்தை  கழ்ட்டிடே... இப்ப டாப்சை  கழட்டினா ஒன்னும் குறைஞ்சு போயிடாது. டாப்ஸை கழட்டி  அங்கேயே போடு. மலர் நீ என்னை தேடி வெறும் ஜட்டி பிராவோடு மேல வாடி "

அவள் பெப்பர் ஸ்பிரேவை ரகசியமாய் மார்புக்கு நடுவே சொருகி இருந்தாள். இப்போது எப்படி எடுத்து போவது?

" சார் ப்ளீஸ் "என்றாள்.

" ப்ளீஸ் க்ளீஸ் எல்லாம் தேவையில்லை 5 எண்ணுவேன் அதுக்குள்ள டாப்ஸை கழட்டிட்டு  மேலே வா. உனக்கு ஆப்ஷனே இல்ல.. ஒன்று இரண்டு மூன்று என அவன் எண்ண ஆரம்பிக்க.,

 மலர்விழியின்  கண்கள் கலங்க.,

 அவளிடம் இப்போது எந்த வித எதிர்ப்பு சிந்தனையும் இல்லை . தனது மெல்லிய விரல்களால் மலர்விழி டாப்ஸை கழட்ட அந்த சந்தன நிற டாப்ஸ் அவளது  தொடை , இடுப்பு.,  தொப்புள் குழி என உயர்ந்து முலைகள் வரை மேலே உயர

" இருங்க மேடம் டிரஸ் கழட்டாதீங்க" என்றான்  சுரேஷ் அவள் பின்னால் நின்றபடி.,

 இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க