க.வெ.கொ பாகம் 7 : அத்தியாயம் 157

 ரேணுகா குடித்த கஷாயம் தொண்டையில் ‘சிலிர்’ என இறங்கி வயிற்றில் பரவி அடி வயிற்றில் ஒரு திடுக் வலியை கொடுத்தது . மார்பு காம்புகள் விறைத்து நீண்டன. காது மடலில் வியர்வை அரும்பி வடிந்தது.

இப்படி எல்லாம் நடக்கும் என அவளும் கொஞ்சம் கூட எதிர்பார்க்கவில்லை . அவளுக்கும் அதிர்ச்சி மேல் அதிர்ச்சி தான்.

திடீர் கர்ப்பத்தை தடுக்க வல்ல கஷாயத்தை தனது மூத்த மகள் இந்த சமயத்தில் தன்னிடம் வந்து கேட்பதையே அவளால் தாங்கிக் கொள்ள முடியவில்லை .அப்படி என்றால் இந்த ரகு,  என் மூத்த மகளையும் படுக்கையில் இழுத்து விட்டானா?’ பெற்ற வயிறு துடிக்கிறதே? ஐயோ என்  பெரிய மகளும் சோரம் போய் விட்டாளா? என்ன கொடுமை இது.?

ஐயோ நான் என்ன செய்வேன்?  தனது நிலையை வெளியே சொல்ல முடியாமல் குமுறி அந்த அடுப்பங்கரை புகையில் அழுதாள் மஞ்சிமாவின் தாய் ரேனுகா.

எப்போதுமே,எந்த சூழ்னிலையிலும், ஒரு முன் பின் அறிமுகம் இல்லாத அந்நிய ஆடவனை. எதை முன்னிட்டும் வீட்டுக்குள் விடக்கூடாது’ என பெரியவர்கள் சொல்லி இருக்கிறார்கள்.

ஆனால் இந்த ராங்க்கி காரி மஞ்சுமா அடம்பிடிக்கவே, அவனை உள்ளே தங்க விட வேண்டியதாக போய்விட்டது. ஆனால் அவனது முழியைப்  பார்த்தால் நல்லவனாக தெரியவில்லை. அவன் அப்பா ரிட்டையர்ட் தாசில்தாராம். ஆனால், அவனைப் பார்த்தால் ஒரு நல்ல குடும்பத்து ஆண் போலவே தெரியவில்லை. காதலியை பார்ப்பது போலவே காதலியின் அக்காளையும் பார்க்கிறான் .அதே பார்வையுடன் காதலியின் அம்மாவையும் பார்க்கிறான் .கொஞ்சம கூட சங்கடமே இல்லது உடல் முழுக்க அவனது பார்வை மேய்ந்து கொண்டே இருக்கிறது.

 கடந்த சில ஆண்டுகளாக பிராவே போடாத ரேணுகா  இவனுக்காகவே, பீரோவில் இருந்த  பழைய பிராக்களை தேடி அணியும்படி ஆகிவிட்டது. அது சைஸ் பத்தாமல் போக கடையில் போய் நிறைய புது பிராக்கள் வாங்க வேன்டியதாகி விட்டது.

அவள் மட்டுமல்ல கோபிகாவையும் அவள் எச்சரித்தாள். வீட்டில் கண்டிப்பாக.பிரா அணிய சொன்னாள் ரேனுகா.

“ இங்க பாரு கோபிகா! முதல்ல  நாம தான் இந்த வீட்ல இருந்தோம் இப்ப வெளியாள் வந்து இருக்காங்க. நீ நைட்டி போட்டுக்கிட்டு ப்ரா போடாம அங்க .இங்க அலையாத. புரிதா?  “

“இல்லம்மா., குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கணும் இல்ல ?” என்றாள்>

‘ அது கொடுக்கிறப்போ கழட்டிக்கோ ., இல்ல தூக்கிக்க., மத்த  நேரத்துல பிரா போடாம வீட்டுல சுத்தாத”

“ஏன்மா?”

“ வெளி ஆள் வந்திருக்காங்க. இங்க தங்கச்சி பாய் பிரண்ட்.   கொஞ்சம் அடக்கமாக இரு”

கோபிகாவும்  சரியென்றாள், தனது அம்மா இப்போது புதிதாக பிரா போட்டிருப்பதை கவனித்தாள். ஆனால் பிரா அணிந்து திக்கான நைட்டி அல்லது புடவை அணிந்திருந்தாலும் அவனது பார்வை ரேணுகா கழுத்துக்கு கீழே தான் இருந்தது. அவன் எந்த ஒரு சங்கடமும் இல்லாமல் ரேணுகாவின் உடல் முழுக்க பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் . திரும்பி நடந்தால் குண்டிகளின் அசைவை வெறிப்பதும், பக்கவாட்டு மேடு, பள்ளங்களை பார்ப்பதும்,. கையை தூக்கினால் அக்குள் வியர்வை வட்டத்தை வெறீப்பதும் அவள் உள்ளூர உணர்ந்தாள்.. இதை யாரிடம் போய் நான் சொல்வது?

எல்லாரும் இருக்கும் போது ரகு, வாய் நிறைய ரேனுகாவை, ‘அத்தை’ என கூப்பிட்டாலும், பக்கத்தில் யாரும் இல்லாத போது அவன் அத்தை என குறிப்பிடாமல் பொதுவாக மொட்டையாக தான் பேசினான்.

‘மஞ்சுமா இல்லியா?”

‘கோபிகா எங்க?

‘பாப்பா சாப்பிட்டாள?’

‘குழந்தையை கொடுங்க..

மாமா எங்கே?

எனக்கு இள நீ பாயாசம் புடிக்கும். உங்களுக்கு செய்ய தெரியுமா?

இந்த பிலௌஸ் பிட்டிங்க்ஸ் வித்தியாசமா இருக்கே?

‘தலைக்கு தேங்கா எண்ணேய் தானா? இல்லை ஏதாச்சும் ஹெர்பல் மேட்டரா? உங்களுக்கு இவ்ளோ கருகருன்னு அடர்த்தியா இருக்கே?

இப்படி ஏதாச்சும் பேசினான். பேசும் போது உடல் முழுக்க பாதி கண்னில் கிறக்கமாய் பார்த்தான்.

‘ஒரு முறை உங்களுக்கு வயசு என்ன ?என்று கூட தடக்கென கேட்டு விட்டான் .

‘தப்பா நினைச்சுக்காதீங்க ஒரு முடி கூட உங்களுக்கு ஒயிட் வரல. ஆனா மாமாவுக்கு நிறைய  பெப்பர் சால்ட் முடியா இருக்காரு . அவருக்கு மாரெல்லாம் நரைச்சிருக்கு. அதனால கேட்டேன், தலைக்கு என்ன தடவுவீங்க?’ அவள் மழுப்பலாக விலகி செல்வாள்.

வந்த இரன்டாம் நாளிலிருந்தே அவன் அதிகமாக உரிமையாக எடுத்துக்  கொள்வான்.. எப்படா ஓனம் போகும்? இந்த ஆள் வீட்டை விட்டு போவான்?  என அவள் முள் மீது படுக்கையாக காத்திருக்க.,

அவனோ., ‘ முகத்துக்கு என்ன தடவுவீங்க., இவ்ளோ பளிச்சுன்னு இருக்கீங்களே? கோபிகா சிஸ்டர் மாதிரி இருக்கீங்க ” என்றெல்லாம் அவன் கேட்க ஆரம்பித்தது அவளுக்கு வித்தியாசமாக இருந்தது.

 ஓணம் பண்டிகை முடிந்ததும் அவனை பேக்கப் செய்துவிட. மஞ்சுமாவை ரேணுகா நச்சரித்துக் கொண்டுதான் இருந்தாள்.

ஓணம் பண்டிகைக்கு முன்பாகவே, ஒரு நாள் இரவில் கோபிகாவின் குழந்தையை தோளில் போட்டு  நடந்தபடியே அனற்றி கொண்டிருந்தாள் ரேணுகா.

கோபிகாவின் குழந்தை, அது பிறந்ததிலிருந்து, ரேணுகாவின்  மடியில் தூங்குவது  வழக்கமாகி விட்டிருந்தது. எல்லோரும் சாப்பிட்டு விட்டு தூங்கி விட மணி பத்து மணிக்கு மேலாகியும் குழந்தை தூங்காததால் ரேணுகா குழந்தையை தூங்க வைக்க முயற்சி செய்து கொண்டிருந்தாள். வரண்டா, தோட்டம் என்றெல்லாம் நடந்து பனிக் காற்று சில்லெனெ வீச, சில நிமிடத்திலேயே குழந்தை தூங்கி விட,  அவள் கனம் கணக்க.,  ஹாலுக்கு வந்தாள். ஹால் மையத்தில் தொட்டில் கிடந்தது.

அவளுக்கு ஒரு கை மரத்து போனது போல் இருந்தது குழந்தையை யாராவது வாங்கி தொட்டிலில் போடுவார்களா என எதிர்பார்த்த போது தான், இந்த காமுகன் ரகு அழையா விருந்தாளியாக அங்கே வந்தான்.

“ என்ன நீங்க தூங்கலையா? ராத்திரில மோகினி  மாதிரி அலைஞ்ச்சிட்டு இருக்கீங்க?”

“எ. என்னது என்ன சொல்றீங்க ?” அவள் திடுக்கிட்டு கேட்க,

“ ஐயோ சாரி. மோகினின்னு தப்பா சொல்லிட்டேன், தேவதை . யெஸ் தேவதை மாதிரி  அலைஞ்ச்சிட்டு இருக்கீங்களே?” என்றான்

அவன் சொன்ன ஜோக்குக்கு அவளால்  கொஞ்சம் கூட ரசிக்கும்படியாக இல்லை. என்னமோ கவிழ்க்க திட்டம் போடுகிறான். ராஸ்கல். இந்த மூஞ்சிக்கு மஞ்சிமா கிடைச்சதே ஓவர்தான் .யாருமில்லாத ராத்திரியில் இவனுடன் பேசி நின்றுகொண்டு இருப்பதே தப்பு.

ரேனுகா ‘குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு உள்ளே போகலாம் “ என  நகர,

“இங்க தொட்டில் இங்க இருக்கு,  குழந்தை தூக்கிட்டு எங்க போறீங்க?”

‘இ.. இல்ல கை ., வலிக்குது...அசைக்க முடியல.. “

““சரி..  குழந்தையை குடுங்க.,  குழந்தைய  தொட்டில்ல போடாம எங்கே போறீங்க ?”

“ இல்ல  கோபிகா ரூம்ல போய் குடுத்துட்டு வந்துடறேன்” என அவள்  சொல்ல “கோபிகா  தான் ., அசந்து தூங்குறாளே ?” என்றான்

“தனது பெரிய பெண்ணை ஏதோ பொண்டாட்டி போல அவள்,  இவள் என அவன் உரிமையாக பேசுவதை அவள் கொஞ்சமும் ரசிக்கவில்லை.

அவள் ஏதும் பேசாது,  அந்த இடத்தை விட்டு நகர போக,

“ அடடா குழந்தையை இங்கேயே தொட்டில  போடுறதானே  காத்தோட்டமா?’ என்றான்

‘இ... இல்ல குழந்தையை யாராச்சும் ஒருத்தர் வாங்கி போடணும் “

“ அப்ப எங்கிட்ட கொடுங்க நான் போடுறேன்”

அவன் ஏன் அப்படி சொல்கிறான் என்பது அவளுக்கு தெரியும். பலமுறை ரேணுகாவிடமிருந்து, அவன் குழந்தையை வாங்கியிருக்கிறான். ஒவ்வொரு முறையும் அவன் குழந்தையை வாங்கும் போது கையையோ அல்லது மார்பகத்தையோ அல்லது கழுத்தையோ அவனது விரல்கள் தீண்டாமல் இருந்ததில்லை.

 முதலெல்லாம் அது தற்செயலானது என நினைத்தாள். ஆனால் அவனது விரல்களால் தீண்டி விட்டு,  அவனது கண்கள் போகும் திசையை பார்த்து தான் இவன் வேண்டுமென்றே இப்படி செய்கிறான் என்பது அவளுக்கு புரிந்தது.

 ரேணுகா கிராமத்து குடும்பத்து பாரம்பரிய பெண். செக்ஸ்க்குகான தீண்டல்  என்றால் என்ன? என தெரிவதற்கு முன்பாகவே இரண்டு பெண்களை பெற்று விட்டு ஒதுங்கி விட்டாள். சரியான விவஸ்தை கெட்டவன்.

 கணவனது படுக்கையில் இருந்து அவள் ஒதுங்கி வெகு நாட்களாகிறது. சின்ன பெண் மஞ்சுமாம், பருவம் வந்த பிறகு அவளுக்கு அது பற்றி எல்லாம் நினைக்க நேரமும் இல்லை. சிந்தனையும் இல்லை.  தன் உடல் என்ன கேட்கிறது? என்பதை கூட புரிந்து கொள்ளாத ஒரு பெண்ணாக இருந்தாள்.

ஆனால் இத்தனை நாள் கழித்து ஒரு ஆடவன் தன்னைவிட வயதில் மிகவும் சிறியவன் இப்படி அத்துமீறி நடப்பது அவளுக்கு ஆச்சரியமாகவும் அதே சமயம் அதிர்ச்சியாகவும் இருந்தது.

 போயும் போயும் தனது சின்ன பெண் எப்படிப்பட்ட ஒரு ஆண்மகனை தனக்கு காதலனாக தேடி இருக்கிறாள்? எப்படி இது பற்றி மகளிடம் பேசுவது?

 பொதுவாக அவன் நல்லவன் இல்லை என பொதுவாகத்தான் அவளால் சொல்ல முடிந்தது . ஆனால், இந்த கடங்காரி  மஞ்சிமா , அப்படி இவனிடம் என்ன கண்டாளோ என தெரியவில்லை .

இவன் மீது உயிராக இருக்கிறாள் தண்ணியே கொடுத்து விட்டாள். ஆனால் இவன் அவள் மீது கொஞ்சம் கூட நன்றி இல்லாமல், உறவு வித்தியாசம் கூட பார்க்காமல் காதலியின் தாயையே இப்படி கண்டபடி வெறித்தனமாக சைட் அடிக்கிறான். இது மட்டும் அவளுக்கு தெரிந்தால்?

 ஒவ்வொரு முறையும்  ரேனுகாவிடமிருந்து குழந்தையை வாங்கும் போது அவளை அணைப்பது போல அருகே வருவதும், அவள் முகத்தில் சிகரெட் வாசனை கலந்த மூச்சுக்காற்றினை விடுவதும் அவனுக்கு வழக்கமாக இருந்தது.

 இப்பவும் ‘குழந்தையைக் கொடு தொட்டில் போடு’ என்கிறான். ஆனால் என்ன செய்வானோ? தெரியவில்லை .எனவே அவள் கொஞ்சம் விலகிப் போக

‘ அட குழந்தை குடுங்க்கன்னு சொல்றேன்ல?” என்றபடி அவன் கைநீட்டி வாங்கினான் குழந்தையை பிடுங்காத குறையாக அவன் வாங்க, அந்த நெருக்கம் அவளுக்கு மிகவும் அன்னியமாக இருந்தது.

 அவன் குழந்தையை கெட்டியாக பிடித்து இழுக்க ஆரம்பித்தான்.

 ஐயோ எவ்வளவு கேவலமான மனுஷன் இவன்? குழந்தையை சாக்காக வைத்து தொடிகிறானே?’ என அவள் மனம் பதைபதைக்க, குழந்தையை பிடுங்காத குறையாக அவளை அவரிடம் இருந்து வாங்க முயன்றான்.

 அப்படி வாங்கும் போது அவனது கால்கள் சேலை அணிந்த அவளது கால்கள் மீது பட்டது. அவள் ஒதுங்கி செல்ல இவனும் நெருங்கி போனான். அவள் பின்னே நகர நகர அருகே இருந்த மேஜையில் இடித்துக் கொண்டு நிற்க, இவன் மொத்தமாய் அவளை இடித்துக் கொண்டு நின்றான்.

‘ஏன் என்ன ஆச்சு உங்களுக்கு? குழந்தையை தர இப்படி யோசிக்கிறீங்க?’ என்றான். அவளை விட, அவன் மிகவும் உயரம் என்பதால், அவனை அண்னாந்து தான் அவளால் பார்க்க முடிந்தது. ஒரே ஒருமுறை மட்டும் அவனை அண்ணாந்து பார்த்துவிட்டு தலை குனிந்து கொண்டாள்..

‘ நீங்க போங்க ., நானே குழந்தை தொட்டில் போட்டுகிறேன்’ என்றான்

“இ..இல்ல வேணாம்..”

‘உ..உங்களுக்கு சொன்ன புரியாதா? குழந்தையை கொடுங்க. உங்களுக்கு ஏன் சிரமம்?” என்றபடி அவன் குழந்தையை வாங்கினான். வாங்கும் போது, அவனது இடது கை அவளது கழுத்தில் பரவியது, அவனது கை மேலும் பரவாமல் இருக்க அவனது கையைப் பிடிக்க அவன் அவளது தாலியை பிடித்தான்.

 உடனே அவள் அதிர்ச்சியாகி தாலியை பிடிக்க ஒரு கையை எடுக்க அவனது இன்னொரு கை குழந்தையை தேடுவது போல, அவளது இடுப்பை தொட்டது..

 அவள் ‘ஹக்க்க்’ என திமிறி  குழந்தையிய கொடுத்துவிட்டு, விலகி செல்ல. அவன் அவளது முந்தானையை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டான். இழுத்தான்.  தன்னுடைய சேலைத்தலைப்பு அவனது கையில் இருக்கிறது என்பது தெரியாமல் அந்த அப்பாவி இல்லத்தரசி மொத்தமாக பின்பக்கம் நகர . குழந்தையோடு அவளது சேலை தலைப்பு அவனது கைக்கு வந்துவிட்டது .

‘ழே.அஅய்யோ’  தனக்குள் அதிர்ச்சியாகி குனிந்து பார்த்தாள். இறுக்கமான பிராவுக்குள்ளும் ரவிக்கை  கொள்ளாமல் திமிறி கிடக்கும் கட்டி முலைகள் அவன் கண்ணை பறித்தன.

ரகு குழந்தை ஒரு கையாலேயே தட்டியபடியே இன்னொரு கையால் முந்தானையை பிடித்தபடி, அவளின் பழுத்த முற்றிய முலைகளை பார்த்தான். அவன் முலைக் கூர்மையை   பார்க்கிறான் என்றதும் அவளுக்கு பதட்டம் அதிகமாய் விட்டது.

 உடனே மார்புக்கு கையை வைத்துக் கொண்டு அவள் திரும்பிக் கொண்டாள். அவன் சளைக்காமல் அவள் அணிந்திருந்த மெல்லிய  புடவைக்கு ஊடே தெரியும் வட்டமான புட்டக் குன்றுகளை பார்த்தான். மெதுவாக ஒரு புட்டத்தினை தட்ட அவள் பயந்து முன்னேற .,அவன் ரேணுகாவின் முந்தானை யை தன் பக்கம் இழுக்க., அவள் திரும்பாமலேயே முந்தானையை வாங்க முயற்சிக்க அவன்

“என் பக்கம் திரும்புங்க “ என்றான்.

‘புடவையை விடுங்க “ அவள் கிட்டத்தட்ட கத்தினான்.  அவன் ஒரு கையால் முந்தானையை கெட்டியாக பிடித்துக் கொண்டு, இன்னொரு கையால் குழந்தையை தொட்டில் போட்டான் .

இப்போது இரு கையால் அவள் சேலையை பற்றி இழுக்க அவள் விலகி ஓட புடவை பல சுற்றுகள் அவிழ,. இவன் விடுவதாக இல்லை அவளை தன் பக்கம் திருப்ப புடவை பிடித்து ஒரு சுற்றி இருக்க இருக்க, அவள் தானாகவே  அவன் பக்கம் திரும்ப., அய்யோ..

 ரேனுகாவின் பால் ததும்பும் மலபார் மால்கோவா மாம்பழங்கள் ரவிக்கை கொக்கிகளை பியுத்து விடுவது  போல் துடிக்க.,  தனமாக விரைத்துக் கொண்டு நின்றன .ஆனால் முழு முலைகளும் தெரியாத அளவிற்கு அவள் கைகளை  குறுக்காக கொண்டு மறைத்து இருந்தாள்.

அவன் அவளது முலைகளை* நோக்கி கையை நீட்ட அவள் பயந்து பின்வாங்கி சுவற்றில் போய் முட்டிக்கொண்டாள். அவன் சிரித்தான். கையில் பிடித்த முந்தானையை கீழே போட்டான். துணிச்சலாக அவளது  இடுப்பு பாவாடை கட்டை கொத்தாக பிடித்து இழுத்தான். தன் மருமகன் தன்னை கூறுபோட நினைக்கிறான் என்ரதுமே அவளால் கத்த முடியவில்லை.

அய்..யோ இது எத்தனை அசிங்கம். இந்த பெண்டாளனுக்கு இது தெரியவே இல்லையே..

அவளுக்கு அவனைப் பார்க்கவே தைரியம் இல்லை, பெருமூச்சு தான் வாங்கிக் கொண்டிருந்தது.  தனது மகளின் காதலன் எதிர்கால கணவன்  நட்டு நடு ஹாலில், வைத்து, அர்த்த  ராத்திரியில், தனிமையில், இருட்டில் தன்னிடம் இவ்வளவு நெருக்கமாக வந்து நிற்கிறான் .

நம்முடைய சேலையை கையில் பிடித்து நிற்கிறான்.  இதற்கு என்ன அர்த்தம்? இவன் நல்லவன் இல்லையா? அல்லது நான் நல்லவள் இல்லையா?அவன் அவள் முகத்தை தடவினான். இரு கன்னத்தையும் ஒரு சேர பிடித்து உதட்டை நசுக்க., அவள் உதடுகள் பிளந்து அவளது பல்வரிசையை வெளிச்சம் போட்டு  மருமகனுக்கு காட்ட,.

..ஆ ஐயோ இத்தனை ஆண்டு காலம் ஒரு ஆம்பளையுடன் கட்டுப்படியாக குடித்தனம் நடத்தியது எல்லாம் வீண் தானா? என் கற்புபுக்கு இப்படி ஒரு சோதனை தேவையா? இதை என்னால் தடுக்க முடியாதா? நான் பெத்த இரண்டு மகளில் ஒருவர் ஒருவர் கூட இப்போது வர மாட்டார்களா? அல்லது குடித்துவிட்டு உள்ளே தூங்கும் கணவனாக இருந்து வரமாட்டானா? இந்த அராஜகம் செய்யும் காமுகனை எப்படி மீறிப் போவது? என அவள் நினைக்க ,

 ரகு ரேணுகாவுக்கு இன்னும் அருகே வந்து,  அவள் கழுத்தில் கோடு போட்டான். தாலியை தூக்கி கையில் பார்த்தான்..