க.வெ.கொ பாகம் 6 : அத்தியாயம் 122

 

அட “இவனா?”

“இவளா?”

இரண்டு பேருமே திகைத்தார்கள். ஷிவானி அவனுக்கு பிடித்த மாம்பழ கலர் புடவை மெரூன் பிளவுவுசில் இருந்தாள்.

கமலேஷ் காரைக் கண்டதும் பைக் அவெஞ்சர்கள் ஏமாற்றமாகி, தம் ரேசை கன்டினீயூ செய்ய.,

இரவின் குறைவான வெளிச்சத்தில் தங்கச்சிலை போல இருந்த ஷிவானியை பார்த்து பிரமித்தான் கமலேஷ்.

வாவ்.. அவளது அச்சமும், படபடப்பும் அவளுக்கு தனை அழகை தந்தன்.

அட., தாய்மை என்பது இப்படி ஒரு அழகைக் கொடுக்குமா? போன மாதம்   நைட்டியில் அவளை பார்த்ததை விட  இப்போது இன்னும் அழகாய் இருக்கிறாளே? இந்த அழகு சிலையையா பன்னி ரகு  ஓ... றான்? அவனுக்கு போய் இப்படி ஒரு சந்தன சிலையா?

அவளது இடை அழகும் அவள் கைகளின் நளினமும்,  அவனை வெகுவாய் கவர்ந்தன. நூற்றுக்கு ஒரு பெண்ணுக்கு தான் இப்படி கைகளை தொங்க போட்டால், கை வளைந்து இடையின் வளைவில் கனகச்சிதமாக பொருந்து அகன்ட தொடையில் படர்ந்து கோயில் கற்சிலையின் பெண் சிற்பம் போல நிற்கும். ஆனால் இவள் நூறில் அல்ல, லட்சத்தில் ஒருத்தி, இவள் மட்டும் சம்மதித்தால் போதும், அந்த வளைந்த மூங்கில் கைகளை முறுக்கி பின்னால் வைத்து முன்பக்கம் கொசுவத்துக்குள் முகத்தை விட்டு, அந்த  உப்பிய பாதுஷாவை மென் கடி கடித்து . ஆஹா...

“ நீங்க...ளா?’ ஷிவானியின் தேன் குரல் அவனது கற்பனையை கலைக்க.

“இங்க என்ன பண்றீங்க.. இந்த டைம்ல தனியா? ரகு..எருமை உங்களை விட்டு எங்க போனான்?” அவன் உரிமையில் கேட்க.,

“ஆஅ. அவர்.. வரேன்னு சொன்னார். ஆளைக் காணோம் . போனை போட்டா அவர் எடுக்கல”

“சரி இந்த இடத்தில என்ன பண்றீங்க?’

’இங்க கிளினிக் வந்தேன்..”

‘கிளினிக்கா?”

“..ரொட்டீன் செக்கப் வந்தேண் “

“ஓ..ஐ சீ..  இது  உனக்கு ஆறாம் மாசம்ல?’

‘ம்ம்ம்ம்.. இல்ல அஞ்சாம் மாசம்...”

அவன் அவள் வயிறை உற்று பார்த்தான். “யெஸ் லைட்டா மேடா இருக்கு...” என பளீரென சொன்னான். அவள் ரகுவின் கார் வரும் திசையை பார்க்க.,

“சரி அவன் வரலன்னா என்ன . ஏறுங்க டிராப்  பண்றேன்?’

மீண்டும் அவன் அவள் வயிறையே  பார்க்க.,

“ இ. இல்ல... நீங்க போங்க.. அவர் வந்துடுவார். “ ஷிவானி அவஸ்தையாக நெளிய.

“கம்மான் ஷிவானி.. இது ரிமோட் ஏரியா.. இங்கெல்லாம் நீங்க தனியா வரதே தப்பு.. கார்ல ஏறுங்க., அடம் பிடிக்காதீங்க” அவன் உரிமையாய் பேசி கதவை திறந்து விட்டான்.

எங்கே பின் சீட்டில் தனியே ஏறிவிடுவாளோ? என அவன் பரபரப்பாகி முன் சீட்டின் கதவை திறந்து விட்டதை அவள் குறிப்பெடுத்துக் கொண்டாள்.

இப்படி வழிகிறான். இவனை நம்பி ஏறலமா?’  வேறு வழியில்லை. ஆறு கிமீ தானே. பத்து நிமிஷம்  பல்லை கடித்து போகலாம். அவள் தயக்கமாய் மின் சீட்டில் உட்கர அவள் வாசனையும், உடையும் சீட்டி தாண்டி டாஷ் பேர்ட், அவன் கியர் கம்பி என பரவ., அவன் அவள் புடவையோடு சேர்த்து கியரை போட தன் புடவை இழுக்கப்டுவதை உணர்ந்து அவள் அவனை பார்க்க.,இருவரின் விழிகளும் நேருக்கு நேராக சந்திக்க.,

“சாரி. உங்க புடவை..கியர்ல...”

அவள் புடவையை இழுத்து தன் வாளிப்பான தொடைக்கு கீழே சொருகி கொள்ள.,

கார் கிளம்பியது.

ஆஹா. ரகுவின் மனைவி நம் காரில்., அதுவும் ராத்திரியில்..

என்னமா இருக்கீறாள். கருவுறுவதற்கு முன் சூப்பர் அழகு. இப்போது இன்னும் அழகு உருவமாகி அம்மாவுடன் போட்டி போடுகிறாள். இன்னும் குட்டி போட்ட பின் அழகாய் விடுவாள்.

எப்ப்டியும் இப்போது டிரை பண்ன முடியாது. ஒருவேளை குட்டி போட்ட பிறகு வேண்டுமானால் டிரை செய்யலாம். ஆஅனால் இப்போதே ஒரு நங்கூரம் போட்டு வைக்கலாம். யார் கண்டது? ஒர்க் அவுட் ஆனாலும் ஆகலாம்.

ஆஹா.. இவளது கண்ணும், கன்னமும்,. கழுத்தும், இடையும் தொடையும்... அடடா?

அவனால் அவற்றை தனி தனியே பார்க்க தோன்றவில்லை.

அவன் பார்வையின் தீவிரமாய் தாங்காமல் அவள் தகிக்க குஷன் வைத்த காஸ்ட்லி லெதர் சோபாவில் உட்கார்ந்தாலும்., முள்ளின் மீது உட்கார்வது போல அவளுக்கு தோன்ற. தனது பூரித்த பக்கவாட்டு முலை கூம்பை திகைத்து போய் பார்த்து கொண்டே காரை ஓட்டும் கமலேஷ் ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபடியே ஷிவானி சாலையைப் பார்த்து கொண்டிருக்க

“...ஏன் ஷிவானி. ரகு வர லேட்டாகிடுச்சினா..., என்ன, என் நம்பர்க்கு கால் பண்ன வேன்டியது தானே?”

“..................”

“என் நம்பர் உங்கிட்ட இருக்கே..?”

‘.........ம்”

“ சரி எதுக்கு வாட்ஸ் அப்பில  உன் போட்டோ புரபைல்.. நான் பாக்காதபடி லாக் பண்ணி வெச்சிருக்கே?”

“..................”

“ஏன் நான் பாக்க கூடாதா?” அவள் ஏதும் சொல்லவில்லை.

“ப்ளீஸ் பிரைவேட் செட்டிங்க்ஸ்ல மாத்து”

‘................”

“என்ன மாத்துறியா..?”

“..............ம்ம்.. தெரில நான் பாக்கறேன்..”

“ லைப் எப்படி போகுது ஷிவானி.? ஆப்டர் மேரேஜ்”

‘ம்ம் கிரேட்”

“ஏன்னா, அந்த ரகு ஒரு முசுடு... ஜோவியலா பேசுனா பிடிக்காது.. ஏகப்பட்ட கண்டிஷன் போடுவான்... “

‘இ..இல்லையே ..”

‘டிரஸ் விஷயத்துல ஃப்ரீயா இருக்க அலவ் பண்றானா?”

‘..அதெல்லாம்  பிராப்ளம் இல்ல...”

அவன் காரை வேன்டுமென்றே மெதுவாக ஓட்டுவது போல அவளுக்கு  தெரிந்தது.

அவன் அவளது காலேஜ், படிப்பு, ஆம்பிஷன் எல்லாம் கேட்டுக் கொண்டே வந்தான்.

“பேபி பையனா. பொண்ணா..? சொன்னாங்களா?’ என கேட்டான்.

‘இ..இல்ல. இன்னும் சொல்லல”

“ரகு மாதிரி பையனை பெத்துக்காதீங்க..”

‘.................”

“உங்களை மாதிரி ஒரு அழகு பெண்ணை பெத்துக்கோங்க...”

‘..................” அவனது நேரடி தாக்குதல் இன்னும் மோசமாகும் என்பதை உணர்ந்து அவள் வீட்டுக்கு போகும் சாலையின் தூரத்தை மனதில் கணித்து கொன்டிருந்தாள்.

“ஏன் உங்களுக்கு ஏசியில் கூட வேர்த்து போகுது?”

“..................”

“இந்த துடைச்சுக்கோங்க..” அவன் கர்சீப்பை நீட்ட.,

“ம்கூம்..” அவள் மறுத்தாள்.

“பரவாயில்ல. புடிங்க..”

“ம்கூம்... வேணாம்” அவள் தன் முந்தானையால் கழுத்தை துடைக்க, அந்த செயலால் அவளது முந்தானை விலகி கெம்மென விறைத்த இடது பக்க திண்மையான கவர்ச்சி பாகம் எழுச்சி பெற்று நிற்க.,கமலேஷ் தன்னை மறந்து அவளது பால் கனியை பார்க்க.,அவனது ஆண்மை பேன்டுக்குள்ளேயே வீங்கி நீண்டது.

ஒரு ஆணை வீறு கொள்ள செய்ய ஷிவானி போன்ற இளம் மனைவிகளுக்கு ஓரிரு வினாடிகளே போதும் போல என நினைத்தான் கமலேஷ்.

அந்த  பன்னிரு நிமிடங்களுமே ஷிவானிக்கு பன்னிரு யுகமாக இருக்க,.

“கண்ணுக்கு மஸ்காரா போடுவீங்களா?”

“லிப்ஸுக்கு போடற சாயம் என்ன பேவர்?’

“உடம்புக்கு வாக்ஸ் போடுவீங்களா?” என்றெல்லாம் அவன் கேட்க ஆரம்பிக்க,

ஒருவழியாக அவள் வீட்டு கேட் அருகே  கமலேஷ் கார் வந்து  நிற்க அவள் தப்பித்தோம், பிழைத்தோம் என பாய்ந்து காரை விட்டு வெளியே ஓட முயல், கார் கதவு திறக்கவில்லை. அதன் ஆப்ரேட்டிங்க் இவனிடம் தான் இருந்தது.

“க..கதவு தி...திறக்கல” அவளிடம்  வார்த்தை இடைவெளியுடன் வெளிவர,

“இருங்க  நான் திறக்கிறேன். அந்த லீவர் புடிச்சு அமிழ்த்தனும்’

அவன் டிரவிங்க் சீட்டிலிருந்து எட்டி கதவை தொட அவன் முழங்கை அவள் வயிற்றினை தொட்டது.

அவன் முழங்கையிலிருந்த் முடிச்சுருள்கள், அவள் வயிற்றீன் பூனை மூடிகளை சீண்ட., அவன் கை ஷிவானியின் லேசான வீங்கிய வயிற்றை மென்மையாக தடவி கொண்டே கதவை தீண்ட., ஒரு அன்னிய ஆணின் கை தன் சென்சிடிவ்வான வயிற்றில் படுகிறதே என எண்ணி அவள் பயந்தபடி, வயிற்றினை உள்ளிழுக்க. லேசான வலி அவளது அடிவயிற்றை தாக்க.

“ஸ்ஸாஆஆ”

“என்னாச்சு.. சாரி”

‘வயிறு..” அவள் மூச்சை விட்டாள்.

“சாரி என் கை பட்டுச்சா?”

‘ம்ம்”

“மூச்சை உள்ளடக்கி வெச்சிருக்கீங்களா? இல்லை வயிறே இப்படித்தானா?”

அவன் சேலையில் கை வைத்தான்.

“இப்ப என்ன மாசம்?’

“..அ.ஞ்ச் சு..”

“ம்ம். குட்.. பாத்தா தெரில..” அவன் புடவையை விலக்கி,. அவளது வயிறை பார்த்தான்.

“ நீ கன்சீவ் ஆகி இருக்கேன்னு சொன்னா தான் தெரியும். மத்தபடி அப்டாமின்..சின்ன பொண்னுங்க மாதிரி தான் இருக்கு..” அவன் புடவையை முழுதும் தள்ளி வயிறை தன் காட்சிக்கு எடுத்து பார்க்க.., அவள் அவன் கையை பிடித்து தடுக்க பார்க்க.,

“இரு ஷிவானி பாக்கறேன்”

‘..............................”

அவன் வயிறை தடவினான். முழுதும் தடவி பார்த்தான்..

“பேபி இருக்கற மாதிரி எனக்கு பீல் ஆகல..ஷிவானி ” அவன் மூச்சுகாற்று அவள் கன்னத்தை தாக்க.,

“யூ ஆர் சோ பியூட்டி புல் ஷிவானி.. . ரகு இஸ் எ லக்கி பெல்லோ”.

“தள்ளிக்கங்க நான் போகனும்”

“எப்படி போவே? டோர் ஓபன் ஆகலையே”

“ஓ... ஓபன் ப. பண்னுங்க.. ப்ளீஸ்”

“ஓ யெஸ் ஓபன் பண்னிடலாமே” அவன் அவள் சேலையை லைட்டாக கீழிறக்க. அவள் தடுக்க பார்க்க.,

“இப்படியா பாவாடையை டைட்டா கட்டுவீங்க? லூசா கட்டுங்க. இல்லண்ணா.. சுடி மாதிரி சிம்பிளா போடுங்க..”

அந்த வெண் முந்திரி பழத்தின்  மேல் பக்கம் இனிப்பு குழி பணியாரமாக இருந்த அவளது தொப்புளை  துணிச்சலாக நோன்டி பார்த்தான். அவன் கையை அதற்கு மேலே முன்னேற விடாமல் அவள் போராடும்  போது ஏற்பட்ட அவளது கண்ணாடி வளையலகள், கால் கொலுசு மணிகள் ஏற்படுத்தும் சத்தம் அந்த காரில் பேரிரைச்சலை ஏற்படுத்த,

அவள் கண்கள் வீட்டு போர்டிகோவை பார்க்க.,

ஓ ரகு  வீட்டுக்கு வந்துவிட்டனா? இதென்ன கூத்து..?

காம்பவுண்ட் வாசலில் கமலேஷ் கார்  நிற்பதை பார்த்து கணவன்  ரகு  எட்டி பார்த்தால்? அவள் பயத்தில் தவிக்க, அந்த இளம் மனைவியின் தவிப்பினை அறியாமல்  கமலேஷ், ஷிவானியின் தொப்புள் விளிம்புகளை கிள்ளி வருடிக் கொன்டிருந்தான்.

“ உன் நாவல் பிட் கொஞ்சம் முன்னாடி வந்திருக்கு.. பீகாஸ் ஆஃப் பிரக்னன்ஸி..” அவன் சொல்ல,

அவள் வலிமையாக தன் கைகளை குறுக்கே வைத்து அவனை தள்ளி விட்டு,

“இப்ப டோரை ஒபன் பண்ன போறிங்களா? இல்லையா?’

‘யெஸ் ஸ்யூர்.. “ அவன் எட்டி கார் கதவின் லீவரை முன்னும் பின்னும் அழுத்த அவன் முழங்கை இப்போது அவள் மார்புகளை வருட.. அவள் சீட்டில் ஒரு புறம் மருகி போய் ஒதுங்க அவனோ, ஷிவானியின்  முந்தானையை தள்ளி  ரவிக்கையில் துருத்திய வலது முலைக்காம்பினை அப்படியே முழங்கையால் நசுக்க. அந்த புது ஸ்பரிசத்தின் அழுத்தம் தாங்காமல் அவள் கை அனிச்சையாக கையை கதவு பக்கம் வீசி லீவரை திறக்க முயற்சிக்க.,

படாரென கதவை திறக்க.,

அவள் காரிலிருந்து கீழே விழாத குறையாக நிலை தடுமாறி விழ போக.,

“ஏய்ய் பாத்து.. பாத்து சாரி. “ கமலேஷ் கெட்டியாக அவள் இடுப்பை பிடித்து கொண்டான்.

“ஸாரி ஐ ஆம் சாரி..’

“என்னை விடுங்க.. வீட்டூக்கு போகனும் அவரு வந்துட்டாரு”

‘விழ போறே?’

‘விழ மாட்டேன்.. விடுங்க... “ அவன் மனசே இல்லாமல் அவளது வெண்ணெய் கட்டி இடுப்பில் இருந்து கையை எடுக்க,.

வீட்டூக்கு உள்ளே ஷிவானியின் இடுப்பில் கமலேஷ் என்னும் களவாணி பயல் கை போட்டு  பிசைந்து கொண்டிருந்ததை அறியாமல், ஷிவானியின் சித்தியை உரித்துக் கொண்டிருந்தான் ரகு. ( பாகம் 4)