திரும்புடி பூவை வைக்கனும் பாகம் 27 - 1695

 மலர்விழி  காரில் லக்ஷ்மி நகரில் நுழைய தெருவே ஆள் நடமாட்டமின்றி இருந்தது. லேசாய் கிலி உண்டாகியது. தூரத்தில் பாதி கட்டப்பட்ட நிலையில் இருந்த ஒரு கன்ஸ்ட்ரக்சன் சைட்டை பார்த்தாள். மேப்  சைட்டுக்குள்  காட்டியது.  காரை சைட்டில் வெளியே  நிறுத்தினாள்.  கார் உள்ளே போகும் அளவிற்கு வழி இருந்தது. கேட்டில் செக்யூரிட்டி யாரும் இல்லை இது போன்ற ஒரு இடத்திற்கு ஒரு குடும்பப் பெண் எப்படி வரமுடியும்?

 காரைவிட்டு இறங்குவதா? திரும்ப வீட்டிற்கு போவதா? அவளுக்கு என ஒன்றும் புரியவில்லை.  அவள் எதிர்பார்த்தபடி அந்த நேரத்தில் சாரதி  போன் செய்தான்.

" ஏய் என்னடி இன்னும் வெளீயே என்ன பண்ணிட்டு இருக்க ? அஞ்சு நிமிஷம் தான் பாக்கியிருக்கு ..சீக்கிரம் வா இங்க இரண்டாவது மாடியில் உனக்குன்னு தயாரா படுக்கை எல்லாம் போட்டு காத்திட்டு இருக்கேன் வா " என்றான்.

" சார் உங்கள கெஞ்சி கேட்டுக்குறேன் நாம் எதுவா இருந்தாலும் பேசி தீர்த்துக்கலாம் நீங்க என் கார் கிட்ட வாங்க "எதுக்குடி காரில் படுத்து  செய்ய சொல்றியா?"

"அய்யோ சார்...உள்ள வர பயமாயிருக்கு சார்.."

"நீ தான் தைரியமான பொண்ணாச்சே..  அடிக்கடி கூட்டத்தை கூப்பிட்டு போராட்டம் நடத்தற பொண்ணாச்சே.. வாடி...உள்ள."

"சார் ப்ளீஸ் சார் என்னை உங்க சிஸ்டரா நினைச்சி......."

"என்னடி புரியாத பொண்ணா இருக்க?  உன்ன ஆபத்தில் சிக்க வைச்ச  என் கிட்டயே  உன்னை காப்பாத்த சொல்லி  கெஞ்சறியே..  கொஞ்சம் கூட லாஜிக்கே இல்லடி . மரியாதையா இரண்டாவது மாடிக்கு வா  இனிமேல் நான் கால் பண்ண மாட்டேன்.  பை த பை ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை சொல்ல மறந்துட்டேன் . நீ காரை விட்டு இறங்கறப்போ.. உன் துப்பட்டாவை  கார்லயே கழட்டி வச்சிட்டு மேல வரணும் "

".சா..............ர்"

"புரியுதா?"

"சார்..ர்ர்..சார் என்ன சார் சொல்றீங்க?"

"ஏய்...சொன்னதை செய்டி... இந்த இடத்துல ஒரு ஜனமும் இல்ல ஆளும் இல்லை.  சோ நீ துப்பட்டாவை கழட்டி வைச்சிட்டு  நீ நடந்து வரும் அழகை நான் பார்க்கணும் "

"ஐயோ சார் ப்ளீஸ் .. என்னை இப்படியெல்லாம்  செய்ய சொல்லாதீங்க"  என்றால் மலர்

"மரியாதையா நீ நான் சொல்றத போல செய் ., வெறும் துப்பட்டா தானே ..கழட்டி காரில் போட்டு வா., சொல்றத கேளு முரண்டு பிடிக்காதே" என்று போனை வைத்தான் .

 அவசரப்பட்டு இந்த இடத்திற்கு வந்து விட்டோமா?  ஒரு அசட்டுத் துணிச்சலில் இந்த இடத்திற்கு வந்து விட்டோமா?  என்பது அவளுக்கு புரியவில்லை .

இனிமேல் எந்த ஒரு முடிவை எடுக்கும் நிலையிலும் அவள் இல்லை. அவளது விவேகமான மூளை எப்போதோ செயலிழந்து விட்டிருந்தது. கார் அருகே போனாள். இதுவரை தன் இளமை கனிகளை மூடி மறைத்திருந்த துப்பட்டாவை தயக்கத்துடன் கழட்டி போட்டு காரை விட்டு இறங்கினாள்.

அவள் அணிந்திருந்த சுடிதாரில் சிம்மியை மீறீ மலர்விழியின் பால் முலை காம்புகள் குத்திட்டு நின்றதை  அந்த டவரின் இரண்டாம் டவரில் நின்றிருந்த சாரதி பைனாகுலரில் பார்த்து மெல்ல சிரித்தான்.

"ம்மாள... நிஜமாவே பயந்துட்டா..ஷாலை கழட்டி  வெச்சுட்டு வரா" மற்றவர்களும் சிரித்தார்கள்.

மலர்விழி  சுற்றிலும் பார்த்தாள். இருள் மண்ட துவங்கி இருந்தது. என்ன நடக்க போகுதோ..? தயக்கமாய் அந்த கட்டடத்தை நோக்கி நடந்தாள்

. மறுபடியும்  அவளுக்கு கால் .

"ஏய் நான் உன்கிட்ட என்னடி சொன்னே?  நீ என்னடி பண்ணி வச்சிருக்கிற ? நெட்டுல உன் வீடியோவை போட்டுடறேண்டி.." அவன் உறும.,

" ஐயோ சார்  வந்துட்டு  தான் இருக்கேன்... துப்பட்டா கூட கழட்டி போட்டுட்டேன் சார்"

" அது இல்லடி., நான் உன்கிட்ட படிச்சு படிச்சு சொன்னேன்? . உன் கூட யாரையும் அழைச்சிட்டு வரக்கூடாது அப்படின்னு சொன்னேன் இல்ல?"

"ஆஆமா சார்"

"  அவன் யார்டி உன் பின்னாலே வந்து நிற்கிறான் பைக்கில ராஸ்கல்?" என அவன் உறுமினான் .

"ஐயோ நான் யாருகிட்டயும் சொல்லல யாரும் என் கூட வரல நம்புங்க" என்றாள்.  யாரும் வரலைன்னா அவன் யாருடி பின்னால நிக்கிறான்.  போலீஸா அவன்? உன் புத்திய காட்ற இல்லடி நீ?"  என்றான். அவன் பேச்சில் பயம் தெரிந்தது.

"போலீஸா யாரு ? அய்யோ யாருமே என் பின்னால வரல சார்..என் லைப் சார் இது.." அவளுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை . அவள் பயந்து போய் திரும்பி பார்த்தாள்.  

தெரு காலியாகத்தான் இருந்தது.

ஆனால். ஆனால்., அங்கே மலர்விழியிடம் இருந்து 50 மீட்டர் தொலைவில் கருப்பு கலர் பைக்கில் அவன் , அவளையே பார்த்தபடி நின்று கொண்டிருந்தான். அட யார் இவன்.? என்னையா ஃபாலோ செய்கிறான்? இதென்ன புது பிரச்சனை?

 ஐயோ இந்த பையன் நம்ப கம்ப்யூட்டர் சென்டரில் படிக்கிற பையனாச்சே.. சுரேஷ் தானே இவனது பெயர்?

 அவனை பார்த்து கை ஆட்டி., "ஹேய்..சுரேஷ் என்றாள்.

இந்த 27 & 28 ஆம் பாகத்தை முழுதும் படிக்க